Πώς τα φέρνει η ζωή; Ακριβώς 27 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, η Αμερική υψώνει τα δικά της τείχη απέναντι στη διαφορετικότητα, τον ορθό λόγο, την ανεκτικότητα. Εξέλεξε πρόεδρο έναν άνθρωπο που πολιτεύτηκε χρησιμοποιώντας τον μισαλλόδοξο λόγο, τις ρατσιστικές αναφορές, τον διχασμό. Το «εμείς ή αυτοί» ήταν το βασικό δίλημμα των εκλογών, χωρίς, όμως, να μπορεί να πει κανείς ποιοι είμαστε εμείς και ποιοι είναι οι άλλοι. Με την έννοια ότι ο Τραμπ που ήταν το βαθύ κατεστημένο και εκπροσωπούσε ό,τι πιο συντηρητικό, κατάφερε να εμφανιστεί ως ο άνθρωπος που πολεμά το σύστημα και έχει μαζί του τους φτωχοδιάβολους των ΗΠΑ.

Το μούδιασμα σε όλο τον πλανήτη είναι απολύτως φυσιολογικό, καθώς πέραν των παρενεργειών, πολλοί φοβούνται ότι ο ιός Τραμπ μπορεί να μεταγγιστεί σε πολλές χώρες, ακόμα και της Ευρώπης. Ο κίνδυνος αυτός μεγαλώνει από το γεγονός ότι την επομένη της εκλογής του ο νέος πλανητάρχης άρχισε να αναπροσαρμόζει τον λόγο του, να σβήνει διάφορες «υπερβολές» που υπήρχαν στους προσωπικούς του λογαριασμούς στα social media και εν πολλοίς (να αρχίζει) να ακυρώνει τον «προεκλογικό Τραμπ» και να προσαρμόζεται στον νέο του ρόλο. «Μα, αυτό δεν θέλουμε, να αλλάξει ο Τραμπ;» θα μπορούσε εύλογα να αναρωτηθεί κάποιος. Προφανώς και κάθε λογικός άνθρωπος θέλει να «προσαρμοστεί» ο Τραμπ. Το πρόβλημα, ωστόσο, έγκειται στη λεγόμενη διαπαιδαγώγηση των ψηφοφόρων και των κοινωνιών. Λίγο – πολύ, με αφορμή αυτή την πρακτική, θα επανέλθει η λογική του ωχαδερφισμού «έλα μωρέ, σιγά μην εφαρμόσει αυτά που λέει» και ότι «προεκλογικά λέμε και καμιά κουβέντα παραπάνω». Ε, λοιπόν, αυτό είναι το πλέον ανησυχητικό. Διότι, οι μάζες σε ουκ ολίγες χώρες θα ψηφίζουν διάφορους κλώνους του Τραμπ, μιας και είναι βέβαιο ότι το μοντέλο αυτό θα εξαχθεί. Και θα το κάνουν με το σκεπτικό, πρώτον ότι είναι αποτελεσματικό από ψηφοθηρικής άποψης και, δεύτερον, ότι δεν είναι επικίνδυνο από τη στιγμή που ο καθένας –βλέπε Τραμπ –μόλις εκλέγεται, αφήνει στην άκρη την ακραία προεκλογική ρητορική.

Και για να έρθουμε στα καθ’ ημάς, φοβάμαι ότι ο τραμπισμός θα επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις. Κατ’ αρχάς είναι βέβαιο ότι πολλοί θα σκεφτούν να κοπιάρουν το μοντέλο βλέποντας την απήχησή του. Συν τοις άλλοις, ελλοχεύει ο κίνδυνος πάνω που νομίσαμε ότι μετά και τον ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε ο κύκλος των κομμάτων που καταλαμβάνουν την εξουσία με ψέματα, λαϊκισμό και διχασμό, να ξανανοίξει αυτός ο φαύλος κύκλος. Και εξαιτίας του Τραμπ να ξαναέρθει μετά βαΐων και κλάδων στην επιφάνεια ό,τι πιο παλιό. Διότι αποδεικνύεται ότι το «παλιό» είναι σαν τη λερναία ύδρα…

Τελευταία Νέα