Ηαπόφαση χρέους απομείωσε την παρούσα αξία του κατά 18,2 δισ. ευρώ έναντι ενός χαμηλότερου ποσού που είχε προέλθει από τα λεγόμενα βραχυπρόθεσμα μέτρα (15,1 δισ. ευρώ) του 2016. Η συνολική παρούσα αξία του χρέους ανέρχεται περίπου στα 161 δισ. ευρώ (3,5% επιτ. προεξ. IMF).

Συνεπώς το hair-cut (PSI) και η επαναγορά ομολόγων του 2012 που απέδωσε 51,2 δισ. ευρώ πραγματική μείωση του χρέους, τα βραχυπρόθεσμα μέτρα του 2016 και η παρούσα απόφαση έχουν δημιουργήσει αξιόλογα οφέλη που ανέρχονται συνολικά στο 52,5% της παρούσας αξίας του συνολικού χρέους! Για να κρίνουμε την οικονομική αξία παρόμοιων αποφάσεων συνήθως χρησιμοποιούμε Debt Sustainability Analysis, που είναι μερικής ισορροπίας και χρησιμοποιεί συνήθως εξειδικευμένες υποθέσεις που εν τέλει αφαιρούν από τη χρησιμότητά της.

Αντιθέτως το να χρησιμοποιήσουμε την πιθανότητα πτώχευσης των ελληνικών ομολόγων, εντός των επόμενων πέντε ετών, που βασίζεται στα spreads των Credit Default Swaps, είναι πολύ πιο ενδιαφέρον.

Πόσο η απόφαση του Eurogroup μειώνει την πιθανότητα πτώχευσής μας;

Το 2011 και το 2015 η πτώχευση ήταν σχεδόν βέβαιη! Μετά το 2015 αρχίζει μια περίοδος προσαρμογής. Δηλαδή η στροφή της «παράδοσης» της κυβέρνησης στο μνημονιακό πλαίσιο τον Ιούνιο του 2017 ήταν καθοριστικό χρονικό σημείο.

Η τωρινή συγκεκριμενοποίηση της απόφασης έχει βάλει ένα πάτωμα στη βελτίωση της εικόνας του χρέους με 27% πιθανότητα πτώχευσης που είναι μεγαλύτερη κατά περίπου 3,8 φορές από αυτή της Πορτογαλίας. Αυτό το επίπεδο αντιστοιχεί γύρω στο 4% του 10ετούς ομολόγου.

Μάλιστα, η πιθανότητα αυτή είναι ίση με αυτή που είχαμε επιτύχει το 2014 και ακριβώς η ίδια με αυτή του 2009 (!) όταν ουσιαστικά ετοιμαζόμαστε να εισέλθουμε στην κρίση.

Συνεπώς τα θετικά αποτελέσματα της απόφασης είχαν ήδη προεξοφληθεί και η ίδια η απόφαση για το χρέος δεν πρόσθεσε στην ήδη βελτιωμένη εικόνα της οικονομίας, σύμφωνα με τα θεμελιώδη δεδομένα.

Η εξέλιξη του κόστους του ελληνικού χρέους θα εξαρτηθεί από την πορεία των μεταρρυθμίσεων (αποκατάσταση της εμπιστοσύνης) και το ύψος των διεθνών επιτοκίων τα οποία «πλήττονται» ανοδικά. Για τη μείωσή του, αφού δεν μπορούμε να επηρεάσουμε τα διεθνή επιτόκια, θα πρέπει είτε να ενεργοποιηθούν ουσιαστικά οι μεταρρυθμίσεις είτε να εφαρμοστεί συσταλτική δημοσιονομική πολιτική.

Ο Π.Ε. Πετράκης είναι καθηγητής ΕΚΠΑ