Δύο νέες αφίξεις στην Αθήνα αποδεικνύουν ότι η συνταγή της επιτυχίας δεν γράφεται μόνο στο πιάτο…

Από τις πρώτες ηµέρες γέννησής του το Nolan (Βουλής 31, τηλ. 210-3243.545) υπήρξε αµφιλεγόµενο. Ακουγα πολύ καλά ή πολύ άσχηµα σχόλια. Μια προσωπική δοκιµή θα έλυνε το µυστήριο. Τελικά τα περισσότερα πιάτα ήταν ιδιαίτερα, αλλά πολύ καλά. Υπήρχαν και µέτρια. Κουζίνα σε υγιεινό µοτίβο, απροσδιόριστη αλλά µε δικό της χαρακτήρα, την οποία έχει αναλάβει ο ελληνοϊάπωνας σεφΣωτήρης Κοντιζάς. Μου άρεσε που έφυγα µε ιδιαίτερες γεύσεις κολληµένες στον ουρανίσκο µου. Δεν µου άρεσε που έδωσα 32 ευρώ και έφυγα χωρίς να αισθάνοµαι ότι χόρτασα. «Κίτρινη κάρτα» σκέφτηκα και θα επανέλθω όταν µεγαλώσουν οι µερίδες και µειωθούν οι τιµές.

Εναν µήνα µετά οι τιµές είχαν ανέβει (2 ευρώ πάνω το σταμναγκάθι, τηγανιτό κοτόπουλο από 9 στα 10 ευρώ). Και αυτό ήταν το πρώτο αρνητικό. Το σέρβις µάς εξήγησε ότι το concept είναι να βάζουµε το πιάτο στη µέση. Δηλαδή µε λογική µεζεδοπωλείου. Αποφασίσαµε να µην πάρουµε πολλά. Ενα κοτόπουλο τηγανητό εγώ, αρνάκι ο φίλος µου ο Γιώργος. Τα συνοδευτικά έξτρα. Ηρθε το κοτόπουλο και ο πουρές, µπήκαν στη µέση του τραπεζιού. Εφαγα εγώ, αλλά ο φίλος µου, που κοτόπουλο δεν τρώει, περίµενε µε σταυρωµένα τα χέρια διότι το πιάτο του δεν είχε έρθει. Τελείωσα, µάζεψαν τα πιάτα.

Ακολούθησε το ψωµάκι πατάτας ύστερα από δέκα λεπτά. Αλλο τόσο χρόνο χρειάστηκε για να έρθει το δεύτερο κυρίως πιάτο µε το αρνί. Με λίγα λόγια, ο ένας πρέπει να περιµένει τον άλλον να τελειώσει. Μαζί δεν τρώνε δύο, πόσω µάλλον τρεις. Εκτός αν και οι δύο έχουν ακριβώς τα ίδια γούστα και διαθέσεις και φάνε σαν ζευγάρι που µοιράζεται τα πάντα. Πληρώσαµε από 14,50 ευρώ και φύγαµε. Το πιάτο µου ήταν συγκλονιστικό –τραγανό, ζουµερό κοτόπουλο, υπέροχος βελούδινος πουρές. Φυσικά δεν χόρτασα. Μου έκοψαν όµως την όρεξη το µοναδικό concept, το στρίµωγµα και το βουητό στον χώρο.

Και διερωτώµαι; Γιατί να υποστώ όλη την κατάσταση και να µην πάω ξανά και ξανά και ξανά στο Abovo (Τσακάλωφ 18, τηλ. 210-3388.838). Ανοιξε –εκ νέου –στο Κολωνάκι. Το µενού από την πρώτη εβδοµάδα λειτουργίας του είναι «στρωµένο». Το σέρβις «πετάει», ο χώρος είναι άνετος σε στυλ urban and jungle together. Πήρα την πιο γευστική σούπα από φρέσκο καβούρι που έχω δοκιµάσει ποτέ, εξαιρετικά περίπλοκη και απίθανα επιτυχηµένη. Ενα από τα καλύτερα ταρτάρ τόνου που σερβίρονται στα αθηναϊκά εστιατόρια. Φρέσκο τόνο µε κινόα και µαγιονέζα µε γουασάµπι. Την πρώτη φορά έδωσα 27 ευρώ. Μου έκανε τόσο θετική εντύπωση, που ήθελα και στη δεύτερη επίσκεψή µου να κάνω επανάληψη του ίδιου µενού.Ωστόσο, συγκρατήθηκα.

Δοκίµασα σούπα κολοκύθας –πολύ καλή, αλλά όχι στις γεύσεις µου –παντζαροσαλάτα µε παγωτό χρένου (horseradish) και επικό διάφραγµα µε τηγανητές πατάτες και σχετικά καλή µπεαρνέζ σος. Και γλυκό. Ο λογαριασµός στα 24 ευρώ. Το Abovo σερβίρει και δείπνο µε τελείως διαφορετικό µενού και σαφώς πιο υψηλές τιµές. Υπεύθυνος σεφ ο Μιχάλης Νουρλόγλου, ένας µάγειρας που έχει ήδη αποδείξει ότι έχει τεράστιο ταλέντο (δύο χρονιές Χρυσός Σκούφος), µεράκι και µπορεί να φτάσει πολύ ψηλά.

Τελευταία Νέα