Από άκρως διαστρεβλωμένη αντίληψη των σχέσεών μας με την Τουρκία πάσχει η πλειονότητα του Ελληνικού πολιτικού κόσμου, καθώς, παγιδευμένοι στις αυταπάτες τους ότι ο Ερντογάν φωνάζει και μας απειλεί μόνο για εσωτερική του ψηφοθηρία δεν αντιλαμβάνονται τη μακροπρόθεσμη στρατηγική, που έχει χαράξει η γειτονική χώρα.

Οι πολεμικές κορώνες και οι εχθρικές, εν γένει, τοποθετήσεις των κομμάτων που απαρτίζουν το Τουρκικό κοινοβούλιο, ταυτίζονται με τις θέσεις του στρατιωτικού κατεστημένου, που πάγια επιδιώκει τη συρρίκνωση της εδαφικής μας κυριαρχίας, όπως αυτές έχουν τεθεί από τον προηγούμενο αιώνα και επεκτείνονται, σε βάθος δεκαετιών.

Στο πλαίσιο αυτό, οι Τούρκοι επιτυγχάνουν, μέσω των μεγαλόστομων δημόσιων δηλώσεών τους, να κερδίζουν, βήμα – βήμα, κρίσιμους πόντους, στην γεωπολιτική σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου, αναβαθμίζοντας σταδιακά τις διεκδικήσεις τους και γκριζάροντας ολοένα και περισσότερες περιοχές.

Πρόκειται για μια συνήθη τακτική των Τουρκικών κυβερνήσεων, που συνεχίζεται χωρίς πρακτικά να υπάρξει καμία αντίδραση εκ μέρους των Ελλήνων κυβερνώντων.

Τα μονομερή παρανοϊκά επιχειρήματα που κάθε τόσο προβάλλει η Άγκυρα πρέπει να τυγχάνουν άμεσης απάντησης, με την χρήση διεθνούς, πειστικού, διπλωματικού λόγου, ικανού να διαλύσει, εξ ών συνετέθη, το σαθρό οικοδόμημαανιστόρητων και επικίνδυνων για την παγκόσμια ειρήνη διεκδικήσεων της απέναντι πλευράς.

Στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής δεν πρυτανεύει, κατά βάσιν, η λογική και το διεθνές δίκαιο, γενικότερα, δεν γίνεται σεβαστό, οπότε και η εξωφρενική απαίτηση της Τουρκίας για τα νησιά του Αιγαίου, καταγράφεται στο θυμικό της παγκόσμιας κοινής γνώμης, ως δίκαιο αίτημα, χωρίς να μπορούν οι λαοί των κρατών – μελών του ΟΗΕ να διακρίνουν, λόγω έλλειψης πληροφόρησης, ποιός έχει δίκιο και ποιός άδικο.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ