Η πρώτη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ που διεξήχθη το προηγούμενο Σαββατοκύριακο θύμιζε περισσότερο κάτι από τις παλιές κακές συνήθειες των εσωκομματικών εντάσεων παρά την απαρχή της νέας εποχής που οραματίζεται ο Αλέξης Τσίπρας. Η διαδικασία εκλογής νέου γραμματέα του οργάνου κόντεψε να τιναχτεί στον αέρα εξαιτίας των διαφορετικών υποψηφιοτήτων.

Τότε ο Πρωθυπουργός αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να επιστρέψει στην αίθουσα της Γερουσίας στη Βουλή με μια δική του πρόταση για τη θέση, που στα μάτια σχεδόν του συνόλου των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ έμοιαζε με έκπληξη.

Πρότεινε για την ευαίσθητη θέση τού γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας τη βουλευτή Κεφαλονιάς Αφροδίτη Θεοπεφτάτου, πρόταση που έγινε ομόφωνα δεκτή από το όργανο, βάζοντας με αυτή την κίνηση τέλος σε μια εσωκομματική σύγκρουση που φαινόταν να έρχεται.

Η ίδια αιφνιδιάστηκε όταν ο Πρωθυπουργός την κάλεσε στο γραφείο του και της ανακοίνωσε τη σκέψη του. Υστερα από μια ολιγόλεπτη συζήτηση εκείνη δέχτηκε την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα και το μόνο που απέμενε ήταν η εισήγησή του.

Και όμως, η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα δεν είχε να κάνει σε καμία περίπτωση με τη διατήρηση των εσωκομματικών ισορροπιών. Προτίμησε να δυσαρεστήσει τόσο εκείνους που βρίσκονται κοντά του όσο και αυτούς που νιώθουν ριγμένοι από τον νέο συσχετισμό δυνάμεων που επικρατεί στην Κουμουνδούρου στη μετά Μνημόνιο εποχή.

Αλλωστε, η Θεοπεφτάτου απέχει συνειδητά όλα αυτά τα χρόνια από τις εσωκομματικές κόντρες και έριδες. Προτιμούσε να είναι εντάξει με τις κοινοβουλευτικές της αρμοδιότητες παρά να σπαταλάει τον χρόνο της στις διάφορες «παρασυναγωγές» πέριξ της Κουμουνδούρου.

Ποτέ της και συνειδητά δεν εντάχθηκε σε καμία από τις τάσεις του κόμματος. Ισως και να επελέγη ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο. Για να σηματοδοτήσει τη νέα εποχή, όπου τις θέσεις ευθύνης δεν τις κερδίζουν ούτε οι κολλητοί ούτε όμως και τα πρωτοπαλίκαρα των καπετάνιων.

Εκτός της γενικής καλής μαρτυρίας που την ακολουθούσε, η πολιτική μηχανικός της πολεοδομίας από την Κεφαλονιά είναι πλέον και από τους αρχαιότερους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Παρά το γεγονός πως υπηρετεί από το 1982 σε μια ευαίσθητη δημόσια υπηρεσία, με την οποία οι πολίτες δυσκολεύονται αρκετά όταν έρχονται σε επαφή, οι Κεφαλονίτες την τιμάνε συστηματικά με την ψήφο τους.

Εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά τον Μάιο του 2012. Σε εκείνη την ιστορική για την ελληνική Αριστερά εκλογική αναμέτρηση, η Κεφαλονιά ήταν η μοναδική μονοεδρική που κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν η πρώτη γυναίκα βουλευτής που εξέλεγε ποτέ ο νομός και η πρώτη βουλευτής της Αριστεράς στην Κεφαλονιά μετά το 1958, όταν όμως η συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια ήταν τριεδρική.

Εκτοτε, σε τρεις διαδοχικές αναμετρήσεις δεν έχει αλλάξει χέρια, έχοντας πάντα ως πρώτη σε σταυρούς προτίμησης την Αφροδίτη Θεοπεφτάτου.

Και όλα αυτά παρά το γεγονός πως μέσα στην παραζάλη που επικρατούσε ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2012 ούτε εκείνη –όπως και άλλα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ –κατάφερε να αποφύγει τη δήλωση – μανιέρα πως το «ευρώ δεν είναι φετίχ», έστω και αν η διατύπωση δεν ήταν ακριβώς αυτή.

Η οικογενειακή της ιστορία δεν διαφέρει και πολύ από εκείνες πολλών άλλων τα πέτρινα χρόνια από την Κατοχή μέχρι και τη Μεταπολίτευση. Νεκροί στην Αντίσταση, πατέρας στα ξερονήσια του μετεμφυλιακού κράτους. Στα φοιτητικά της χρόνια έδρασε στη νεολαία του ΚΚΕ-εσ., Ρήγα Φεραίο, όμως στον ΣΥΡΙΖΑ εντάχθηκε μόλις το 2012, αν και στήριζε διαχρονικά τα κόμματα της ανανεωτικής Αριστεράς.

Παρότι είναι από τις πλέον παλιές γυναίκες βουλευτές στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι και την εκλογή της στη θέση του γραμματέα του οργάνου δεν ήταν πολύ γνωστή στο ευρύ κοινό. Δεν τη γνώριζαν καλά καλά ούτε οι δημοσιογράφοι που ασχολούνται με το ρεπορτάζ της Κουμουνδούρου, παρά το γεγονός πως τα χρόνια που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αξιωματική αντιπολίτευση εκείνη ήταν εισηγήτρια σε εφτά νομοσχέδια.

Η σχέση της με τον Τύπο δεν είναι πολύ δυνατή. Ακόμη και με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, που της παραπονιούνται πολλές φορές πως δεν τους ενημερώνει εγκαίρως και αναλυτικά για τη δραστηριότητά της.

Οσοι τη γνωρίζουν απαντούν πως απλά είναι άνθρωπος χαμηλών τόνων, που προτιμά τις πράξεις από τα λόγια, κάτι που της αναγνωρίζουν οι συμπολίτες της. Αλλωστε, συμπληρώνουν, όταν δεν έχει κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις περνάει όλο της τον χρόνο στο νησί.

Εκεί ρίχνει και όλο το βάρος της δράσης της. Στην αποκατάσταση των ζημιών από τον περσινό σεισμό που χτύπησε την Κεφαλονιά και προχωρά με πολύ αργούς ρυθμούς, αλλά και στη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού κέντρου παρακολούθησης σεισμών στο νησί, υπό την επίβλεψη του Αστεροσκοπείου Αθηνών. Ενα έργο που ξεκίνησε ύστερα από δική της πρόταση από την εποχή της κυβέρνησης Σαμαρά και που η υλοποίησή του συνεχίζεται στις μέρες μας, παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν.