Αναζήτηση
«Τα γενέθλια εδώ και πολλά χρόνια για μένα δεν είναι παρά μια ημέρα όπως όλες οι άλλες. Είμαι ευτυχισμένος, ωστόσο, για όλα όσα έχω στη ζωή μου, ειδικά για τη στρατιά των παιδιών και την Αντζελίνα», λέει ο Μπραντ Πιτ. Στην Αμερική τον αποκαλούν «η τέχνη τού να είσαι Μπραντ», επειδή το αγόρι από την Οκλαχόμα, που σήμερα γίνεται 50 ετών, δεν έχει αναδειχθεί μόνο σε ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του κινηματογράφου, αλλά και αντιμετωπίζει πολλά ανοιχτά μέτωπα. Και εξακολουθεί να αρέσει.
Αυτή την εποχή γυρίζει στο Λονδίνο την ταινία «Fury», η υπόθεση της οποίας εκτυλίσσεται στην εποχή του ναζισμού. Τα φώτα της δημοσιότητας όμως –σε καλλιτεχνικό επίπεδο –είναι στραμμένα πάνω του επειδή είναι συμπαραγωγός της ταινίας – φαβορί για τα Οσκαρ «12 χρόνια σκλάβος», η οποία μιλά για την πραγματική ιστορία του Σόλομον Νόρθαπ, ενός βιολιστή που απήχθη και αναγκάστηκε να δουλεύει στα χωράφια της Λουιζιάνας στα μέσα του 18ου αιώνα. Ενα αφροαμερικανικό έπος που κέρδισε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο και έχει το ρεκόρ υποψηφιοτήτων (επτά) στις Χρυσές Σφαίρες.Μια ταινία διόλου εύκολη. Γροθιά στο στομάχι που δείχνει ώς πού μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη σκληρότητα.
«Πρόκειται για μια ταινία ενάντια σε όλες τις μορφές διακρίσεων και κοινωνικού αποκλεισμού, που λέει πολλά σε όλες τις ηλικίες και φυλές. Αυτές οι πληγές εξακολουθούν να διαβρώνουν τη ζωή μας», λέει ο 50χρονος πλέον ηθοποιός που κρατά έναν μικρό ρόλο στη συγκεκριμένη ταινία. «Παίζω έναν τεχνίτη από τον Καναδά, ο οποίος στο τέλος της ταινίας χτίζει με τον πρωταγωνιστή ένα ξύλινο σπίτι, μια χειρονομία που αντιπροσωπεύει την ελευθερία. Στο Τορόντο, το ακροατήριο χειροκρότησε μπροστά σε αυτή τη σκηνή.Ημουν ευτυχής και δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε αυτές τις αξίες».
Παρά το γεγονός ότι όλη του η ζωή στρέφεται γύρω από τη μεγάλη οθόνη, είτε επιλέγει τον ρόλο του ηθοποιού είτε του παραγωγού, εκείνος υποστηρίζει ότι κρατά αποστάσεις από τη δουλειά του και ότι δεν τον απορροφά ολοκληρωτικά. «Ποτέ δεν ήταν ο κινηματογράφος τα πάντα για μένα. Εχω μεγάλο ενδιαφέρον για πολλά πεδία, όπως το αρχιτεκτονικό ή το κοινωνικό. Η ζωή μου είναι γεμάτη φίλους και είμαι πάντα χαρούμενος όταν είμαι με τα παιδιά μου και τα βλέπω να μεγαλώνουν, ενώ προσπαθώ να απαντήσω στις ερωτήσεις τους».
