Η πραγματικότητα εκδικείται. Την ημέρα που η κυβέρνηση κορύφωνε τους πανηγυρισμούς –με αφορμή την τελετή για την ανάληψη της προεδρίας –για την έξοδο από την κρίση, η Στατιστική Υπηρεσία ανακοίνωνε ότι τον Οκτώβριο η ανεργία αυξήθηκε σε 27,8%. Αυτά είναι επίσημα στοιχεία. Ανεπισήμως οι άνεργοι είναι περισσότεροι –αν μπορεί να θεωρηθούν ανεπίσημα τα στοιχεία της ΓΣΕΕ.

Από κυβερνητικής πλευράς, κανένα αυτί δεν ίδρωσε. Δεν τους απασχολεί καν το παράδοξο ότι αυξήθηκε η ανεργία και τους μήνες της εποχικής εργασίας. Αντίθετα, έχουν ανακαλύψει τρόπους να πιστεύουν ότι… αυξάνεται η απασχόληση –αν λάβουμε υπόψη τις ανακοινώσεις του αρμόδιου υπουργείου.

Εχουμε λοιπόν μαγική εικόνα. Οσο ανεβάζει τους τόνους της αισιοδοξίας η κυβέρνηση, όσο ενισχύονται οι διαβεβαιώσεις ότι η χώρα μπαίνει σταδιακά στη λεωφόρο της ανάπτυξης αφήνοντας πίσω την κρίση, όσο κλιμακώνονται οι αυτοέπαινοι για το πρωτογενές πλεόνασμα, τόσο αυξάνονται ο άνεργοι και ταυτόχρονα αποδυναμώνεται η αγοραστική ικανότητα όσων έχουν ακόμη εργασία και σύνταξη.

Οταν σε μία χώρα με πληθυσμό κοντά στα 11 εκατομμύρια το σύνολο των απασχολουμένων είναι μόλις 3,5 εκατομμύρια –περίπου όσος είναι και ο μη οικονομικά ενεργός πληθυσμός –και οι άνεργοι καταμετρώνται σε 1.387.520 άτομα, δεν χρειάζονται περισπούδαστες αναλύσεις για τη δημοσιονομική κατάστασή της.

Αυτά τα στοιχεία αναδεικνύουν την αντινομία ανάμεσα στην πραγματικότητα και τις ανακυκλούμενες κυβερνητικές φαντασιώσεις, από την εποχή Παπανδρέου που οδήγησε απερίσκεπτα τη χώρα σε διεθνή οικονομικό έλεγχο έως την εποχή Σαμαρά – Βενιζέλου που διακηρύσσουν, εξίσου απερίσκεπτα, ότι την οδηγούν στην έξοδο.

Με τα σημερινά δεδομένα, ο κυβερνητικός ισχυρισμός «το Μνημόνιο τελειώνει – η τρόικα φεύγει», είναι κάτι μεταξύ συνθηματολογίας και χίμαιρας. Καλλιεργεί το κλίμα ώστε να χαλαρώσουν οι ρυθμοί και να επιστρέψει η παλιά συνήθεια να κοροϊδεύουν οι κυβερνήσεις εαυτούς και αλλήλους.

Η ανεργία δεν είναι υποσημείωση στην… επιτυχία της κυβερνητικής πολιτικής. Είναι απόδειξη ότι η χώρα δεν έχει διαβεί ακόμη την έρημο. Η απόσταση ανάμεσα στις υπερφίαλες κυβερνητικές δηλώσεις και στο δράμα των ανέργων συνιστά ανοικτή πληγή.

Θα ήταν πιο έντιμο να παραδεχθεί η κυβέρνηση ότι όσο υπάρχουν τόσοι άνεργοι η πολιτική της είναι αποτυχημένη –άρα η έξοδος από την κρίση έχει δρόμο. Δηλαδή να εγκαταλείψει τη ρητορική των θριάμβων και των επιτευγμάτων. Τα υπόλοιπα είναι προπαγάνδα. Και όπως έλεγε ο Οργουελ: «Πάντα η προπαγάνδα είναι ψέματα –ακόμη και όταν λέει την αλήθεια».

Τελευταία Νέα