Δύο νομικά «τείχη» υπήρχαν ως σήμερα για την υπεράσπιση δασών και αιγιαλού έναντι της αυθαίρετης δόμησης. Και τα είχε… θεμελιώσει με σαφήνεια σε αποφάσεις του το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), ερμηνεύοντας το Σύνταγμα. Κανένα αυθαίρετο δεν μπορεί να τακτοποιηθεί αν έχει χτιστεί μέσα σε δασικές εκτάσεις ή στον αιγιαλό. Και τα δύο όμως τείνουν πλέον να καταρρεύσουν.

Η νομοπαρασκευαστική επιτροπή που έχει συστήσει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) για να εξετάσει τον τρόπο νομιμοποίησης των οικισμών αυθαιρέτων που έχουν «φυτρώσει» στα δάση (των λεγόμενων «οικιστικών πυκνώσεων») προσπαθεί να ισορροπήσει σε… τεντωμένο σκοινί. Ακόμη δεν έχει καταφέρει να λύσει τον «γόρδιο δεσμό» ώστε να προχωρήσει, χωρίς μπουλντόζα, η τακτοποίηση των δασικών αυθαιρέτων (άλλωστε έρχονται και εκλογές), ξεπερνώντας ταυτόχρονα και τον «σκόπελο» του ΣτΕ, καθώς με το Σύνταγμα καθίσταται σαφές ότι τα δάση που καταστρέφονται δεν χάνουν τον δασικό τους χαρακτήρα.

700 χιλ. στρέμματα

Και δεν είναι λίγες οι δασικές εκτάσεις που τσιμεντώθηκαν στο πέρασμα των χρόνων. Σύμφωνα με τα τελευταία επεξεργασμένα στοιχεία (Μάιος 2018) της εταιρείας Ελληνικό Κτηματολόγιο, 282.000 στρέμματα καταλαμβάνουν τα αυθαίρετα χωριά στα ελληνικά δάση. Αυτό καταγράφεται στους δασικούς χάρτες που έχουν μέχρι στιγμής κυρωθεί ή αναρτηθεί και αφορούν το 50% της έκτασης της χώρας. Τα νέα δεδομένα έρχονται να επιβεβαιώσουν την εκτίμηση του τέως αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος κ. Γιάννη Τσιρώνη (είχε θεσπίσει τη ρύθμιση για τις πυκνώσεις) για περίπου 700.000 στρέμματα αυθαίρετων δασικών οικισμών ανά την Ελλάδα.

Στην Αττική, σύμφωνα με το Κτηματολόγιο και με βάση τα στοιχεία που έχουν δώσει 55 δήμοι (από τους 66 συνολικά), οι πυκνώσεις καταλαμβάνουν 105.125 στρέμματα, με τις περισσότερες να βρίσκονται σε Μέγαρα, Μαραθώνα, Κρωπία και Ωρωπό, Μαρκόπουλο, Σαλαμίνα, Ραφήνα – Πικέρμι, Σπάτα – Αρτέμιδα, Φυλή, Ασπρόπυργο, Μάνδρα – Ειδυλλία.

Διαβάστε αναλυτικά ολόκληρο το ρεπορτάζ εδώ