Το Leuven, ένα ιστορικό μαγαζί στο Βέλγιο το οποίο είχε φιλοξενήσει σπουδαία ονόματα από την παγκόσμια μουσική σκηνή, πριν από λίγους μήνες αποφάσισε να κλείσει έπειτα από 30 χρόνια λειτουργίας. Στο τελευταίο live ο υπεύθυνος αποφάσισε να ανεβάσει στην σκηνή τις 10 καλύτερες μπάντες που έπαιξαν εκεί. Ανάμεσά τους βρισκόταν και οι δικοί μας Starwound και, όπως λένε, αυτό ήταν από τα πιο κολακευτικά και ενθαρρυντικά σχόλια που έχουν ακούσει. Το συγκρότημα που μετράει σχεδόν εννέα χρόνια ζωής και αρκετές εμφανίσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη έχει ήδη κυκλοφορήσει το νέο του σινγκλ υπό τον τίτλο «Mirror».

Ο πιανίστας του συγκροτήματος Πέτρος Μπούρας θεωρεί ότι «στο «Mirror»,oκαθρέφτης καλεί το άτομο να αντικρίσει την πραγματική του φύση, την ψυχή του. Το άτομο αντιστέκεται αρχικά, αλλά στο τέλος εισχωρεί στον καθρέφτη και ταυτίζεται με το είδωλό του. Πρόκειται για μια συμβολική αναφορά στο πόσο η εικόνα καθορίζει τη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου. Τελικά, μάλλον περιγράφουμε ιστορίες από την δική μας ζωή… Και στον δίσκο υπάρχουν άλλες εφτά…».

Υπάρχει όμως και μια ακόμη ευτυχής συγκυρία: η συνεργασία του με την μέτζο σοπράνο Alexandra Gravas. «Η ύπαρξη ενός τέτοιου κομματιού στον επερχόμενο δίσκο μας μάς κάνει πραγματικά υπερήφανους και πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα την ήδη υπάρχουσα ανάγκη μας για σύνδεση ανόμοιων ή ακόμα και αντιθετικών μουσικά στοιχείων».

ΑΓΓΛΟΦΩΝΟΣ ΣΤΙΧΟΣ. Από το«Miles to Walk» τον πρώτο τους δίσκο ώς το«Mirror» έχει μεσολαβήσει μια ασφαλής απόσταση για να δουν ξανά την τέχνη τους και τον τρόπο που θέλουν να την εκφράσουν. Πώς θα αποτυπωθεί αυτό στον επόμενό τους καλλιτεχνικό τους εγχείρημα; «Το «Mirror» προέκυψε από την ανάγκη μας να καταπιαστούμε με την μανία του σύγχρονου ατόμου για την εικόνα του.

Ο δεύτερος δίσκος που ολοκληρώνεται αυτόν τον καιρό χαρακτηρίζεται ίσως από περισσότερη σαφήνεια σε σχέση με τον πρώτο, σε επίπεδο ενορχηστρώσεων και παραγωγής». Πώς μπορεί το ελληνικό κοινό να συνδεθεί με ένα αγγλόφωνο τραγούδι δεδομένου ότι οι στίχοι είναι εκείνοi που περνoύν στα χείλη και δευτερευόντως η μελωδία; «Σαφέστατα το ελληνικό κοινό ανταποκρίνεται πολύ πιο άμεσα στον ελληνικό στίχο, και είναι φυσικό. Η μητρική γλώσσα κάθε ατόμου επιφέρει πιο εύκολα την ταύτιση με μια ιστορία ή έναν ήρωα. Και τυχαίνει να είμαστε μια μπάντα που δίνει μεγάλη σημασία στο στίχο.

Οι στίχοι μας δεν αποτελούν απλώς ένα στοιχείο που ντύνει τη μουσική. Αποτελούν μια ενότητα μαζί με τη σύνθεση, είναι αναπόσπαστο κομμάτι των τραγουδιών μας!

Η αίσθηση που έχουμε για τη σχέση του ελληνικού κοινού με τον αγγλόφωνο στίχο είναι πως οι ακροατές είναι πραγματικά πολύ εξοικειωμένοι με την αγγλική γλώσσα – χρησιμοποιείται καθημερινά άλλωστε σε άπειρες εκφάνσεις της ζωής – και πως η πραγματική ταύτιση επιτυγχάνεται μέσω της μουσικής κι όχι του στίχου. Η μουσική είναι η πιο άμεση γλώσσα και είναι διεθνής.

Ο στίχος όσο σημαντικός και να είναι, έπεται της μελωδίας. Γι’ αυτό άλλωστε κι οι άνθρωποι ταυτίζονται με τραγούδια και μουσικές απ’ όλο τον κόσμο κι όχι μόνο του τόπου τους».