Κανονικά, θα ήταν πολύ εξωτικό για να είναι αληθινό. Αλλά ακόμη και ένα ταξίδι στην Καραϊβική με το ιδιωτικό τζετ ενός αμφιλεγόμενου επιχειρηματία που ελέγχεται για ξέπλυμα μαύρου χρήματος και παρέα έναν δικηγόρο που ειδικεύεται στις οφσόρ εταιρίες αποτελεί μέρος μιας κανονικότητας. Στην ίδια κανονικότητα ανήκει η αφ’ υψηλού απάντηση του εμπλεκόμενου υπουργού στα ερωτήματα της αντιπολίτευσης. Ο Νίκος Παππάς απαξιοί να απαντήσει στο «κόμμα της Novartis, του “Κήρυκα” των Χανίων, των κρυμμένων ακίνητων του Βολταίρου και –εσχάτως –και του Κώστα Σημίτη».

Η απάντηση είναι της λογικής κι-εσείς-σκοτώνετε-τους-μαύρους. Αλλά δεν είναι αυτή η βασική της αδυναμία. Δεν είναι καν ότι ο πρώην πρωθυπουργός περιλαμβάνεται στην ίδια εξίσωση με τρία υποτιθέμενα οικονομικά σκάνδαλα σαν να αποτελεί και ο ίδιος, ως φυσική παρουσία και μόνο, κάποιου είδους σκάνδαλο. Είναι ότι η απαξίωση του υπουργού στρέφεται στην ουσία κατά των πολιτών. Ο αποδέκτης της υπουργικής περιφρόνησης είναι ίδια η κοινή γνώμη. Σύμφωνα με τον Νίκο Παππά, κανείς δεν δικαιούται να ενημερωθεί για την υπόθεση επειδή ο ίδιος θεωρεί το ταξίδι στη νήσο Μαργαρίτα «περσινά, ξινά σταφύλια» και τα κόμματα της αντιπολίτευσης διεφθαρμένα.

Δεν είναι ακριβώς αυτός ο τρόπος που λειτουργούν οι δημοκρατίες –τουλάχιστον όχι εκείνες που διαφέρουν από τη δημοκρατία της Βενεζουέλας. Σε πιο κανονικές δημοκρατίες, ο δημόσιος βίος έχει την υποχρέωση της κοινωνικής λογοδοσίας. Ο Παππάς αρνείται αυτή τη στοιχειώδη υποχρέωση. Σκοπεύοντας πιθανότατα σε μια μετακανονική δημοκρατία όπου ένας υπουργός θα μπορεί ακόμη και να λέει ότι πήγε στην Καραϊβική για να συναντήσει τον Τζακ Σπάροου. Και θα ακούγεται κανονικό.

Τελευταία Νέα