Σε μια αναπόληση του παρελθόντος ο Κώστας Κατσουράνης θα αναφέρεται ως εξής: Διεθνείς συμμετοχές 116. Γκολ 10. Πρωταθλητής Ευρώπης το 2004.

Στα λασπωμένα παπούτσια του Αχαιού χώρεσαν πολύ περισσότερα από μερικά νούμερα και κάποιους τίτλους στα 19 χρόνια που κατάφερε να επιβιώσει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Τα κοντά παντελονάκια που άλλοτε είχαν το μαύρο της ΑΕΚ ή του ΠΑΟΚ, το πράσινο του Παναθηναϊκού, το μπλε της Εθνικής ή το κόκκινο της Μπενφίκα ήταν μια οφθαλμαπάτη. Γιατί ο Κατσούρ φορούσε πάντοτε μακριά παντελόνια, όπου κι αν βρισκόταν, όποιον κι αν είχε απέναντί του.

«(…) όλα αυτά τα χρόνια η έντονη προσωπικότητα του Κώστα και η δεδομένη ποδοσφαιρική αξία του τον ανέδειξαν σε έναν από τους ηγέτες της ομάδας μας» σημείωναν στην ανακοίνωσή τους οι παίκτες της Γαλανόλευκης για τον πρώην πια συμπαίκτη τους που παρέδωσε την αθλητική του στολή στον πανδαμάτορα χρόνο.

Η γνώμη που εξέφραζε ο Κατσουράνης δεν αποτελούσε υποκατάστατο ελλιπούς γνώσης αλλά ήταν αποτέλεσμα σκέψης.

Ο Αχαιός είχε χαράξει πορεία αντίθετα στο ρεύμα. Δύσκολος δρόμος που σε κάνει όμως πιο δυνατό. Η αμφισβήτηση ήταν ο μόνιμος εχθρός του. Η εκκεντρικότητά του χθες έγινε κοινοτοπία σήμερα. Αν καθόταν στα αμφιθέατρα των οικονομικών πανεπιστημίων, θα διδασκόταν πως το να είσαι πολύ μπροστά από την εποχή σου δεν είναι πάντοτε θετικό. Πρέπει να είσαι τόσο ώστε να γίνεσαι αποδεκτός.

Τελευταία Νέα