ΕΝΑ δισ. ευρώ. Αυτό είναι –χοντρά χοντρά –το κόστος της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας που ακυρώνει τις περικοπές εις βάρος των ενστόλων –αξιωματικών, αστυνομικών, πυροσβεστών και άλλων –από το 2012 και μετά. Αν η απόφαση εφαρμοζόταν, τότε το δημοσιονομικό κενό για το 2014 θα πήγαινε στα 2 δισ. ευρώ. Στο 1 δισ. είχαν ήδη καταλήξει έπειτα από διαπραγματεύσεις γραμμή γραμμή κυβέρνηση και τρόικα. Το έτερο δισ. –οι επιστροφές στους ενστόλους –πάει τον λογαριασμό στα δύο. Δεν υπάρχουν ισοδύναμα για το δεύτερο αυτό δισ. Η απόφαση ενέχει στοιχείο δημοσιονομικού εκτροχιασμού. Και βάζει την κυβέρνηση σε δύσκολους δρόμους και ακόμη δυσκολότερα διλήμματα.

Τι μπορεί να γίνει; Πρώην υπουργός Οικονομικών απαντά σε κατ’ ιδίαν συζήτηση χωρίς αναστολές: τα αναδρομικά δεν θα πληρωθούν και η απόφαση δεν θα υλοποιηθεί. Οχι έτσι χοντρά, αφού υπάρχει θέμα έννομης τάξης. Αλλά με τη λογική της σιωπηρής παραπομπής της στις ελληνικές καλένδες. Αλλωστε, αναγκαστική εκτέλεση επί του κράτους δεν υφίσταται –εξού και οι απλήρωτες ή καθυστερούμενες οφειλές του Δημοσίου τα χρόνια του Μνημονίου. Η υλοποίηση λοιπόν της απόφασης θα αναβληθεί ατύπως επ’ αόριστον.

Σε μια τέτοια προοπτική, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η εμπλοκή της απόφασης του ΣτΕ στις επόμενες εκλογές –όποτε γίνουν. Θα δεσμευθεί, ας πούμε, ο ΣΥΡΙΖΑ για την εφαρμογή της; Θα επιδιώξει να προσελκύσει ένα κλασικό δεξιό ακροατήριο –τους ενστόλους; Από τις δύο στενές επαφές του Αλέξη Τσίπρα με το δικαστικό σώμα την περασμένη εβδομάδα, σίγουρα η συνάντηση με τον πρόεδρο του ΣτΕ Σωτήρη Ρίζο είναι η πιο ενδιαφέρουσα. Το ραντεβού με το εισαγγελικό «τιμ» της διαφθοράς δεν παρουσιάζει δυσκολίες για τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολιτικοοικονομικές υποθέσεις διαφθοράς που ερευνούν, αφορούν αποκλειστικά τον παλαιό δικομματισμό και τους δορυφόρους του. Χαμένη η Κουμουνδούρου δεν βγαίνει από τη διαλεύκανσή τους. Τι θα γίνει όμως με την απόφαση του ΣτΕ; Θα μπορούσε να είναι η επίσκεψη στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας κάτι ακόμα που θα μετανιώσει μελλοντικά ο Αλέξης Τσίπρας;

Ούτως Ή άλλως, ένα δεκαήμερο αφού έγινε γνωστή η απόφαση του ΣτΕ για τους ενστόλους, αποδεικνύεται καταλυτική για τις σχέσεις δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας στην εποχή του Μνημονίου. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι έλληνες συνταγματικοί δικαστές δεν επέδειξαν αυτοσυγκράτηση ή ευελιξία ανάλογη με αυτή των συναδέλφων τους της Καρλσρούης. Αυτοί απέφυγαν επίμονα να μπουν στο ευρωπαϊκό πολιτικό παιχνίδι επί προσφυγών για θέματα διάσωσης χωρών της ευρωζώνης, συγκρότηση Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και άλλων καινών δαιμονίων. Δεν αποκλείεται η τύχη της απόφασης του ΣτΕ για τους ενστόλους να καθορίσει έμμεσα τα όρια των δικαστικών αποφάσεων σε χώρα που υπάγεται σε πρόγραμμα τύπου ΔΝΤ, έστω κι αν αυτό μετέχει στην περίπτωσή μας σε τρόικα.