Το σοκ που προκάλεσε η τηλεοπτική δημοπρασία στους χαμένους καναλάρχες και κυρίως η μετακύλιση της ανασφάλειας που εκ των πραγμάτων έχει επέλθει στους εργαζομένους τους είναι από τα μεγαλύτερα ζητήματα, ίσως το μεγαλύτερο. Σήμερα όλοι συνομολογούν αυτό που επισημαίναμε από τούτη τη στήλη έναν χρόνο πριν, ότι δηλαδή θα προκληθούν σοβαρά προβλήματα με εκείνα τα κανάλια που είναι σε λειτουργία και δεν θα αδειοδοτηθούν.

Η μεγαλύτερη ειρωνεία είναι ότι δεν κατόρθωσαν να πλειοδοτήσουν στη διαγωνιστική διαδικασία σημαντικά κανάλια, ανάμεσά τους ο Alpha, το πρώτο σε τηλεθέαση κανάλι, και ο Star, ένας από τους πιο σταθερούς πυλώνες της ιδιωτικής τηλεόρασης, ενώ βεβαίως δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς το Mega που έχει συνδέσει τη διαδρομή του με την πορεία της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα ή το δυναμικά υποσχόμενο Εψιλον. Από την άλλη πλευρά, είναι πρακτικά αδύνατον οι εργαζόμενοι αυτών των καναλιών να αφομοιωθούν από τα δύο νέα τηλεοπτικά σχήματα, τόσο σε αριθμό όσο και σε επιλογές εργαζομένων (ήδη θα έχουν τις δικές τους). Τώρα αδειοδοτηθέντες και μη «συζητούν» για συνεργασίες που μπορεί αργότερα να αποβούν «λυκοσυμμαχίες», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζομένους.

Το περασμένο Σάββατο (3/9) επεσήμανα ότι το πρόβλημα των «αποκλεισθέντων» θα μπορούσε να επιλυθεί. Πώς; Αφενός η κυβέρνηση να επανεξετάσει τον αριθμό των τηλεοπτικών αδειών προτάσσοντας επιτέλους το «τηλεοπτικό της σχέδιο». Αφετέρου πρότεινα η ΕΡΤ, αντί να μεταδίδει ξένα κανάλια από τις συχνότητές της «άνευ τιμήματος», να τις μισθώσει σε ενδιαφερόμενα «πρώην» και μη αδειοδοτηθέντα κανάλια. Κάποιοι θα αντιδράσουν: να συνεργαστεί η ΕΡΤ με ιδιωτικά κανάλια; Υβρις!

Η συνεργασία όμως με τον ιδιωτικό τομέα πρώτα από όλα δεν αποτελεί όνειδος –το μεγαλύτερο μέρος των παραγωγών της ΕΡΤ είναι άλλωστε εξωτερικές παραγωγές, δηλαδή ιδιωτικές.

Αλλά όσο και να φαίνεται περίεργο, η ΕΡΤ το έχει ξανακάνει στο παρελθόν. Μέχρι πρόσφατα, αν δεν συνεχίζει ακόμη και σήμερα, μίσθωνε δύο από τις διαθέσιμες συχνότητές της για τη συνδρομητική τηλεόραση της Nova (τότε Filmnet). Η συμφωνία αυτή ήταν επικερδής για τα οικονομικά του δημόσιου φορέα.

Σήμερα η ΕΡΤ έχει στη διάθεσή της συχνότητες τις οποίες στην πράξη δεν εκμεταλλεύεται. Αντ’ αυτού μέσα από τις εν λόγω συχνότητες αναμεταδίδει ξένα διεθνή κανάλια –BBC World, TV5 Europe, Deutsche Welle. Αν αφήσουμε κατά μέρος τη συχνότητα του ΡΙΚ για πολλούς λόγους, η ΕΡΤ έχει εν πολλοίς τρεις διαθέσιμες πανελλαδικής εμβέλειας συχνότητες ανεκμετάλλευτες και από ό,τι καταλαβαίνω μάλλον με κάποιο κόστος. Κι αυτό γιατί κάποιοι φωστήρες τη Δευτέρα της 19ης Μαρτίου 2012 αποφάσισαν να διακόψουν τα προγράμματα των ψηφιακών καναλιών Σινέ+, Σπορ+ και Πρίσμα+ του ψηφιακού μπουκέτου της ΕΡΤ και να τα αντικαταστήσουν με τα προαναφερόμενα.

Εκμισθώνοντας τις διαθέσιμες συχνότητες, θα δοθεί η δυνατότητα συνέχισης της λειτουργίας των ιδιωτικών καναλιών αν βεβαίως το επιθυμούν και οι ιδιοκτήτες τους, προσφέροντας ηρεμία και διέξοδο στην αγορά και στους εργαζομένους τους. Τα δε μισθώματα είναι βέβαιο ότι θα συμβάλουν τα μέγιστα στα οικονομικά της δημόσιας τηλεόρασης καθώς τα τρία ευρώ τον μήνα που πληρώνουμε για το πάγιο της ΕΡΤ αφενός δεν αρκούν για την υποτυπώδη λειτουργία του φορέα και αφετέρου στην εποχή της παρατεταμένης κρίσης είναι αδύνατο να αυξηθούν.

Ο διαγωνισμός μπορεί να γίνει με ανοικτές και διαφανείς διαδικασίες, ενώ παράλληλα λόγω πιθανής αντίδρασης των «νέων αδειούχων» θα γίνει αναδιάρθρωση των ποσών που «ποντάρισαν» καθώς θα λειτουργούν πλέον περισσότερα κανάλια. Κάτι τέτοιο σηματοδοτεί σειρά διορθωτικών κινήσεων που θα συμβάλουν στην εύρυθμη λειτουργία του πεδίου καθώς και περισσότερα έσοδα για το κράτος. Ολα αυτά μπορεί να πραγματοποιηθούν άνετα στο επόμενο καθοριστικό τρίμηνο. Οι μεγάλες αλλαγές για να έχουν διάρκεια χρειάζονται ευελιξία, σύνεση, συναίνεση κι οραματική πολιτική.