Η ομιλία του Σπύρου Λυκούδη στο 2ο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ υπήρξε αποκαλυπτική, όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας του κόμματος. Ολοι βλέπαμε τη ΔΗΜΑΡ ως την κληρονόμο των παρακαταθηκών του Ηλιού, του Παρτσαλίδη, του Δρακόπουλου, του Κύρκου, του Παπαγιαννάκη, τις οποίες με μεγάλη ευκολία και χωρίς τεκμηρίωση απεμπόλησε πολύ νωρίς ο κ. Κουβέλης. Η απογοήτευση που έσπειρε ο δογματικός τρόπος, με τον οποίο ο κ. Κουβέλης αρνήθηκε τη συνεργασία για τη δημιουργία της μεγάλης Κεντροαριστεράς, δεν πρέπει να αναστείλει την προσπάθεια. Η πορεία είναι πλέον προδιαγεγραμμένη και δεν πρέπει καν να επιβραδυνθεί.

Ολες οι μέχρι χθες δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι ΠαΣοΚ και ΔΗΜΑΡ, υπό την προϋπόθεση της διακριτής συμμετοχής στις επόμενες εκλογές, παίρνουν αθροιστικά μονοψήφιο ποσοστό. Συγχρόνως, 28%-30% δηλώνουν ότι θα ψήφιζαν ένα νέο κόμμα της Κεντροαριστεράς, δομημένο με νέα ήθη, νέες αξίες, νέους ανθρώπους, πλαισιωμένους από έμπειρους και άφθαρτους πολιτικούς. Η διαφορά του 20% οφείλεται στη διαπίστωση ότι το μεν ΠαΣοΚ βαρύνεται με τον τρόπο άσκησης της εξουσίας και την ταύτιση κόμματος και κράτους, η δε ΔΗΜΑΡ βαρύνεται με την αποφυγή ανάληψης ευθυνών και την αναποφασιστικότητα που δείχνει σε κάθε κρίσιμο σταυροδρόμι. Και τα δύο κόμματα αδυνατούν πλέον να αποτελέσουν τους πυρήνες γύρω από τους οποίους θα συγκροτηθεί η μεγάλη προοδευτική και εκσυγχρονιστική Σοσιαλδημοκρατική Παράταξη.

Η πρόσφατη δημόσια εκδήλωση της Πρωτοβουλίας των 58 ήταν ένα θετικό και ελπιδοφόρο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ομως, οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών, πρωτίστως στη ΔΗΜΑΡ και δευτερευόντως στο ΠαΣοΚ, γεμίζουν απογοήτευση όλους εμάς που αναμέναμε υπεύθυνη στάση από την τέως «Αριστερά της Ευθύνης» και αυτογνωσία από όλα τα στελέχη του εναπομείναντος ΠαΣοΚ. Η επιδίωξη της αυτόνομης καθόδου στις ευρωεκλογές με σχήμα «ΔΗΜΑΡ και συνεργαζόμενοι» δείχνει την αμετροέπεια που χαρακτηρίζει την ηγεσία της. Η δήλωση του Α. Λοβέρδου ότι οι 58 εκπροσωπούν μόνο τον εαυτό τους εγείρει ερωτήματα, τα οποία για λόγους αυτοσεβασμού και μόνο δεν θα τα διατυπώσω δημοσίως. Οσον αφορά δε την απαίτηση ορισμένων στελεχών του ΠαΣοΚ για επανασύσταση του κόμματος και αυτόνομη κάθοδο στις εκλογές, αποδεικνύει έλλειψη ρεαλισμού.

Επομένως, η πρόταση για δημιουργία μιας ομπρέλας τύπου Ελιάς, υπό τη σκέπη της οποίας θα ενταχθούν τα δύο κόμματα και οι διάφορες κινήσεις, στερείται βάσης, κυρίως μετά την άρνηση της ΔΗΜΑΡ αλλά και τους δισταγμούς ορισμένων στελεχών του ΠαΣοΚ. Οι πολίτες απαιτούν την οργάνωση ενός νέου φορέα, ο οποίος θα διατυπώσει θέσεις για την ευρωπαϊκή ενοποίηση, το κοινωνικό κράτος και την καταπολέμηση της ανεργίας, θα διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών και θα αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες, συμβάλλοντας στην ανάκαμψη της χώρας. Ο Τ. Γιαννίτσης, στην πρόσφατη ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, τόνισε ότι η Πρωτοβουλία των 58 πρέπει να υπερβεί τις αρχικές σκέψεις και ν’ ανταποκριθεί στις προσδοκίες ευρύτερων δυνάμεων.

Ο φόβος των πολιτών είναι ένα ενδεχόμενο ατύχημα, που θα προκαλέσει εθνικές εκλογές εντός του 2014. Ουδείς από τους ανέστιους δημοκρατικούς πολίτες, που δεν τους εκφράζει τόσο η έλλειψη εξωστρεφούς προγράμματος ανάπτυξης όσο και ο υπέρμετρος λαϊκισμός και η θώπευση κάθε διαμαρτυρομένου, θα ήθελε να βρεθεί και πάλι προ του διλήμματος να ψηφίσει είτε ΝΔ είτε ΣΥΡΙΖΑ. Αν και όποτε διεξαχθούν εθνικές εκλογές, χωρίς την παρουσία ενός νέου κόμματος του προοδευτικού και σοσιαλδημοκρατικού χώρου, με μαθηματική ακρίβεια προβλέπεται η ενίσχυση της Χρυσής Αυγής. Στην περίπτωση αυτή, νομοτελειακά και με δεδομένη τόσο την άρνηση του ΚΚΕ για σύμπραξη με οιονδήποτε όσο και την εκλογική απαξίωση των ΠαΣοΚ και ΔΗΜΑΡ, είτε θα συρθούμε σε συνεχόμενες εκλογές και ακυβερνησία είτε σε κυβερνητική σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Στην τελευταία περίπτωση η ΧΑ θα αποτελεί την αξιωματική αντιπολίτευση και ο αρχηγός της τον τέταρτο τη τάξει θεσμικό παράγοντα και πρωθυπουργό σε αναμονή. Την ευθύνη για μια τέτοια ανατριχιαστική εξέλιξη θα φέρουν όλοι οι πολιτικοί που ανήκουν στον ευρύτερο δημοκρατικό χώρο, μη εξαιρουμένων των ευρισκομένων εκτός των κομματικών σχηματισμών ΠαΣοΚ και ΔΗΜΑΡ. Οι πιθανότητες διεξαγωγής τριπλών εκλογών τον Μάιο 2014 δεν είναι αμελητέες. Οι πολιτικοί που δεν μπορούν να συνεκτιμήσουν αυτό το ενδεχόμενο ή που το υποτιμούν, θα προσπεραστούν από την ίδια την κοινωνία, η οποία δεν θα τους συγχωρήσει την αδράνεια και την ατολμία.

Ο Ι. Γρυσπολάκης είναι καθηγητής Μαθηματικής Ανάλυσης, πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης