Εχετε σκεφτεί ποτέ ότι τα ψηφιακά ρολόγια, αυτά που έχουμε πάνω στο γραφείο ή στο κομοδίνο μας, δεν αντιπροσωπεύουν απλώς μια άλλη τεχνολογία αλλά μια άλλη αντίληψη του χρόνου; Ενώ τα παραδοσιακά ρολόγια, με την επαναληπτική κυκλική κίνηση των δεικτών τους, δίνουν μια αίσθηση κανονικότητας και συνέχειας, αυτά κατακερματίζουν τον χρόνο σε μεμονωμένες στιγμές, ασύνδετες με κάθε παρελθόν ή μέλλον. Πώς επιδρά αυτό στην ψυχή; Ή πάλι φανταστείτε το εξής σενάριο. Ενας απατημένος σύζυγος εκδικείται τη γυναίκα του δολοφονώντας τον εραστή της και κάνοντας, με τη βοήθεια ενός σκοτεινού γραφείου υπηρεσιών, να ενοχοποιηθεί η άπιστη. Και ενώ ετοιμάζεται να απολαύσει την εκδίκησή του, η σύζυγος ομολογεί αβίαστα ότι είναι η δράστις! Πώς θα αντιμετωπίσει εκείνος την εντελώς απρόβλεπτη εξέλιξη;

Αυτά είναι τα θέματα δύο από τα διηγήματα του εκουαδοριανού συγγραφέα Αμπδόν Ουμπίδια (γ. 1944) που περιέχονται στο τομίδιο των εκδόσεων Ροές με τίτλο «Τερπινοήσεις» (ευρηματική όσο και ακριβής απόδοση του λογοπαίγνιου divertinventos, από τα divertimientos = τέρψεις, διασκεδάσεις και inventos = εφευρέσεις, επινοήσεις στα ισπανικά). Ξέρουμε πολλά για τη λατινοαμερικανική λογοτεχνία, αλλά χώρες όπως το Εκουαδόρ (Ισημερινός) είναι λευκές κηλίδες στον λογοτεχνικό χάρτη. Ο Ουμπίδια πάντως, αν κρίνουμε από αυτή την έκδοση, είναι άξιος εκπρόσωπος της λατινοαμερικανικής λογοτεχνικής ανθοφορίας. Με πολλή φαντασία, υφολογική χάρη και χιούμορ (συχνά μαύρο) επινοεί παράδοξες καταστάσεις που θέτουν δύσκολα φιλοσοφικά και υπαρξιακά προβλήματα, ακολουθώντας μια παράδοση που περιλαμβάνει συγγραφείς όπως ο Πόε, ο Μπόρχες, ο Μπιόι Κασάρες, ο Κάρελ Τσάπεκ ή ο Στανίσλαβ Λεμ.

Μετά το εξαιρετικό «Logicomix» οι σχεδιαστές Αλέκος Παπαδάτος και Annie Di Donna δίνουν ένα καινούργιο graphic novel, με τίτλο «Δημοκρατία», αυτή τη φορά σε σενάριο του Αβραάμ Κάουα (εκδόσεις Ικαρος). Ο τίτλος περιγράφει μονολεκτικά το θέμα: τη γέννηση της δημοκρατίας. Την παραμονή της μάχης του Μαραθώνα ένας αθηναίος οπλίτης, ο Λέανδρος, διηγείται τη ζωή του σε έναν φίλο και συμπολεμιστή του. Μιλάει για τον φόνο του πατέρα του μπροστά στα μάτια του από τους σκύθες ραβδούχους του τυράννου Ιππία, τη φυγή του στους Δελφούς, τον έρωτά του για μια νεαρή ιέρεια του μαντείου, τη γνωριμία του εκεί με τον Κλεισθένη, τον οποίο ακολουθεί στην Αθήνα εντυπωσιασμένος από τον ίδιο και τις ιδέες του αλλά μπερδεμένος, την παράδοσή του έπειτα στα θέλγητρα μιας εταίρας, τις μηχανορραφίες των ολιγαρχικών μετά την ανατροπή του Ιππία, τέλος την εδραίωση, χάρη σε ορισμένα τεχνάσματα, του νέου πολιτεύματος από τον Κλεισθένη. Στην πορεία ο Λέανδρος γίνεται συνειδητός δημοκράτης και ως ταλαντούχος αγγειογράφος απαθανατίζει τα γεγονότα που άλλαξαν την πόλη του. Το μήνυμά του στον φίλο του είναι σαφές: αύριο θα πολεμήσουμε για να μείνουμε πολίτες και να μην ξαναγίνουμε υπήκοοι.

Πολύ πετυχημένο και αυτό το graphic novel, με δυνατό σχέδιο, ζωηρά και ζεστά χρώματα, που αναδεικνύουν την ψυχική ένταση του αφηγητή, θαυμάσια διαγραφή χαρακτήρων και δουλεμένους διαλόγους. Με εξαίρεση λίγες ελευθερίες που πήρε ο σεναριογράφος για χάρη της οικονομίας της πλοκής, οι μακρο- και μικροϊστορικές λεπτομέρειες είναι ακριβείς και η αφήγηση δεν αναπαράγει λειασμένα στερεότυπα. Το γραφιστικό μυθιστόρημα, γεννημένο στην Αμερική στα τέλη της δεκαετίας του 1970, είναι ένα απολύτως νόμιμο λογοτεχνικό είδος, δυναμική προσαρμογή στην εποχή της εικόνας χωρίς υποβάθμιση της βαρύτητας του λόγου.