Για τους σταλινικούς, ένας εχθρός ήταν πάντα χρησιμότερος από έναν φίλο. Σε αυτήν τη λογική, όταν δεν υπάρχουν εμφανείς εχθροί, απλώς τους κατασκευάζεις για να έχεις κάτι να αντιπαλεύεις ή έστω να σκιαμαχείς. Η εν λόγω ανάγκη προκύπτει εκ των πραγμάτων όταν προδίδεις συστηματικά όλες τις παραδόσεις και αθετείς ομοίως τις υποσχέσεις σου.

Βεβαίως, είναι γνωστό τι έκαναν στους «εχθρούς» της επανάστασης οι πατερούληδες της Ιστορίας. Ευτυχώς ο κόσμος άλλαξε, και άλλαξε πολύ από τότε. Αυτό φαίνεται όμως πως βάζει σε πειρασμό τους νεοσταλινικούς που μας κυβερνούν και, αφού έχουν πει ατόφια ψέματα για τα πάντα, αναζητούν εναγωνίως φαντάσματα. Είναι κι αυτά μια κάποια λύση για να ξεχνά η κοινωνία τα συντρίμμια που προκαλούν στο πέρασμά τους.

Η κατασκευή εχθρών είναι μια συστηματική επιχείρηση που κινείται βάσει σχεδίου στα υπόγεια της εξουσίας, ενίοτε και με παραθεσμικούς κύκλους σε δράση. Στην περίπτωσή μας ένα ιδιότυπο τρίγωνο μεταξύ Μαξίμου, Πλατείας Συντάγματος και Μεσογείων βάζει στο στόχαστρο πρόσωπα που θεωρούνται «βολικοί εχθροί» και κινητοποιεί κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς για την ηθική και οικονομική τους εξόντωση. Η δράση του εν λόγω συστήματος έχει στρέψει το ραντάρ του σε ιδιοκτήτες και στελέχη μέσων ενημέρωσης που δαιμονοποιούνται με ευκολία. Ετσι εκτίθενται προς κατανάλωση σε κάθε ευκαιρία και με ασήμαντη αφορμή όταν υπάρχει πρόβλημα στην εικόνα της κυβέρνησης που καταναλώνει περισσότερους εχθρούς από όσους μπορεί να παράγει! Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα είναι τόσο απρόσεκτοι, που δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα και με τους χειρισμούς τους προδίδουν εαυτούς και αλλήλους.

Η κατάσταση αυτή θα μπορούσε να προκαλεί απλώς γέλια, αν δεν ήταν στον πυρήνα της αντιδημοκρατική και επικίνδυνη για τον δημόσιο βίο καθώς πλήττει ευθέως στοιχειώδη δικαιώματα και ελευθερίες που αποτελούν κεκτημένο της δημοκρατίας μας. Αυτό το πισωγύρισμα στις μέρες μας είναι προφανές ότι δεν μπορεί να θρέφει για πολύ τις αυταπάτες της παρέας που κυβερνά και θεωρεί ότι ελέω Θεού έχει εξουσία επί παντός πέρα και έξω από γραπτούς κι άγραφους νόμους.