Διαμορφώνουμε τα κτίριά μας. Aπό κει κι έπειτα μας διαμορφώνουν εκείνα. Το είχε πει ο Τσόρτσιλ για να υποστηρίξει ότι το νέο βρετανικό βουλευτήριο έπρεπε να ξαναχτιστεί πανομοιότυπο με το παλιό που είχαν καταστρέψει το 1943 οι γερμανικοί βομβαρδισμοί. Θα μπορούσε να το πει κανείς και για τη Νέα Δημοκρατία, που χθες εγκαινίασε επισήμως τη νέα της έδρα.

Το κτίριο της Πειραιώς άρχισε από τα τέλη Αυγούστου να διαμορφώνει το κόμμα. Στη θέση του τοίχου που φιλοξενούσε τις κορνίζες με τους πρώην αρχηγούς, αποκαλύφθηκε χθες το εκσυγχρονισμένο πάνθεον των προέδρων, διά του οποίου η ΝΔ επανασυστήνει καλλωπισμένη την ιστορία της. Εκεί, πλάι στο προτελευταίο πορτρέτο, έχει αναρτηθεί μια μάλλον αμήχανη λεζάντα: «2015: Παραίτηση από τη θέση του προέδρου του Αντώνη Σαμαρά και ανάληψη της προεδρίας από τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη». Ενας έφυγε, ένας ήρθε.

Παρών στην πρώτη σειρά, ο Μεϊμαράκης ήταν ο μόνος από τους παριστάμενους πρώην προέδρους που θεώρησε την περίσταση άξια γραβάτας. Ηταν και ο μόνος που θεώρησε την επέτειο της ίδρυσης της ΝΔ άξια προσωπικού ανακοινωθέντος. Ο χαιρετισμός θα είχε μείνει στα πανηγυρικά στερεότυπα, αν έλειπε μια φράση. Αν έλειπε η φράση περί ανάγκης «εθνικής συνεννόησης» που προσφερόταν για παραπολιτική ανάγνωση.

Σε ποια «εθνική συνεννόηση» αναφερόταν ο Μεϊμαράκης; Σε αυτή που επεδίωξε ο ίδιος με τον ΣΥΡΙΖΑ κατά τη μεταβατική του προεδρία –σε βαθμό που οι τσιπραίοι να μην κρύβουν την προτίμησή τους μεταξύ των ανταγωνιστών για την ηγεσία της ΝΔ; Ή στο καθεστώς υπαρκτής «εθνικής συνεννόησης» που –πριν και μετά τον Μεϊμαράκη –εξακολουθούν να στηρίζουν οι αυτονομημένοι πυρήνες της Κεντροδεξιάς;

Η φράση δεν θα ερέθιζε τα αντανακλαστικά κανενός, αν δεν αποτελούσε ευφημισμό για τη στρατηγική προσέγγισης με τον ΣΥΡΙΖΑ που κρίθηκε –και κόστισε στον Μεϊμαράκη –στη διπλή εσωκομματική κάλπη. Ο Μεϊμαράκης δεν είχε προφανή λόγο να αναθερμάνει αυτήν τη συζήτηση τώρα που ακόμη και η πλευρά Καραμανλή προσπαθεί να πάρει τις αποστάσεις της από τις νεοκαραμανλικές παραφυάδες που έχουν αναρριχηθεί στο δέντρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ανέκαθεν θυμικός παίκτης, ο «Βαγγέλας» φάνηκε να πέρασε μια φάση τσαντίλας με τον διάδοχό του, προτού ευθυγραμμιστεί με το αναπόφευκτο: τη στοίχιση πίσω από μια ηγεσία που οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν στα πρόθυρα της εξουσίας.

Τα δημοσκοπικά γκάζια έλκουν όλες τις κεφαλές του κομματικού παρελθόντος στη φορά του προέδρου. Δεν υπάρχει, όπως πάντα στη ΝΔ, χώρος για φαγωμάρα. Υπάρχει χώρος μόνο για αυτοφαγία –για την κυτταρική λειτουργία που μάθαμε χάρη στο φετινό Νομπέλ Ιατρικής. Για τη λειτουργία που επιτρέπει στα κύτταρα να τρέφουν τους εαυτούς τους αναχωνεύοντας τα παλιά υλικά τους.

Τελευταία Νέα