Υπάρχει μακρά παράδοση στις σφοδρές πολιτικές συγκρούσεις στον τόπο, ορισμένες εκ των οποίων οδήγησαν σε καταστροφές. Αυτή η εμπειρία διαχρονικά δεν συνέτισε ούτε εύκολα ούτε γρήγορα το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Ασφαλώς υπήρξαν διακυμάνσεις κατά περιόδους και δεν ήταν ούτε όλα ούτε όλοι ίδιοι. Για παράδειγμα, μετά τη Μεταπολίτευση και όπως σταδιακά ωρίμαζε η νεαρά Δημοκρατία, οι εκρήξεις έμειναν, αλλά πάντοτε υπήρχε ένα όριο που δεν το ξεπερνούσαν οι πολιτικοί αρχηγοί. Και σίγουρα τηρούσαν σχεδόν πάντα μια άτυπη ή έστω παρασκηνιακή συνεννόηση όταν επρόκειτο περί εθνικών θεμάτων, ώστε η πολιτική αντιπαλότητα να μην προκαλέσει εθνική βλάβη.

Αυτό το κεκτημένο της ελάχιστης συναίνεσης διαλύθηκε στην εποχή των Μνημονίων και κυρίως απαξιώθηκε πλήρως στη φάση καλπασμού του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία. Ακόμη χειρότερα, δηλητηριάστηκε μετά την εξαπάτηση της αντιπολίτευσης από την κυβέρνηση το καλοκαίρι του 2015. Προηγήθηκε βεβαίως και συνεχίζεται η κατασυκοφάντηση των αντιπάλων εκ μέρους των κυβερνώντων. Αυτό μάλιστα διέλυσε ακόμη και τις ρομαντικές αυταπάτες που διατηρούσαν ορισμένοι της αντιπολίτευσης. Οταν πολλοί εξ αυτών δεν τηρούν ούτε τους στοιχειώδεις κανόνες, όχι ευγένειας αλλά ανθρωπιάς στην πολιτική αντιπαράθεση, τι είδους συνεννόηση να γίνει μαζί τους;

Αυτό δεν σημαίνει ότι η χώρα δεν έχει ανάγκη την πολιτική ομαλότητα και τη διαχρονικά επιβαλλόμενη ελάχιστη εθνική συναίνεση, αλλά όχι με όρους υποταγής στις αθλιότητες. Για να έχει νόημα η συζήτηση, πρέπει αυτοί που κατέστρεψαν την πρόοδο η οποία είχε καταγραφεί στην πολιτική παράδοση και μας γύρισαν δεκαετίες πίσω να μεταμεληθούν εμπράκτως και όχι προσχηματικώς. Οσοι ανοίγουν τώρα συζήτηση για τη διακομματική συναίνεση άνευ όρων απλώς διευκολύνουν τους κυβερνώντες που βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο. Υστερα από όσα έχουν γίνει στον τόπο τα δυο τελευταία χρόνια, μόνο αν ηττηθούν στον πυρήνα τους ο άκρατος λαϊκισμός και η χυδαιότητα μπορεί να επανέλθουμε σε μια κάποια κανονικότητα. Κάθε άλλη προσέγγιση –όσο και αν προβάλλεται ως εγχείρημα καλών προθέσεων –καθίσταται ύποπτη και πάντως επιζήμια, διότι οι αφελείς στην εποχή μας και ειδικά σε αυτό το επίπεδο σπανίζουν.

Τελευταία Νέα