Αν περπατήσεις Παρασκευή μεσημεράκι στην αγορά, στα καφενεία και σε οποιοδήποτε σημείο του Πειραιά συγκεντρώνεται αρκετός κόσμος, θα αντιληφθείς ίσως ένα σπάνιο φαινόμενο. Κυρίαρχο θέμα συζήτησης δεν αποτελεί ο αγώνας του Ολυμπιακού το Σαββατοκύριακο αλλά η επικείμενη ιδιωτικοποίηση του πλειοψηφικού πακέτου του ΟΛΠ.

Το λιμάνι, όπως αναφέρουν οι κάτοικοι, δεν είναι μόνο άρρηκτα συνδεδεμένο με την τοπική οικονομία, αποτελεί και τεράστιο κομμάτι της κοινωνικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής. Για τον αντιπεριφερειάρχη Πειραιά Γιώργο Γαβρίλη, τον άνθρωπο που έχει κηρύξει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια σταυροφορία εναντίον της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, υπάρχει και μία ακόμη διάσταση: η ιδεολογική, καθώς είναι στρατευμένος στην Αριστερά για περισσότερα από 35 χρόνια.

Τι και αν τη συμφωνία για την πώληση του ΟΛΠ θα την φέρει η δεύτερη κυβέρνηση της Αριστεράς. Στη δική του κοσμοθεωρία οι στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις ενός κράτους δεν μπορεί να ανήκουν σε ιδιώτες. Γι’ αυτό και αποχώρησε από την Κουμουνδούρου τον Αύγουστο ακολουθώντας τους συντρόφους του Αριστερού Ρεύματος στην έξοδο από τον ΣΥΡΙΖΑ και στην ίδρυση της Λαϊκής Ενότητας. Αλλωστε, από το 1991 που αποχώρησε από το ΚΚΕ βρίσκεται πάντα στο πλευρό του Παναγιώτη Λαφαζάνη.

Από τον Σεπτέμβριο του 2014, όταν η παράταξη της Ρένας Δούρου ανέλαβε τη διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής, ο Γιώργος Γαβρίλης ως αρμόδιος αντιπεριφερειάρχης Πειραιά ρίχτηκε στη μάχη κατά της πώλησης του λιμανιού από θεσμικό πλέον ρόλο. Ως ο απόλυτος πειραιάρχης, κατάφερε να περάσει με μεγάλη πλειοψηφία στο Περιφερειακό Συμβούλιο δύο αποφάσεις με τις οποίες η Περιφέρεια τάσσεται υπέρ ενός λιμανιού στον Πειραιά με δημόσιο χαρακτήρα. Τότε ακόμη αυτή ήταν και η επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή.

Τα Λιπάσματα στη Δραπετσώνα αποτελούσαν χώρο που διεκδικούσαν εδώ και σχεδόν τριάντα χρόνια οι δημοτικές Αρχές της περιοχής. Η απόδοσή τους στους δημότες της Δραπετσώνας ήταν ταυτόχρονα πάγια προεκλογική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ. Ομως παρά τις επίμονες προσπάθειες του εκλεγμένου με τη στήριξη του κυβερνώντος κόμματος δημάρχου Χρήστου Βρεττάκου, η νομοθετική ρύθμιση που θα άνοιγε τον δρόμο για τις απαλλοτριώσεις υπέρ του δήμου καθυστερούσε. Γεγονός που δεν εμπόδισε τον Γαβρίλη να επισπεύσει την έγκριση κονδυλίου ύψους 17 εκατ. ευρώ από την Περιφέρεια που θα διοχετεύονταν προς τον σκοπό αυτό.

Κάπου εκεί, μεταξύ λιμανιού και Λιπασμάτων, Γαβρίλης και Βρεττάκος βρέθηκαν να αποτελούν ένα δίδυμο της τοπικής αυτοδιοίκησης που όσο πιο μικρές νίκες σημείωνε τόσο πιο πολύ τούς άνοιγε η όρεξη για νέες διεκδικήσεις. Κατάφεραν όχι μόνο να πετύχουν την απόδοση των Λιπασμάτων στον δήμο αλλά και να πετύχουν την εξαίρεση του παραλιακού μετώπου της Δραπετσώνας από την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ. Αν και η μάχη για το λιμάνι είναι σαφώς πιο δύσκολη, ο Γαβρίλης, όπως και η ΛΑΕ στο σύνολό της, θα βρεθεί απέναντι στις κυβερνητικές επιλογές.

Εχοντας πάντα ως βασικό κριτήριο τα αγωνιστικά παράσημα και τις δικές του προτεραιότητες, ο Γαβρίλης θεωρείται επιτυχημένος στη μέχρι τώρα θητεία του ως αντιπεριφερειάρχης τόσο από τους νυν και πρώην συντρόφους του όσο και από τους δημάρχους της περιοχής που εμπλέκονται στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης του λιμανιού.

Πολλοί θέτουν το ερώτημα πώς ένα συνδικαλιστικό μέχρι πριν από λίγους μήνες στέλεχος έχει καταφέρει να πετύχει τους πρώτους στόχους που έχει οριοθετήσει σε πολιτικό επίπεδο. Οσοι τον γνωρίζουν από παλιά υποστηρίζουν πως παρά τη συνδικαλιστική του ιδιότητα ήταν το πιο πολιτικό στέλεχος του Αριστερού Ρεύματος. Διατηρούσε μάλιστα τις καλύτερες σχέσεις από όλους με τα στελέχη της πλειοψηφίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός πως όταν καταρτίστηκαν τα ψηφοδέλτια για τις περιφερειακές εκλογές, η πρόταση να είναι εκείνος επικεφαλής στον Πειραιά έγινε από την ομάδα των προεδρικών του ΣΥΡΙΖΑ. Οχι γιατί δεν τον ήθελαν από την τάση του, αλλά επειδή δεν πρόλαβαν.

Τα προηγούμενα χρόνια υπήρξε πρόεδρος των εργαζομένων στον ΗΣΑΠ, επικεφαλής της Αυτόνομης Παρέμβασης, της συνδικαλιστικής παράταξης του Συνασπισμού, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και της ΓΣΕΕ. Παράλληλα, ήταν ο εμπνευστής του ΜΕΤΑ, της μετωπικής συνδικαλιστικής παράταξης που προσπάθησε να δημιουργήσει η Κουμουνδούρου, στα πρότυπα του ΠΑΜΕ. Το παράδοξο με το ΜΕΤΑ είναι πως στην πραγματικότητα έγινε μετωπικό σχήμα που ξεπέρασε τα στενά όρια της Κουμουνδούρου μετά τη διάσπαση. Και αυτό γιατί πλέον συσπειρώνει και τους συνδικαλιστές που έμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ και εκείνους που βρέθηκαν στη ΛΑΕ.

Μεγαλωμένος στο Μοσχάτο, με καταγωγή από τη Μάνη, ο Γαβρίλης έχει μόνο ένα εμφανές μειονέκτημα για την περιοχή του Πειραιά. Αν και σύχναζε παλιότερα στο στάδιο Καραϊσκάκη, δεν το έκανε για λογαριασμό του Ολυμπιακού, αλλά για τον Εθνικό του οποίου είναι οπαδός.

Τελευταία Νέα