Ως πεδίο δοκιμών για ευρύτερες συνεργασίες βλέπει η Κουμουνδούρου τη μία από τις δύο κάλπες που θα στηθούν αυτή την Κυριακή, και συγκεκριμένα την αυτοδιοικητική. Το σταυρόλεξο των πολιτικών συμμαχιών ήταν έτσι κι αλλιώς δύσκολη υπόθεση για τον ΣΥΡΙΖΑ, τα στελέχη του οποίου ελπίζουν στον δεύτερο γύρο των αυτοδοικητικών εκλογών, καθώς δίνεται μια ευκαιρία να σπάσει ο πάγος μεταξύ όμορων, και όχι μόνο, δυνάμεων.

Η κάλπη του πρώτου γύρου άφησε πικρή γεύση στην Κουμουνδούρου δίνοντάς της παρουσία μόνο σε τέσσερις περιφέρειες στον δεύτερο γύρο. Και εκεί όμως, με εξαιρέσεις την Αττική και το Ιόνιο όπου η μάχη θεωρείται αμφίρροπη, τόσο η Πελοπόννησος όσο και η Στερεά Ελλάδα έχουν μάλλον αναιμική δυναμική. Λίγο καλύτερη είναι η εικόνα σε δήμους. Με εξαίρεση τον Δήμο Αθηναίων, υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ κατεβαίνουν και σε κάποιες πρωτεύουσες νομών με σημασία, όπως ο Βόλος και η Λάρισα.

Η τακτική της Κουμουνδούρου στον δεύτερο γύρο είναι απλή και επί της ουσίας ακολουθεί τη συνταγή που έφερε το κόμμα στα αποτελέσματα των εκλογών του 2012: γενναιόδωρο άνοιγμα στο ΚΚΕ και δυνάμεις όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από εκεί και πέρα ελπίδα ότι θα λειτουργήσει η «αρνητική ψήφος».

ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ. Η εν λόγω τακτική είχε αποφασιστεί πριν ακόμα ανοίξουν οι κάλπες του πρώτου γύρου και τώρα ήρθε η ώρα της υλοποίησης. Εχοντας και επίγνωση ότι πολύ δύσκολα υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί αντιμέτωπος με υποψήφιο του ΚΚΕ, η ηγεσία του κόμματος ανακοίνωσε ότι θα στηρίξει τις δυνάμεις του Περισσού όπου και αν περάσουν στον δεύτερο γύρο. Η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα χθες το βράδυ στην Πάτρα, όπου τον δήμο διεκδικεί με πολλές πιθανότητες υποψήφιος του ΚΚΕ, «ήρθε κι έδεσε» για την Κουμουνδούρου παρά τη σκληρή απάντηση του ίδιου του υποψηφίου Κώστα Πελετίδη ότι «το ΚΚΕ δεν κάνει παζάρια».

Οπως τονίζει έμπειρο περί τα εκλογομαγειρέματα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, «εμείς αναγνωρίζουμε ότι δυστυχώς το ΚΚΕ τηρεί πολιτική ίσων αποστάσεων απέναντι στη ΝΔ και σε εμάς, αλλά δεν μας ενδιαφέρει η επίσημη γραμμή για λευκό, άκυρο ή αποχή. Αλλωστε ο καθένας μπαίνει μόνος του στο παραβάν».

Υπό αυτή την έννοια, η Κουμουνδούρου επενδύει περισσότερο στη συναισθηματική ψήφο του κόσμου της Αριστεράς, παρά στην κομματική πειθαρχία. Μάλιστα η εκτίμηση είναι ότι δύο χρόνια μετά και επειδή η αυτοδιοικητική ψήφος έχει άλλα χαρακτηριστικά, θα είναι ευκολότερο το «ψάρεμα» στα αριστερά νερά. Αν πετύχει η συνταγή, τότε θα μπορούσε να ενισχυθούν οι υποψηφιότητες τόσο της κυρίας Δούρου όσο και του κ. Σακελλαρίδη. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις τις υποψηφιότητες του ΚΚΕ στην Πάτρα, στην Ικαρία, στο Χαϊδάρι και στην Πετρούπολη.

Με το βλέμμα στραμμένο στις εθνικές εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές, είναι και το φλερτ στις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ η οποία ενισχύθηκε στο Λεκανοπέδιο. Το πρωτοσέλιδο άρθρο του Πέτρου Κωνσταντίνου χθες στην «Αυγή» ήταν ενδεικτικό, ενώ η δήλωσή του επιβεβαίωσε τη γραμμή αφού στο «διά ταύτα» κατέληγε ότι πρέπει να ηττηθούν οι μνημονιακές δυνάμεις.

ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ. Και κάπου εκεί τελειώνουν τα απλά και αρχίζουν οι αστερίσκοι, σε ό,τι αφορά τις πολιτικές συμμαχίες στον ΣΥΡΙΖΑ. Η δεξαμενή των ΑΝΕΛ φαίνεται ότι αδειάζει σιγά και μαζί απομακρύνεται η όποια προοπτική συνεργασίας με την αξιωματική αντιπολίτευση. Αρκετοί θυμούνται τη δήλωση του προέδρου των ΑΝΕΛ Πάνου Καμμένου ότι «πρέπει να ηττηθεί ο Καμίνης» στην Αθήνα. Ωστόσο η σαφέστατη δήλωση του υποψήφιου περιφερειάρχη Αττικής Παύλου Χαϊκάλη ότι δεν πρέπει να γίνουμε ουρά του ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον θολώνει τα νερά. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ παρατήρησαν επίσης ότι και η κυρία Ελενα Κουντουρά «με τον τρόπο της» φάνηκε να δείχνει προτίμηση στον Γιάννη Σγουρό.

Η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης όμως ελπίζει ακόμα στη δημιουργία του περίφημου αντιμνημονιακού μετώπου, στην οποία εντάσσει δυνάμεις προερχόμενες ενδεχομένως και από τους ΑΝΕΛ. Υπέρ της δημιουργίας του εν λόγω μετώπου τάσσεται κυρίως η πλειοψηφία του κόμματος, ενώ η μειοψηφία δεν έπαψε ποτέ να εκφράζει την προτίμησή της στη δημιουργία ριζοσπαστικού μετώπου με σαφές αριστερό ιδεολογικό πρόσημο, αντί του «χύμα αντιμνημονιακού».

Ως εκ τούτου στον ΣΥΡΙΖΑ δεν λένε όχι στα «κουκιά» από όπου και αν προέρχονται, σε ό,τι αφορά τη στήριξη των υποψηφίων του στον δεύτερο γύρο, προσέχοντας ιδιαίτερα να μη θεωρηθεί ότι στο «αντιμνημονιακό» ενθαρρύνονται και οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής. Οπως όμως σημειώνουν οι κακές γλώσσες του κόμματος, την αντοχή της Χρυσής Αυγής στις κάλπες καταδίκασε – ως φαινόμενο –στην πολιτική του δήλωση το βράδυ των εκλογών μόνο ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, κάτι που δεν έκαναν –πιθανώς από αβλεψία –ούτε η Ρένα Δούρου ούτε ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας.

Το αγκάθι του Πειραιά

Εκεί όπου το σταυρόλεξο δυσκολεύει για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε ειδικές περιπτώσεις, όπως αυτή του Πειραιά. Εκεί, σύμφωνα με πληροφορίες, η παράταξη του Θοδωρή Δρίτσα αντιμετώπισε το εξής δίλημμα: να βάλει στο ίδιο «σακί» τον Βασίλη Μιχαλολιάκο και τον Γιάννη Μώραλη ή να είναι ένα κλικ πιο αιχμηρή για τον τελευταίο;