Ακούω πολλά και διάφορα σχετικά με την επιχείρηση «καθαρά χέρια» που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με αφορμή το σκάνδαλο με τις μίζες στα εξοπλιστικά και το σκάνδαλο με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Τόσο για την «ποιότητα» των ανακρίσεων όσο και για τη στάση των ανακριτών που τις διεξάγουν. Και επειδή είμαι της άποψης ότι ναι μεν οι δικαστές πρέπει να αφήνονται απερίσπαστοι να διερευνήσουν την αλήθεια, αλλά και αυτοί κρίνονται, σκέφτομαι να μεταφέρω μερικά από όσα ακούω εδώ, για να έχουμε μια πληρέστερη εικόνα για το τι συμβαίνει τώρα πίσω από τις κλειστές πόρτες:

n σε ό,τι αφορά την ανάκριση για τα εξοπλιστικά, το καλύτερο που άκουσα για τους δυο ανακριτές που χειρίζονται την υπόθεση είναι ότι «αυτοί πια, συνομιλούν με τον Θεό» –τέτοια η επίδραση της επικοινωνίας πάνω σε αυτό που κάνουν…

n για την ίδια υπόθεση, το νέο που έχω σήμερα είναι ότι θα έχουμε δεύτερο γύρο… «κανταδιάδας». Ο Κάντας θα δώσει συμπληρωματική κατάθεση, είναι αποφασισμένος γι’ αυτό, για να προσθέσει λέει ορισμένα ακόμη στοιχεία. Στο μεταξύ, έχει επιστρέψει στην Ελλάδα 9,5 εκατ. ευρώ –τα τελευταία 800.000 περίπου τα έφερε προχθές. Τι θα λέει στη νέα κατάθεση ουδείς γνωρίζει, μπορούμε όμως να υποθέσουμε με σχετική ασφάλεια ότι θα «δώσει» και άλλους. Οπως και αριθμούς λογαριασμών…

n κατά την ανάκριση των υπόλοιπων που συνεχίζεται, έχει εντυπωσιάσει ανακρινόμενους και δικηγόρους η επιμονή των ανακριτών να εκμαιεύσουν από αυτούς «αν γνώριζε ο Σημίτης», και «αν ναι, πώς εξηγείτε την ανοχή του». Οπως μου ειπώθηκε, «κινούνται στη γραμμή ότι η διαφθορά επί ΠαΣοΚ έφτανε στο ανώτατο δυνατό επίπεδο», ενώ παράλληλα δείχνουν (επί του παρόντος τουλάχιστον) να μην ενδιαφέρονται καθόλου για τα όσα συνέβησαν μετά την άνοδο στην εξουσία της ΝΔ τον Μάρτιο του 2004.

n ανησυχία υπάρχει, και μάλιστα μεγάλη στο Μέγαρο Μαξίμου, για το πώς μπορεί να εξελιχθεί πολιτικά η υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Εκτιμάται συγκεκριμένα ότι «όλο αυτό ρίχνει νερό στον μύλο του ΣΥΡΙΖΑ», καθώς εδραιώνει την πεποίθηση της κοινωνίας περί «δικομματικής διαφθοράς»…

Ακουσα και άλλα. Οπως για μια συνάντηση που είχε προ καιρού ο Πρωθυπουργός με πανίσχυρο εμπλεκόμενο στην υπόθεση του ΤΤ. Ο τελευταίος τού εξήγησε ότι θεωρεί αδιανόητο αυτό που του συμβαίνει, καθώς και την πιθανότητα να πάει Κορυδαλλό. Τον παρακάλεσε δε να ασχοληθεί «με κάποιον τρόπο» ώστε να αποτραπεί αυτή η εξέλιξη.

–Δεν μπορώ να κάνω τίποτε, του είπε ο Σαμαράς.

Η συνάντηση διεκόπη διότι ο εμπλεκόμενος έφυγε από το Μαξίμου σε έξαλλη κατάσταση απειλώντας «θεούς και δαίμονες», και «υπενθυμίζοντας» τη στάση του έναντι του Καραμανλή.

–Να θυμάσαι, εγώ έριξα τον Καραμανλή, του φώναξε.

–Κάνε ό,τι καταλαβαίνεις, του απάντησε συγκαταβατικά ο Πρωθυπουργός.

Ετσι έκλεισε η συνάντηση και τελείωσε και μια ωραία φιλία μετά και τις τελευταίες εξελίξεις…

«Κουμανταδόροι οι τρομοκράτες»

Στο μεταξύ έλαβα επιστολή αναγνώστη μου, με την οποία με ενημερώνει ότι είναι σωφρονιστικός υπάλληλος και μου μεταφέρει –με αφορμή την «κοπάνα» του θηριώδους Χριστόδουλου Ξηρού, ότι «όλα είναι λάθος στον Κορυδαλλό». Μου γράφει ότι δεν μπορεί να καταλάβει γιατί ο Ξηρός μεταφέρθηκε από την πτέρυγα των γυναικείων φυλακών στην πτέρυγα των ποινικών κρατουμένων, «όπου μπορούσε να ανακτήσει επαφή και να δημιουργήσει πυρήνες με το λεγόμενο βαρύ έγκλημα».

Μου αναφέρει ακόμη ότι του προξενεί «μεγάλη απορία» το γεγονός ότι όλοι οι κρατούμενοι αλλά και υπόδικοι για συμμετοχή στην οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς κρατούνται στην ίδια πτέρυγα και δεν έχουν διασκορπιστεί σε άλλες φυλακές της χώρας.

Αυτό, γράφει, έχει ως αποτέλεσμα «σήμερα οι Πυρήνες να είναι οι «κουμανταδόροι» της φυλακής». Και προσθέτει με έμφαση: «Τίποτε δεν γίνεται χωρίς την έγκρισή τους. Και ξέρετε γιατί; Διότι αν αντιδράσει κάποιος από τους συναδέλφους, είναι πολύ πιθανόν να του ανατινάξουν το αυτοκίνητο, να του κάψουν το σπίτι κ.λπ. όπως έγινε πρόσφατα με το αυτοκίνητο της διοικήτριας των φυλακών Κορυδαλλού στη Δάφνη».

Φυσικά δεν αποκαλύπτω το όνομα του σωφρονιστικού υπάλληλου, αλλά ας ρίξει κανείς από το υπουργείο Δικαιοσύνης καμιά ματιά στον Κορυδαλλό να δουν τι γίνεται. Κακό δεν κάνει πάντως…

Ολα μέλι – γάλα

Κακό δεν κάνει επίσης να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας. Η κυρία Ραχήλ πάντως αναγνώρισε το λάθος της και αμοιβαία και ο πρόεδρος Πάνος που είχε δώσει εντολή να της αφαιρέσουν ορισμένα νομοσχέδια τα οποία ανήκαν στην αρμοδιότητά της. Ετσι τέλος καλό, όλα καλά: εκείνη έμεινε στο κόμμα και εκείνος σταμάτησε επί του παρόντος το ξήλωμα του καλσόν…

Σήμερα στο κόμμα της χαράς, ο πρόεδρος του κόμματος «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες» έχει προγραμματίσει συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου (κάτι σαν Κεντρική Επιτροπή) στην οποία λέει, θα γίνουν συγκεκριμένες προσπάθειες να πέσουν οι τόνοι στο εσωτερικό και να προσδιοριστεί η στρατηγική για τις επερχόμενες εκλογές. Ομως το κόμμα είναι βαθιά διχασμένο: τα καινούργια είναι ότι η τρόικα (Νταυρής, Γιοβανόπουλος, Χρυσοβελώνη) ενισχύθηκε εσχάτως με στελέχη περιωπής του εύρους των Γιαταγάνα και Ξουλίδου. Ολοι οι υπόλοιποι είναι απέναντι, με πρώτο τον Μαριά και παρακολουθούν προς τα πού οδεύει το πράγμα.

Ο πρόεδρος Πάνος πάντως έχει πάρει μια απόφαση: θα στηρίξει για υποψήφιο για την περιφέρεια της Αττικής τον Γιάννη Δημαρά –μικρή φωτογραφία –(αχ ρε Γιάννη) και θα προσπαθήσει να πείσει και τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει το ίδιο. Θα το καταφέρει; Θα φανεί σύντομα…

Μη μου τον θυμώνετε

Κλείνοντας θέλω να απευθύνω μια έκκληση προς την επιτροπή Πόθεν Εσχες της Βουλής, να μη μου ζαλίζουν τον… Πάγκαλο! Διότι άμα τον ζαλίζουν, Πάγκαλος είναι αυτός, ουδείς γνωρίζει πώς θα αντιδράσει. Και δεν θέλουν να ξέρουν, αληθινά δεν θέλουν…

Τα αναφέρω αυτά με αφορμή απανταχούσα που έλαβε από την Επιτροπή να προσκομίσει φορολογικές του δηλώσεις από το… 1980, αλλά και παραστατικά για κάτι οικόπεδα που περιήλθαν σε αυτόν εκ κληρονομιάς του πατέρα του και του θείου του. Ακόμη, εδώ είναι η πλάκα, του ζητούν και τιμολόγια για αυτοκίνητα που είχε αγοράσει ή πουλήσει το ’82, το ’83, το ’86 κ.λπ.

Του δίνουν δε και προθεσμία 45 ημερών να τα προσκομίσει, με ό,τι επιβαρυντικά προβλέπει ο νόμος αν δεν το κάνει.

Τον βλέπω να είναι χωμένος όλες αυτές τις ημέρες στις ντουλάπες και να ψάχνει…

Διάκριση των εξουσιών

Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η συσσωρευμένη από δεκαετίες διαφθορά στον τόπο κάποια στιγμή θα έπρεπε να εκκαθαριστεί. Οπως και κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η ιδανική περίοδος για να γίνει αυτή η προσπάθεια είναι η σημερινή: στις συνθήκες της πρωτόγνωρης κρίσης που βιώνει ο τόπος, οι αντιστάσεις των κάθε μορφής εξουσιών είναι λιγότερες και οι δικαστές μπορούν να κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους.

Από την άλλη πλευρά όμως, ενυπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος αυτή η προσπάθεια να στρεβλώσει επικίνδυνα και αντί να επιφέρει την κάθαρση, να οδηγήσει τους δικαστές σε σκέψεις ότι μπορεί να εγκαθιδρυθεί ένα κράτος δικαστών.

Το πολίτευμα της χώρας είναι Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, και δεν πρόκειται να αλλάξει, για τίποτε και για οποιονδήποτε λόγο. Αρα όποιος φλερτάρει με την ιδέα να υποκαταστήσει τις άλλες εξουσίες, είναι από λίγο έως πολύ γελασμένος και πολύ περισσότερο αποπροσανατολισμένος. Το επισημαίνω, γιατί όσα διαρρέουν από τις παράλληλες ανακρίσεις για το σκάνδαλο των εξοπλιστικών προγραμμάτων και εκείνο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου δείχνουν ότι υπάρχει κάποια σύγχυση σχετικά με τη διάκριση των εξουσιών, όπως και με το ώς πού φτάνουν οι δικαιοδοσίες ενός δικαστή. Στα προηγούμενα θα αθροίσω και την στα όρια της απρέπειας αντίδραση των συνδικαλιστικών οργάνων των δικαστών έναντι του Προέδρου της Δημοκρατίας για τις δηλώσεις του σχετικά με την προκλητική αθώωση των υπευθύνων για το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου.

Σε κάθε περίπτωση, και επειδή παρόμοιες ενδείξεις περί εγκαθίδρυσης ενός κράτους δικαστών έχουν προκύψει και στο παρελθόν, ας παρέμβουν τουλάχιστον οι ανώτατες βαθμίδες του δικαστικού σώματος, για να αποφευχθούν φαινόμενα που ακυρώνουν τον ρόλο της ανεξάρτητης και αδέκαστης Δικαιοσύνης. Ο Πρόεδρος και η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Μιχάλης Θεοχαρίδης και Ευτέρπη Κουτζαμάνη, οφείλουν να αναλάβουν πρωτοβουλία προς αυτήν την κατεύθυνση ώστε να επανέλθει η κατάσταση στο σωστό της πλαίσιο. Η σοβαρότητα των υποθέσεων που αυτήν την περίοδο βρίσκονται στο προσκήνιο, και το γεγονός ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ακουμπούν την εκτελεστική εξουσία, επιβάλλει στους δυο κορυφαίους δικαστικούς λειτουργούς να αναλάβουν πρωτοβουλία, ώστε οι ανακρίσεις να γίνουν με όσα επιβάλλει το Δίκαιο της χώρας, χωρίς ακρότητες και χωρίς εξαλλοσύνες. Δεν αντέχει το σύστημα ούτε το ένα ούτε το άλλο. Απαιτεί ηρεμία και αυτοσυγκράτηση από όλους για να χτυπηθεί πραγματικά η διαφθορά στη ρίζα της. Αλλιώς θα τα επικαλύψει όλα ο κουρνιαχτός του λαϊκισμού και των εντυπώσεων…