Είναι μια μουσουλμανική εθνότητα με δική της γλώσσα και μακρά ιστορία στη Μιανμάρ. Λένε πως κατάγονται από μουσουλμάνους εμπόρους που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή πριν από μία χιλιετία. Το βέβαιο είναι πως τον τελευταίο μισό αιώνα, οι 735.000 Ροχίνγκια της Μιανμάρ, μιας χώρας 51,5 εκατ. κατοίκων, οι περισσότεροι βουδιστές, υφίστανται λυσσαλέα καταστολή. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση αρνείται την ίδια τους την ύπαρξη. Επιμένει πως είναι παράνομοι μετανάστες από το γειτονικό Μπανγκλαντές και τους στερεί, από το 1982, την υπηκοότητα.

Αν πιστέψουμε πρόσφατη έκθεση ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Κουίν Μέρι του Λονδίνου, οι Ροχίνγκια αντιμετωπίζουν στη Μιανμάρ μια «κρατικά υποστηριζόμενη γενοκτονία»∙ και έχουν δύο εναλλακτικές: «να μείνουν και να πεθάνουν ή να φύγουν». Φεύγουν λοιπόν. Οχι τώρα τελευταία, εδώ και χρόνια. Υπολογίζεται πως την τελευταία τριετία 120.000 Ροχίνγκια έχουν εγκαταλείψει τη Μιανμάρ. Μόνο από τις αρχές του έτους, όμως, έχουν τραπεί σε φυγή 25.000 άνθρωποι. Η έξοδος εντείνεται διότι εντείνεται και η καταστολή, ίσως διότι επίκεινται εκλογές στη Μιανμάρ το φθινόπωρο. Και όλο και περισσότεροι πρόσφυγες φεύγουν διά θαλάσσης από τον Κόλπο της Βεγγάλης, ίσως διότι οι Αρχές της γειτονικής Ταϊλάνδης ουσιαστικά έχουν κλείσει τους τελευταίους μήνες τους χερσαίους δρόμους που ακολουθούσαν οι διακινητές. Σε κάθε περίπτωση, όσο τα πλοιάρια των ίδιων διακινητών με τους Ροχίνγκια γίνονταν δεκτά, έστω και με δυσφορία, από την Ταϊλάνδη, την Ινδονησία και τη Μαλαισία, όλα έβαιναν αδιάφορα. Τελευταία όμως αυτό άλλαξε. Και οι τρεις αυτές χώρες στύλωσαν τα πόδια. Υπολογίζεται λοιπόν πως κάπου 8.000 άνθρωποι περιφέρονται επί του παρόντος στη θάλασσα Ανταμάν, πάνω σε πλοιάρια που ο ΟΗΕ έχει αποκαλέσει «πλωτά φέρετρα». Κανείς δεν ξέρει πόσοι άλλοι έχουν πεθάνει από πείνα, δίψα, αρρώστιες ή βιαιότητες.

Πολλοί από τους 3.000 που έγιναν δεκτοί τις τελευταίες ημέρες στην Ινδονησία και τη Μαλαισία, άγνωστο με ποια κριτήρια, θύμιζαν ανθρώπινους σκελετούς. Οι ιστορίες που είχαν να αφηγηθούν από τον δίμηνο περίπλου τους είναι απλώς φρικιαστικές. Υπό την πίεση, λέει, της ΕΕ και των ΗΠΑ, η Ταϊλάνδη ανακοίνωσε τη διεξαγωγή περιφερειακής συνόδου για το θέμα στις 29 Μαΐου στη Μπανγκόκ. Η Μιανμάρ δεν θα συμμετάσχει. Δεν ξέρει, λέει, ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι στη θάλασσα.