Φαντάσου να ξυπνάς μια μέρα, να βγαίνεις στους δρόμους της πόλης και να συνειδητοποιείς πως όλες οι υπαίθριες διαφημιστικές πινακίδες ξεχειλίζουν ξαφνικά από ταλέντο και φαντασία, πως αντί να προωθούν προϊόντα, υπηρεσίες, υποψηφίους ή ό,τι άλλο απεικονίζουν διάσημα έργα τέχνης εγχώριων και ξένων καλλιτεχνών. Φαντάσου τώρα η πόλη αυτή να είναι η Τεχεράνη. Κι όμως.

Η μεταμόρφωση έγινε μέσα σε μία νύχτα. Και για το επόμενο δεκαήμερο η πρωτεύουσα του Ιράν θα παραμείνει ένας μεγάλος καμβάς. Οι 1.500 διαφημιστικές πινακίδες της έπαψαν να προβάλλουν νοτιοκορεατικά πλυντήρια, τα τελευταία τραπεζικά επιτόκια (22%), πορτρέτα μαρτύρων από τον πόλεμο με το Ιράκ, ρήσεις θρησκευτικών ηγετών ή και τις γνωστές (αν και πιο σπάνιες πια) αφίσες «Θάνατος στην Αμερική» και άρχισαν να προβάλλουν πίνακες του Πικάσο, του Μαγκρίτ, του Ματίς, του Ρέμπραντ, του Σεζάν, του Ρόθκο και του Μουνκ, φωτογραφίες του Ανρί Καρτιέ – Μπρεσόν και πολλά έργα ιρανών καλλιτεχνών –όλοι αποθανόντες, διότι «κάποια πιο σύγχρονα έργα θα μπορούσαν να προκαλέσουν ενστάσεις». Εστω.

Την ιδέα την είχε ο Οργανισμός Εξωραϊσμού της Τεχεράνης, την αγκάλιασε ο δήμαρχος Μοχαμάντ Μπάκερ Γκαλιμπάφ, ένας πρώην διοικητής των Φρουρών της Επανάστασης και ηττημένος δύο προεδρικών εκλογών, τη λατρεύουν οι κάτοικοι της πόλης. Σκοπός είναι να ενθαρρυνθούν οι πολίτες να επισκέπτονται συχνότερα μουσεία και γκαλερί τέχνης. Κάπου εδώ βέβαια αρχίζουν τα «πλην όμως». Η Τεχεράνη διαθέτει έναν μυστικό θησαυρό, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της φιλοξενεί τη σπουδαιότερη συλλογή εκτός Ευρώπης και ΗΠΑ με πρωτότυπα έργα του Τζάκσον Πόλοκ, του Φράνσις Μπέικον, του Αντι Γουόρχολ, του Ρόθκο, του Μουνκ και του Μαγκρίτ, πολλά από αυτά όμως μαζεύουν σκόνη στα υπόγεια εδώ και 30 χρόνια καθότι κρίθηκαν «αντι-ισλαμικά», «πορνογραφικά» ή «υπερβολικά γκέι». Οι γκαλερί στην Τεχεράνη δυσκολεύονται ιδιαίτερα να διοργανώσουν εκθέσεις καθότι χρειάζονται ρητή άδεια πριν ανοίξουν τις πόρτες. Η λογοκρισία και άλλα χειρότερα έχουν αναγκάσει πολλούς επιφανείς καλλιτέχνες να εγκαταλείψουν τη χώρα. Μόλις πρόσφατα, μια καλλιτεχνική επιθεώρηση ζήτησε από 100 ειδικούς να κατονομάσουν τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες του Ιράν: οι οκτώ από τους δέκα που επελέγησαν ζουν εξόριστοι. Και ο δήμαρχος πιθανότατα θέλει να δείξει ένα καλό πρόσωπο ενόψει προεδρικών εκλογών το 2016. Εστω (δις). Κάτι αλλάζει σε αυτή την πόλη (σε αυτή τη χώρα).

Τελευταία Νέα