[Καλημέρα σας] Ενα πολιτικό θρίλερ

Μην αστειευόμαστε: μόνο μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου ή μιας εφημερίδας μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε το πραγματικό εκτόπισμα που είχαν στην εποχή τους γεγονότα εξόχως σημαντικά. Με αποτέλεσμα ένα φύλλο εφημερίδας, ακόμη κι αν έχουν περάσει 80 χρόνια από τότε που συνετελέσθη κάτι πραγματικά αξιομνημόνευτο, να το επαναφέρει σαν ένα περιστατικό που διαδραματίστηκε μόλις χθες. Αλλά ακόμη περισσότερο σαν να είχε περάσει στην καθημερινή πολιτική ανεκδοτολογία, ώστε αρκεί μια ελάχιστη υπενθύμισή του για να λάμψει το ίδιο το περιστατικό σ’ όλο του το μεγαλείο.

Απρίλιος του 1936, η κοινή γνώμη αναστατώνεται από ένα πρωτοφανές «θρίλερ». Ο βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος Λάμπρος Ευταξίας, ο πάμπλουτος Αθηναίος, που κατά τον Σπύρο Μαρκεζίνη «υπήρξε υπεύθυνος για την ανάδειξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή –ενός ανθρώπου χωρίς καμιά ιδιαίτερη μόρφωση –στην πολιτική ζωή της Ελλάδας», επισκέπτεται στο κελί του, στις φυλακές Αβέρωφ, για ανθρωπιστικούς λόγους, τον βαρυποινίτη ληστή Παναγιώτη Μαρίνο. Ο ληστής με περίστροφο, που του το είχε προμηθεύσει ο αδελφός του Χριστόφορος, απειλεί να εκτελέσει επιτόπου τον Ευταξία, αν δεν του δοθούν λύτρα και αμνηστία. Αναστατώνεται η κυβέρνηση, ο πολιτικός κόσμος, ο Τύπος, οι εφημερίδες εκδίδουν παραρτήματα, ξένοι δημοσιογράφοι καταφθάνουν στην Αθήνα. Ενώ οι «ανθρωπιστικοί λόγοι» αποκαλύπτονται ως λόγοι που συνδυάζονται με τις ψήφους που διέθεταν την εποχή εκείνη οι συμμορίτες. Το τέλος του θρίλερ είναι ευτυχές αφού ένας δεινός σκοπευτής, ο Βαγγέλης Δενδρινός, σημαδεύει και σκοτώνει τον ληστή, τραυματίζοντας επιπόλαια τον Ευταξία.

Δεν μπορεί όμως να μη σκεφτεί κανείς τρία τουλάχιστον πράγματα: Τι θα είχε στερηθεί η Ελλάδα σε περίπτωση που είχε δολοφονηθεί ο Ευταξίας λόγω των μεταγενέστερων γενναιόδωρων προσφορών του, τον υψηλό βαθμό άγνοιας που διέκρινε τους έλληνες κινηματογραφιστές ώστε να μην αξιοποιήσουν ένα έτοιμο «σενάριο» για μια επιτυχία παγκόσμιου βεληνεκούς και πόσο έχει χειραφετηθεί η σημερινή ελληνική πολιτική ζωή, αν και θρίλερ με τον τρόπο της, να μη θυμίζει σε τίποτε το θρίλερ του 1936.