Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα στον ελληνικό και στον διεθνή Τύπο με θέμα τα ευεργετικά για την υγεία και τη μακροζωία αποτελέσματα της μεσημεριανής σιέστας –παρ’ ημίν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είναι η ζωντανή διαφήμιση της καλής αυτής συνήθειας. Σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, αλλά και η Κίνα και η Ιαπωνία, η σιέστα ήταν ανέκαθεν καθεστώς. Με την καθολική εφαρμογή του συνεχούς ωραρίου, ωστόσο, οι εργαζόμενοι είναι δύσκολο να ξεκλέψουν μισή ωρίτσα «για να τον πάρουν». Οσοι τυχεροί δουλεύουν κοντά στο σπίτι τους λύνουν το πρόβλημα με τη γνωστή μέθοδο του σακακιού: αφήνουν το σακάκι τους κρεμασμένο στην καρέκλα του γραφείου, τα χαρτιά ανακατεμένα και τον υπολογιστή αναμμένο και πετάγονται σπίτι.

Εσχάτως την ιατρικώς και εμπειρικώς αποδεδειγμένη βελτίωση της απόδοσης των εργαζομένων έπειτα από έναν μεσημεριανό υπνάκο την αναγνώρισαν και οι χώρες με προτεσταντική εργασιακή ηθική και καλβινιστικές αρχές, όπως είναι οι ΗΠΑ, η Ολλανδία, ακόμη και η ίδια η Γερμανία! Διότι αντιλήφθηκαν ότι πολλά μπορεί να καταλογίσει κανείς στον Μητσοτάκη και στους Γιαπωνέζους, αλλά όχι έλλειψη ενεργητικότητας, ζωτικότητας, πνευματικής διαύγειας και παραγωγικότητας (μέχρι τα βαθιά γεράματα). Ετσι, επειδή οι καλβινιστές είναι οργανωμένοι, δημιουργούν στις επιχειρήσεις ειδικές αίθουσες μεσημεριανής ξεκούρασης. Η Google στη δική της αίθουσα έχει βάλει και πολυθρόνες που κάνουν μασάζ. Η Orange (πρώην France Telecom) διαθέτει τεράστιες αναπαυτικές μαξιλάρες για να βυθίζονται και να ξεκουράζονται οι υπάλληλοί της. Οσο για την ελληνικής καταγωγής Αριάνα Χάφινγκτον, ιδιοκτήτρια και διευθύντρια της «Χάφινγκτον Ποστ», έχει εγκαταστήσει για τους δημοσιογράφους της «κάψουλες ύπνου». Αντε, και στα δικά μας…