Υπάρχει άλλη στρατηγική της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής που να απέτυχε με πιο αξιοθρήνητο τρόπο από το εμπάργκο που επιβάλαμε στην Κούβα;

Πιθανότατα βοηθήσαμε το καθεστώς Κάστρο να παραμείνει στην εξουσία προσφέροντάς του έναν αποδιοπομπαίο τράγο για τις πολιτικές και οικονομικές του αποτυχίες. Τα μοναδικά σκληροπυρηνικά καθεστώτα του παρελθόντος που έχουν επιβιώσει –η Κούβα και η Βόρεια Κορέα –είναι εκείνα στα οποία επιβλήθηκαν κυρώσεις και απομονώθηκαν. Γιατί πιστεύουμε πως απομονώνοντας ένα έθνος το τιμωρούμε περισσότερο από ό,τι το προστατεύουμε;

Λίγες πρωτοβουλίες απέτυχαν τόσο παταγωδώς από την Εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων που στήριξαν οι ΗΠΑ το 1961. Ωστόσο, παρά την αποτυχία της ένοπλης εισβολής, στοιχηματίζω πως θα είχαμε καλύτερα αποτελέσματα αν είχαμε επιτρέψει εισβολή τουριστών, εμπόρων και επενδυτών. Οι αμερικανοί τουρίστες στην Αβάνα ήδη ρωτούν γιατί το ασύρματο Ιντερνετ είναι τόσο σπάνιο ή γιατί το χαρτί υγείας είναι τόσο σκληρό. Χρειαζόμαστε ορδές τουριστών να χασκογελούν καθώς επιβαίνουν σε παλιά αυτοκίνητα των οποίων τα εξαρτήματα συγκρατούνται μεταξύ τους με κολλητική ταινία ή να συγκρίνουν τους μισθούς τους με τους Κουβανούς. Μερικές φορές η ισχύς των όπλων υστερεί μπροστά στην ισχύ του εμπαιγμού.

Οταν ήμουν φοιτητής Νομικής, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, χρηματοδότησα μια επίσκεψή μου στη Σοβιετική Ενωση, εισάγοντας παράνομα μπλουτζίν και γουόκμαν και πουλώντας τα στη μαύρη αγορά. Οι ρώσοι πελάτες μου αντιμετώπιζαν τα αγαθά μου με θαυμασμό ενώ εμένα με ζήλευαν. Η λαχτάρα για καταναλωτικά αγαθά ενδεχομένως να συνέβαλε στην πτώση της σοβιετικής αυτοκρατορίας στον ίδιο βαθμό με τη λαχτάρα για το εκλογικό δικαίωμα.

Το οικονομικό εμπάργκο των ΗΠΑ έπληξε τους μέσους Κουβανούς υποβαθμίζοντας το βιοτικό τους επίπεδο δίχως να πλήξει τις ελίτ της χώρας.

Ο Μάρκο Ρούμπιο, ένας κουβανοαμερικανός γερουσιαστής των Ρεπουμπλικανών, κατήγγειλε την προσέγγιση του Ομπάμα ως προσέγγιση που «βασίζεται σε μια ψευδαίσθηση, σ’ ένα ψέμα, στην ψευδαίσθηση και στο ψέμα ότι η αύξηση του εμπορίου και η πρόσβαση σε χρήμα και αγαθά θα οδηγήσουν σε πολιτική ελευθερία τον λαό της Κούβας». Οι απόψεις μου διαμορφώθηκαν έπειτα από την παραμονή μου για ένα διάστημα τη δεκαετία του ’80 στην Κίνα, όταν η χώρα ανοιγόταν στη Δύση. Τα κύματα ξένων επισκεπτών κλόνιζαν βαθιά τους Κινέζους που πίστευαν στο σύστημα.

Ο γερουσιαστής Ρούμπιο έχει δίκιο όταν υποστηρίζει ότι η επαφή με τη νέα τεχνολογία και τον πλούτο δεν απειλούν άμεσα τον αυταρχισμό. Αλλωστε, το Κομουνιστικό Κόμμα της Κίνας βρίσκεται ακόμα ακλόνητο στη θέση του. Αλλά η επαφή αυτή, αν όχι θανάσιμη για το καθεστώς, θα έχει τουλάχιστον μια διαβρωτική επίδραση. Η Κίνα είναι πλέον μια λιγότερο μονολιθική χώρα εξαιτίας της αλληλεπίδρασής της με τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν υπάρχει πολιτικός πλουραλισμός στην Κίνα, αλλά υπάρχουν οικονομικός και πολιτισμικός πλουραλισμός.

Οπότε, μπράβο γι’ αυτήν την νέα πολιτική απέναντι στην Κούβα. Η αποστολή στρατευμάτων για την απελευθέρωση του Κόλπου των Χοίρων απέτυχε. Ισως να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα με τις ορδές διπλωματών, τουριστών και επενδυτών.