Στα βασικά σχέδια μιας κυβέρνησης είναι η προώθηση σημαντικών κοινών στόχων. Εάν όμως γίνουν κακοί χειρισμοί, η προσπάθεια για την επίτευξή τους μπορεί να έχει δυσάρεστες οικονομικές επιπτώσεις.

Αυτό συνέβη πριν από μια δεκαετία στις ΗΠΑ με την ιδιοκτησία ακινήτων. Συμβαίνει τελευταίως και στην Κίνα, στα πλαίσια της προσπάθειας να υπάρξει ευρύτερη συμμετοχή του κόσμου στο χρηματιστήριο. Στην πρώτη περίπτωση, οι ΗΠΑ στήριξαν τις προσπάθειες για να γίνουν πιο φθηνά τα στεγαστικά δάνεια, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν «εξωτικά» οχήματα δανεισμού. Το σκάσιμο της φούσκας των ακινήτων σχεδόν οδήγησε την παγκόσμια οικονομία σε πολυετή ύφεση. Στην Κίνα οι συνεχείς αγορές μετοχών προκάλεσαν φούσκα και τώρα η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση.

Στη συνέχεια οι ΗΠΑ προσπάθησαν να διευρύνουν την πρόσβαση σε φοιτητικά δάνεια, δημιουργώντας παρόμοιους κινδύνους με αυτούς που είχαν τα στεγαστικά. Ευτυχώς, υπάρχει ακόμη καιρός να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα. Σήμερα οι επτά στους δέκα φοιτητές αποφοιτούν με χρέη, τα οποία ξεπερνούν χρέη από πιστωτικές κάρτες και αυτοκίνητα. Η εξυπηρέτηση των φοιτητικών δανείων θα εξακολουθήσει να πλήττει την κατανάλωση και τις επενδύσεις.

Οι πολιτικοί της χώρας οφείλουν να αναλάβουν την πλήρη ευθύνη για την οικονομική διακυβέρνηση, επιδιώκοντας όχι μόνο να αυξήσουν την ανάπτυξη αλλά και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα αυτά. Πρέπει να γίνουν προσπάθειες ώστε τα νοικοκυριά να αποταμιεύουν περισσότερο και εγκαίρως ώστε τα χρήματα να μπορούν να χρησιμοποιούνται στη συνέχεια για να πληρωθούν τα δίδακτρα και άλλα έξοδα της εκπαίδευσης. Τίποτε από όλα αυτά δεν είναι εύκολο, όμως οι προκλήσεις είναι μεγάλες για να μη μειωθεί τελικά η πρόσβαση στην εκπαίδευση λόγω των ιδιαίτερα οικονομικών συνθηκών που δημιουργούνται.

Ο Μοχάμεντ ελ Εριάν είναι επικεφαλής οικονομολόγος της Allianz και πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ανάπτυξης του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα. Εχει διατελέσει επικεφαλής της PIMCO.