Πολλοί διαμαρτύρονται και ακόμη περισσότεροι απορούν για την ενασχόληση της τρόικας με απίστευτες λεπτομέρειες διακυβέρνησης. Ακούγεται λογικό. Τι δουλειά έχει ο Τόμσεν με το παστεριωμένο γάλα και να αποφασίζει ο Μαζούχ αν θα πουλάνε ασπιρίνες τα σουπερμάρκετ;

Οι παρατηρητικοί όμως θα σημειώσουν ότι οι μόνοι που δεν διαμαρτύρονται, δημοσίως τουλάχιστον, είναι οι υπουργοί. Ακολουθούν πιστά τις οδηγίες της τρόικας και ζητούν έγκριση για κάθε πράξη που κοινοποιούν με την υπογραφή τους. Ακόμη και σε επίπεδο πρωθυπουργού, δεν λαμβάνεται καμία απόφαση χωρίς προγενέστερη συνεννόηση με την τρόικα.

Τι συμβαίνει τέλος πάντων με τους τροϊκανούς και έχουν το πάνω χέρι σε όλα; Και γιατί κανείς δεν τους σταματάει; Γιατί η κυβέρνηση συμμορφώνεται στις υποδείξεις τους και το πολύ πολύ να πετάει καμιά επικοινωνιακή παρόλα ότι διαπραγματεύεται σκληρά; Οι απαντήσεις είναι απλές.

– Πρώτον. Η τρόικα δεν είναι κάποιοι «υπάλληλοι». Είναι οι τρεις οργανισμοί που δανείζουν την Ελλάδα, στο πλαίσιο των αποφάσεων του Eurogroup. Και προς διάψευση των ωραίων που έλεγε κάποτε ο Βενιζέλος για πολιτική διαπραγμάτευση, αυτοί οι οργανισμοί εμπιστεύονται τους ανθρώπους τους –δηλαδή τα κλιμάκια που στέλνουν στην Αθήνα –και όχι τις ελληνικές κυβερνήσεις για την υλοποίηση όσων συμφωνήθηκαν προκειμένου να συνεχίσουν να δανείζουν.

– Δεύτερον. Η δραστηριότητα του Τόμσεν και της κομπανίας του στην Ελλάδα –αλλά και του Ράιχενμπαχ και του Φούχτελ εκ παραλλήλου –είναι καθ’ όλα νόμιμη, δεδομένου ότι προβλέπεται στους νόμους που ψήφισε το ελληνικό Κοινοβούλιο.

– Τρίτον. Από το 2010, πρώτος ο Γιώργος Παπανδρέου άρχισε να διαφημίζει πόσο ανάγκη έχει η χώρα την τεχνογνωσία του ΔΝΤ –προτού καν φθάσουμε στο Μνημόνιο. Αυτό ακριβώς σημαίνει παροχή τεχνογνωσίας: να τελούν τα πάντα υπό την έγκριση αυτού που την παρέχει. Τώρα το ανακαλύψαμε;

Συμπέρασμα. Ο μόνοι που δεν ευθύνονται για την παρουσία και τη λειτουργία τους στην Αθήνα είναι ο Τόμσεν και οι λοιποί μουστερήδες. Αν η τρόικα είναι θηλιά, κάποιος την πέρασε στον λαιμό της χώρας. Και αν νομίζουμε ότι παραέγιναν ενοχλητικοί, δεν έχουμε παρά να τους δείξουμε την έξοδο –σε μια νύχτα, που λέει και ο Τσίπρας. Δεν θα το κάνουμε όμως γιατί, απλούστατα, τίποτα δεν αποδίδει καλύτερα τη σχέση της τρόικας με τη σημερινή κατάσταση της χώρας, όσο αυτό που έλεγε ο Μαρκήσιος ντε Σαντ: «Είμαι το θύμα των λαθών μου».

Τελευταία Νέα