Αναζήτηση
Θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως ο άνθρωπος των Final Four καθώς στα τρία στα οποία συμμετείχε ώς τώρα ο Βασίλης Σπανούλης όχι μόνο πρόσφερε τα μέγιστα στην ομάδα του για να κατακτήσει τον τίτλο, αλλά αναδείχθηκε και πολυτιμότερος παίκτης αυτών των διοργανώσεων.
Επίσης εκείνες τις χρονιές (2009 Βερολίνο με Παναθηναϊκό, 2012 Κωνσταντινούπολη και 2013 Λονδίνο με Ολυμπιακό) η γυναίκα του Ολυμπία Χοψονίδου τον έκανε πατέρα ισάριθμες φορές, με τα αγόρια του (Θανάσης, Βασίλης και Δημήτρης) να φέρνουν το απαραίτητο γούρι στις ομάδες του που στέφονταν πρωταθλήτριες Ευρώπης. Τώρα η Ολυμπία περιμένει το τέταρτο παιδί τους και το πρώτο κορίτσι –για να δούμε εάν η παράδοση θα συνεχιστεί στη Μαδρίτη, εκεί όπου θα ταξιδέψει ο Ολυμπιακός μετά την επική πρόκριση επί της Μπαρτσελόνα με το τρίποντο του Πρίντεζη στην εκπνοή.
Από τα πρώτα του χρόνια στη Λάρισα όπου ξεκίνησε τα μπασκετικά του βήματα (αρχικά στον Κεραυνό και μετά στον Γυμναστικό), ο Βασίλης Σπανούλης είχε δείξει ένα ξεχωριστό προσόν. Τον στόχο που έβαζε τον πραγματοποιούσε πάση θυσία, με όπλα τη θέληση, την πίστη και τη σκληρή δουλειά. Παίκτης εγωιστής όχι προς τους συμπαίκτες του, τους οποίους κάνει ευτυχισμένους με το παιχνίδι του, αλλά προς τον εαυτό του αφού θέλει πάντα να είναι (και κυρίως να γίνεται) καλύτερος, έφθασε μέχρι την κορυφή.
Οι γονείς του είχαν γελάσει όταν τους είπε, μόλις επτά χρόνων, ότι θα ασχοληθεί με το μπάσκετ. Ο Βασίλης δεν το έβαλε κάτω και έκανε το όνειρο πραγματικότητα. Η στιγμή που τον συγκλόνισε και τον έκανε να μεγαλώσει μέσα σε μια νύχτα ήταν όταν είδε τον πατέρα του Θανάση να φεύγει από τη ζωή μπροστά στα μάτια του στο σπίτι τους στη Λάρισα. Ηξερε ότι με τον μεγάλο του αδελφό Δημήτρη ήταν πλέον οι άνδρες του σπιτιού και θα έπρεπε να σταθούν στο πλευρό της μητέρας τους, της κυρα-Γιωργίας. Είχε όμως για καλή του τύχη έναν δεύτερο πατέρα, τον Ανδρέα Γκατζούλη, τον γυμναστή της Λάρισας (τότε) και μετέπειτα του Αμαρουσίου και τώρα του Ολυμπιακού (στον οποίο τον βρήκε ο Σπανούλης ξανά το 2011).
Λίγο προτού φύγει από τη ζωή, ο Θανάσης Σπανούλης είχε φωνάξει τον φίλο του Ανδρέα Γκατζούλη και του είχε πει: «Ανδρέα, τα παιδιά και τα μάτια σου, να τα έχεις σαν δικά σου παιδιά». Και ο Ανδρέας τού το υποσχέθηκε. Με τον Βασίλη έζησαν τα πάντα. Είναι ο άνθρωπος με τον οποίο περνά ατελείωτες ώρες στο γυμναστήριο εδώ και χρόνια και αυτός που τον βοήθησε να χτίσει το σώμα του με τέτοιον τρόπο ώστε να εκμεταλλευτεί κάθε σπιθαμή του ταλέντου του, παίζοντας σύγχρονο μπάσκετ.
Εφθασαν μαζί έως την άλλη άκρη του Ατλαντικού, όταν ο Βασίλης Σπανούλης αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του και στο ΝΒΑ –το τάιμινγκ όμως δεν ήταν καλό. «Μεγάλο ταλέντο, αλλά ήταν λίγο ανυπόμονος και απογοητευόταν με το παραμικρό» παραδέχτηκε ύστερα από χρόνια ο προπονητής του στους Ρόκετς Τζεφ Βαν Γκάντι. Ο Βασίλης ήθελε να πετύχει με την πρώτη και στο ΝΒΑ και αυτό δεν ήταν εύκολο.
Οταν πήγε 19 ετών στο Μαρούσι οι άνθρωποι του συλλόγου είχαν πάθει πλάκα με το αγωνιστικό θράσος του νεαρού γκαρντ, σε μια ομάδα στην οποία έπαιζαν βασικοί ο Αγγελος Κορωνιός (από τους πιο έμπειρους παίκτες στην ιστορία της Α1 και με πολλά ρεκόρ στατιστικής) και ο Αλέξης Φαλέκας. «Τους σέβομαι και τους δύο αλλά εγώ θα παίξω στην ομάδα ό,τι και να γίνει» είχε πει τότε και τα κατάφερε.
Κάποτε ο Βαγγέλης Αγγέλου, συνεργάτης τώρα του Ντούσαν Ιβκοβιτς στην Εφες και τότε του Παναγιώτη Γιαννάκη στο Μαρούσι, είχε πει το αμίμητο «Αν σε ένα τραπέζι κάθονται ο Μπους, ο Μπιν Λάντεν και ο Σπανούλης και στο κέντρο υπάρχει μόνο μια μπριζόλα, αυτή θα την πάρει ο Βασίλης», θέλοντας να δείξει και το πείσμα και τη θέληση αυτού του παίκτη.
Στον Παναθηναϊκό που πήγε το 2005 έγραψε επίσης χρυσές σελίδες ιστορίας, με κορυφαία στιγμή το τριπλ κράουν του 2009 όταν κέρδισε και τον τίτλο της Ευρωλίγκας και του πολυτιμότερου παίκτη στο Final Four. Ηθελε όμως πάντα να είναι ο πρώτος, ο καλύτερος, και η πρόταση του Ολυμπιακού ήρθε στο κατάλληλο τάιμινγκ, το 2010, όταν ο Ντούσαν Ιβκοβιτς είχε αποφασίσει να κάνει εκκαθαρίσεις στην ομάδα (Τεόντοσιτς, Παπαλουκάς, Κλέιζα κ.ά.) θέλοντας να στήσει σχεδόν από την αρχή τον Ολυμπιακό γύρω από έναν μεγάλο παίκτη. Ιδανικό σενάριο για τον Βασίλη, αν και εκεί χάλασαν τις καρδιές τους με τον Ομπράντοβιτς και τον Ιτούδη (με τον τελευταίο τα ξαναβρήκαν το καλοκαίρι στο τουρνουά της Μόσχας) που περίμεναν ένα τηλεφώνημα για το αν θα συνεχίσει στον Παναθηναϊκό.
Ο ίδιος ήθελε να αποδείξει ότι μπορεί να πάρει ως ο απόλυτος ηγέτης μια ομάδα στις πλάτες του και το έκανε με τον καλύτερο τρόπο οδηγώντας τον Ολυμπιακό στην ευρωπαϊκή καταξίωση τόσο στον θρίαμβο της Πόλης το 2012, με την εκπληκτική ασίστ στον Πρίντεζη για το νικητήριο καλάθι στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ, όσο και με το απίθανο επιθετικό κρεσέντο του δευτέρου ημιχρόνου έναν χρόνο αργότερα στο Λονδίνο όπου εκτέλεσε τη Ρεάλ Μαδρίτης οδηγώντας την ομάδα του στον back to back τίτλο. Θέλει να το ξανακάνει τον Μάιο στη Μαδρίτη, αλλά η ρωσική αρκούδα (ΤΣΣΚΑ) παραμονεύει και μάλιστα δαγκώνει.
