Μηδένα προ του τέλους μακάριζε. Αναφέρομαι στον σατανικά νομικίστικο τρόπο (δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας) που βρήκε η κυβέρνηση για να αποπέμψει την Κατερίνα Σαββαΐδου και μάλιστα χωρίς να ανοίξει μύτη με τους θεσμούς. Τουλάχιστον, για την ώρα.

Δεν το λέω μόνο επειδή η Σαββαΐδου αποδεικνύεται πολύ σκληρό καρύδι. Αλλά και επειδή η σιωπή των θεσμών για το πρόσωπό της δεν σημαίνει και αδιαφορία για το μέλλον της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων. Αντιθέτως. Είναι πολύ πιθανό οι θεσμοί να κρατούν τις σφαίρες τους για να πυροβολήσουν μέσω της αυτονόμησης της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.

Ηδη έχουν διαμηνύσει στην κυβέρνηση να αλλάξει το σχετικό νομοσχέδιο, το οποίο προέβλεπε έλεγχο της Αρχής από τον υπουργό Οικονομικών. Πληροφορούμαι ότι θα κάνουν τα πάντα για να διασφαλίσουν την πραγματική ανεξαρτησία της Αρχής. Και όταν λέω τα πάντα εννοώ τα πάντα: ακόμη και διεθνή διαγωνισμό για τη στελέχωση της θέσης…