Αποκλίνουσες πολιτικές ακολουθούν η Fed και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η μεν Fed πρόκειται να αυξήσει τα επιτόκιά της για πρώτη φορά εδώ και δέκα χρόνια, ενώ προ ημερών η ΕΚΤ ανακοίνωσε επιθετικά μέτρα για την καταπολέμηση του χαμηλού πληθωρισμού μειώνοντας το επιτόκιο καταθέσεων στο 0,3%.

Το πρόβλημα ωστόσο είναι ότι δεν υπάρχει κάποιος μηχανισμός που να τιθασεύει τις διεθνείς συνέπειες των αυξανόμενων αποκλίσεων της πολιτικής των δύο μεγαλύτερων τραπεζών.

Σε έναν τέλειο κόσμο, οι ιθύνοντες θα είχαν αναλογιστεί το ενδεχόμενο δευτερογενών επιπτώσεων εξαιτίας αυτών των εντελώς αντίθετων πολιτικών και θα διαμόρφωναν ένα σύνολο εργαλείων προκειμένου να διασφαλίσουν καλύτερη ευθυγράμμιση εσωτερικών και παγκόσμιων στόχων. Δυστυχώς, η πολιτική πόλωση και η γενική δυσλειτουργία της νομισματικής πολιτικής, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην ΕΕ, εμποδίζουν μια τέτοια προσπάθεια. Ως αποτέλεσμα, η εναρμόνιση των αποκλινουσών πολιτικών των κεντρικών τραπεζών ανατίθεται στις αγορές.

Αν η Ιστορία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως οδηγός, υπάρχουν τρία σημαντικά ζητήματα που χρήζουν προσεκτικής παρακολούθησης κατά τους επόμενους μήνες. Πρώτον, οι ΗΠΑ δεν θα μείνουν για πολύ καιρό άπραγες αν το νόμισμά τους ανατιμηθεί σημαντικά και η διεθνής τους ανταγωνιστικότητα επιδεινωθεί. Δεύτερον, επειδή το δολάριο χρησιμοποιείται ως αποθεματικό νόμισμα, μια ταχεία αύξηση της τιμής του μπορεί να ασκήσει πίεση σε όσους το έχουν χρησιμοποιήσει απερίσκεπτα. Τέλος, οι απότομες διακυμάνσεις των επιτοκίων και των συναλλαγματικών ισοτιμιών μπορεί να προκαλέσουν αστάθεια σε άλλες αγορές, με πιο αξιοσημείωτη αυτή των μετοχών.

Ο Mohamed El Erian είναι επικεφαλής οικονομικός αναλυτής στην Allianz