Κύριε Χρυσόγονε, Χρυσέ Γόνε Πασών των Βρυξελλών.

Ως ευρωβουλευτής έχετε άλλο αέρα, άλλη φινέτσα, άλλη αρχοντιά! Δεν είστε σαν εμάς εδώ που βράζουμε στο ζουμί μας –το οποίο και τρώμε ενίοτε! Σας βλέπω γλυκέ μου, κόβει το μάτι μου: είστε κοσμοπολίτης, άνετος, χαλαρός! Βρέξει – χιονίσει, για πέντε χρονάκια την έχετε εξασφαλίσει την baguette υμών την επιούσιον εκεί, στις Βρυξέλλες.

(Το κεφάλι μου χτυπάω στο ντουβάρι. Βλαμμένο ήμανε τελικώς, όταν στη ζωή μου προτείνανε τα ευρωβουλευτιλίκια και δεν τους καθόμανε. Γιατί μαρή, τι μου λείπει, τα προφίσιενσι, τα μπακαλορεά ή τα ταγέρ με την ασορτί τη γόβα; Ολα τα είχα, τι στρίτζωσα τα πόδια εδώ και δεν γινόμανε ευρωβουλευτίνα, «μικρή μου Βρυξελιώτισσα, σε φίλησα και αρρώστησα και το γιατρό δε ρώτησα»; Γιατί το ζώον;)

Κύριε Χρυσόγονε,

Αυτή η γλώσσα του σώματός σας όταν μας αμολάτε τα περί δημοψηφίσματος –αυτή θα με ρίξει στα ροζουλιά λεξοτανίλ. Συν το βλέμμα σας: αποστασιοποιημένο, νηφάλιο, αδιάφορο, «και κάπου χέσ@@κα» ένα πράμα. Ποιο είναι, καλέ μου άνθρωπε, το εθνικό ποτό του Βελγίου; Μου δίνετε μια γουλίτσα –μπας και κάνω κεφάλι και συνεννοηθούμε;

Κύριε Χρυσόγονε, Χρυσέ Γόνε Πασών των Βρυξελλών.

Σας άκουσα στην τηλεόραση –και επειδή το ροζουλί χαπάκι δεν είχε επενεργήσει ακόμα, μου δίνετε μερικές διευκρινίσεις, παρακαλώ πολύ;

1.Είπατε στο χα-λα-ρό-τα-το περί δημοψηφίσματος. Και όταν ερωτηθήκατε «ποιο θα είναι ακριβώς το δίλημμα», απαντήσατε το άκρως διαφωτιστικό «θα τα βρούμε στην πορεία αυτά».

2. Επειδή πες τους τρελούς (τους συναδέλφους) αλλά μάλλον δεν καλύφθηκαν από τη διαφωτιστική σας απάντηση, κορυφώσατε την αρχαία τραγωδία λέγοντας στο περίπου:

3. Θα ρωτήσουμε τον λαό «θέλετε αυτή την επονείδιστη συμφωνία με μισθούς και συντάξεις στον πάτο; Ή να κρατήσουμε την αξιοπρέπειά μας;». Τόσο αντικειμενική η διατύπωση.

4. Είπατε επίσης ότι «δεν έχουμε αυτή την εντολή από τον ελληνικό λαό». Οκέι, σύμφωνοι. Δεν έχετε αυτή την εντολή από τον ελληνικό λαό. Ποια εντολή έχετε, όμως, ξέρετε; Την έχετε εντοπίσει την εντολή στοιχειωδώς, κύριε Χρυσόγονε; Ή νομίζετε πως όοοολοι οι Ελληνες σας ψήφισαν ακριβώς για τους ίδιους λόγους;

5. Εχετε καταλάβει πως στη χώρα αυτή είμαστε –και δικαίως –12 Απόστολοι καθένας με τον πόνο του; ΕΧΕΤΕ ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙ ή ΑΠΛΩΣ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΜΑΣ;

6. Ολα αυτά τα γλαφυρά περί δημοψηφισμάτων, γιατί δεν μας τα είπατε προεκλογικά να κανονίσουμε την πορεία μας; Χρεώστε το σε πρόωρο Αλτσχάιμερ, αλλά δεν θυμάμαι ποτέ κανέναν να δηλώνει «παίδες, θα το παλέψουμε. Κι αν δεν μας κάτσει, θα σας σέρνουμε σε δημοψηφίσματα».

7. Τα οποία δημοψηφίσματα τι διάολο θα λένε; Για παράλληλο νόμισμα; Που δεν έχουμε καταλάβει Χριστό τι στην ευχή είναι; Για «I owe you»; You owe me, he/she owes me; Δηλαδή, θα δίνω στον χασάπη ένα «I owe you» για μισό κιλό κιμά διπλά περασμένο; Ή θα μου δίνει αυτός ένα «I owe you» να το βάλω στο φούρνο με πατάτες;

8. Και μετά το παράλληλο νόμισμα; Πάμε σε δραχμή; Να πάμε –καμιά αντίρρηση. Να πάμε αν έχει καλό καιρό, να ξαλεγράρουμε και λίγο βρε αδελφέ. Αλλά να ξέρουμε περί τίνος πρόκειται. Να ξέρουμε τις επιπτώσεις, τα ενδεχόμενα, τις προοπτικές –ή την έλλειψή τους. Οχι αυτό το φλου αρτιστίκ, όχι αυτή τη σαν νεκρή φύση ένα πράμα.

9. Κι άντε και το ρημαδοκάνουμε το δημοψήφισμα με το ευφυές σας ερώτημα, κύριε Χρυσόγονε, «θέλετε να ξεφτιλιστούμε ή μπα;». Και σου λέει ο λαός «ναι ρε, θέλουμε να ξεφτιλιστούμε γιατί είμαστε μαζόχες». Εσείς θα ξεφτιλιστείτε; Θα πράξετε δηλαδή ό,τι αντιτίθεται στις αρχές και στα πιστεύω σας, αν αυτό επιτάσσει η λαϊκή εντολή;

10. Τα δημοψηφίσματα γίνονται για να αποφασίσει ο λαός αυτό που εσείς θέλετε; Ή για να αποφασίσει ο λαός –τελεία και παύλα; Διότι όταν κάνουμε μια ερώτηση, πρέπει να είμαστε έτοιμοι και για την απάντηση.

Και κλείνοντας, κύριε Χρυσέ Γόνε Πασών των Βρυξελλών.

Εγώ ξέρω γιατί σας ψήφισα. Το κακό είναι ότι δεν ξέρετε εσείς.

Οπότε σας προτείνω το εξής για να το κλείνουμε το θεματάκι: Κύριε Χρυσόγονε, προσδεθείτε, μην καπνίζετε, βεβαιωθείτε πως το ατομικό σας τραπεζάκι είναι κλειστό κι άντε στο καλό για Βρυξέλλες!

Αντε μπράβο, με τον καθένα να μας κάνει τα νεύρα ταραντέλα!