Θα μπορούσε να το είχε σκηνοθετήσει ο Φράνσις Φορντ Κόπολα. Το ημερολόγιο έδειχνε 18 Ιουλίου 1986. Η ατμόσφαιρα στην αριστοκρατική Αρένα Τσίβικα, στην οποία είχαν συρρεύσει 10.000 Μιλανέζοι, ήταν αποπνικτική. Ζέστη και υγρασία, με τις σταγόνες της βροχής να κυλούν εκνευριστικά στα πρόσωπα. Οι νότες του Ρίχαρντ Βάγκνερ από το έργο του «The Ride of the Valkyries» μπερδεύονταν με τους ήχους των τριών ελικοπτέρων τύπου Agusta που έκαναν εκείνη τη στιγμή την εμφάνισή τους. Σουρεαλιστική εικόνα που μοιάζει βγαλμένη από το «Αποκάλυψη Τώρα».

Τα ελικόπτερα ακουμπούν στο έδαφος, το πλήθος παραληρεί. Ενας άνδρας πηδά και αρχίζει να χαιρετά τον κόσμο. Η εποχή Σίλβιο Μπερλουσκόνι στη Μίλαν μόλις ξεκινούσε.

ΟΠΑΔΟΣ ΤΗΣ ΙΝΤΕΡ. Η νέα δύναμη στο ιταλικό επιχειρείν δηλώνει φανατικός μιλανίστα όταν όλοι γνωρίζουν ότι στα νεανικά του χρόνια ήταν οπαδός της Ιντερ.

Του το συγχωρούν φωνάζοντας «Grazie Silvio». Ο Μπερλουσκόνι μόλις είχε σώσει από τη χρεοκοπία την άλλοτε κραταιά ομάδα και υποσχόταν πως θα την ξανακάνει μεγάλη.

Εξι χρόνια νωρίτερα, οι Ροσονέρι τιμωρούνταν με υποβιβασμό για την εμπλοκή τους στο σκάνδαλο με τα παράνομα στοιχήματα, γνωστό ως Τοτονέρο.

Κέρδισε αμέσως την άνοδό της αλλά τα οικονομικά προβλήματα που στο μεταξύ δημιουργήθηκαν αποδείχθηκαν βαρίδια και την έσπρωξαν ξανά στη Serie B. Προβιβάστηκε το 1983 αλλά ο οικονομικός βρόχος παρέμενε σταθερός.

Η άφιξη του άγγλου «Αττίλα» Χέιτλι και του Ρέι Γουίλκινς δεν έφεραν την άνοιξη. Το 1985 τα χρέη μεγάλωναν και οι παίκτες έμεναν απλήρωτοι.

Οι πιστωτές ζητούσαν τα χρήματά τους, το ίδιο και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για τη μεταγραφή του Γουίλκινς.

Η Μίλαν ήταν έτοιμη να κάνει άλμα στο κενό και να κηρύξει πτώχευση όταν ο πρόεδρός της Τζουζέπε Φαρίνα βάζει πωλητήριο.

Ο μοναδικός που έδειξε ενδιαφέρον ήταν ένας πρώην διασκεδαστής στα κρουαζιερόπλοια που έκανε περιουσία μέσω του real estate χτίζοντας μία νέα πόλη, τη Milano Due, στα περίχωρα του Μιλάνου.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι γνώριζε τον τρόπο να διασκεδάζει τον κόσμο και αποφάσισε αρχικά να το πράξει μέσω της συνδρομητικής τηλεόρασης και στη συνέχεια μέσω του ποδοσφαίρου με τη Μίλαν.

Στις 20 Φεβρουαρίου ο Μπερλουσκόνι έγινε ο 20ός πρόεδρος στην ιστορία της Μίλαν. Και όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, ο πιο επιτυχημένος.

ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ. Η άφιξή του έφερε έναν αέρα ανανέωσης στον σύλλογο. Επένδυσε πολλά εκατομμύρια σε νέους παίκτες όπως στους Γκούλιτ, Φαν Μπάστεν, Ράικαρντ.

Επέβαλε νέους κανόνες στις διαπραγματεύσεις για την πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων μετάδοσης της ομάδας του και διαχείρισης μάρκετινγκ, εκτοξεύοντας τα ποσά στα ύψη. Ουσιαστικά έβαλε τις βάσεις για το πρώτο σύγχρονο κλαμπ του ποδοσφαίρου. Ανανέωσε το Μεάτσα εκμεταλλευόμενος το Μουντιάλ 1990 της Ιταλίας, δημιούργησε προπονητικό κέντρο στο Μιλανέλο και εμπνεύστηκε το Milan Lab το οποίο αποτέλεσε το πρότυπο για όλους τους μεγάλους συλλόγους στον κόσμο.

Ο Μπερλουσκόνι γνώριζε λίγα από ποδόσφαιρο. Ηθελε όμως να ανακατεύεται παντού. Σε συνέντευξή του ο Χέιτλι είχε δηλώσει για το πρώην αφεντικό του πως «ήθελε να είναι προπονητής. Να ανακατεύεται παντού». Ο «Αττίλας» δικαιωνόταν κάθε φορά που ο Μπερλουσκόνι έδινε εντολές στους προπονητές του για τον τρόπο που πρέπει να παίζει η Μίλαν.

Παρ’ όλα αυτά τα κύπελλα άρχισαν να γεμίζουν τις τροπαιοθήκες και η δημοτικότητα του Μπερλουσκόνι να ξεπερνά την περιφέρεια της Λομβαρδίας.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ. Ιδρύει το κόμμα Φόρτσα Ιτάλια και στις εκλογές του 1994 πετυχαίνει μεγάλη νίκη. Η πρωθυπουργία του διαρκεί λίγους μήνες αλλά το μικρόβιο της πολιτικής τον αποσπά πλέον από την αγαπημένη του Μίλαν.

Ακολουθούν σκάνδαλα φοροδιαφυγής, καταδίκες, το διαζύγιό του, τα περίφημα Μπούνγκα Μπούνγκα και το σκάνδαλο Ρούμπι-γκέιτ.

Οταν κατακάθησε ο κουρνιαχτός, ο Σίλβιο επέστρεψε ξανά στη μεγάλη του αγαπημένη. Ακόμα όμως κι αυτή ήταν έτοιμος να την προδώσει πουλώντας τις μετοχές του στον Ταϊλανδό Μπι Ταετσαουμπόλ. Την τελευταία στιγμή το ανέβαλε. Με τον Σίλβιο όμως ποτέ δεν πρέπει να είσαι σίγουρος.