Τελικά οι αγορές χορεύουν με τα νταούλια και τους ζουρνάδες. Μόνο που τον ρυθμό δεν τον δίνει η Ελλάδα. Οι αγορές, όπως αποδείχτηκε πρόσφατα, έμειναν παγερά αδιάφορες στην πιθανότητα Grexit, θέτοντας τα όρια της ζημιάς που μπορεί να προκαλέσει στο ευρώ το γαλατικό χωριό της ευρωζώνης.

Τα νταούλια και τους ζουρνάδες που είχε υποσχεθεί ο Τσίπρας τα βαράει αυτές τις ημέρες η Κίνα στέλνοντας αδιάβαστες τις διεθνείς αγορές. Η μεγαλύτερη εδώ και δύο δεκαετίες υποτίμηση του γουάν στην οποία προχώρησε η κεντρική τράπεζα της Κίνας εξαιτίας της επιβράδυνσης της οικονομίας της και η αναμενόμενη αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων έχουν προκαλέσει παροξυσμό στις αγορές.

Ολοι τρέχουν να ξεπουλήσουν. Και το μόνο που αγοράζουν είναι σταθερά και αξιόπιστα εμπορεύματα, όπως αμερικανικά ομόλογα και ό,τι κινείται σε ευρώ.

Και τι μας νοιάζει, θα ρωτήσουν με το γνωστό θράσος της ιδεοληπτικής ασχετοσύνης οι διάφοροι φωστήρες της δραχμής και όσοι υποστήριξαν τη ρήξη με τους Ευρωπαίους;

Ας υποθέσουμε ότι αυτή η κρίση έσκαγε αμέσως μετά το δημοψήφισμα. Την ασέλγεια των αγορών και των κερδοσκόπων εις βάρος της Ελλάδας θα την απολάμβανε σίγουρα ο Βαρουφάκης. Οι αγορές θα γλεντούσαν τη χώρα κι εμείς θα ψάχναμε ανοικτά σύνορα για να σωθούμε.

Ας υποθέσουμε ακόμη, σε ένα δεύτερο επίπεδο, ότι η Ελλάδα είχε εκδιωχθεί από την ευρωζώνη και επέστρεφε με μια κατεστραμμένη οικονομία και χωρίς σοβαρό παραγωγικό ιστό στη δραχμή.

Τι θα έκαναν ακριβώς ο Λαφαζάνης και ο Αλαβάνος για να αντιμετωπίσουν τα αρπακτικά των αγορών; Ποιο θα ήταν το σχέδιό τους μεσούσης μιας τέτοιας κρίσης; Ποια ακριβώς παραγωγική ανασυγκρότηση και αναδόμηση της χώρας θα επιχειρούσαμε ως μαύρη τρύπα των διεθνών αγορών; Θα προηγούνταν το ριφιφί στην Τράπεζα της Ελλάδος για να μετατραπούν τα ευρώ σε χαρτιά της Μονόπολης, ή όχι;

Μήπως στον δρόμο για τη διεκδίκηση της ψήφου των Ελλήνων το κόμμα της δραχμής πρέπει να απαντήσει πώς ακριβώς θα πετύχει την «αναγέννηση» εν μέσω μιας κρίσης που απειλεί με ύφεση ακόμα και τη Γερμανία; Ο Λαφαζάνης είπε ότι η ενημέρωση του λαού ενόψει εκλογών είναι «το άκρον άωτον» της δημοκρατίας. Να η ευκαιρία.

Μέχρι να μας ενημερώσει, ας αναλογιστούμε ότι το κραχ στις διεθνείς αγορές βρίσκει την Ελλάδα στην ευρωζώνη και με συμφωνηθέν πρόγραμμα στήριξης για μια τριετία.

Εκτός, πάλι, αν το Plan B δεν αφορά μόνο την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, αλλά και τον διακτινισμό της κάπου πέρα από την παγκοσμιοποίηση.

Μόνο που αυτή δεν μας ρωτάει. Εξελίσσεται ανεξαρτήτως τού αν είμαστε ιδεολογικά υπέρ ή κατά. Ρωτήστε τους Κινέζους. Πάλευαν να αψηφήσουν τους νόμους της οικονομικής βαρύτητας, για να συνειδητοποιήσουν με τρόμο ότι ο υπαρκτός καπιταλισμός μπορεί να καταρρεύσει πιο γρήγορα και απ’ τον υπαρκτό σοσιαλισμό.

Τελευταία Νέα