Ο χρυσαυγίτης της διπλανής πόρτας ίσως είναι αστυνομικός. Δεν χρειάζεται να είναι ναζιστής: κακοπληρωμένος, δακτυλοδεικτούμενος και απαυδισμένος από τις πολύωρες –και απλήρωτες –υπερωρίες στις αριστερές διαδηλώσεις, γοητεύεται από τους μαυροφορεμένους τσαμπουκάδες.

Τα εκλογικά αποτελέσματα στα τμήματα όπου ψήφισαν μαζικά αστυνομικοί στις τελευταίες εκλογές μαρτυρούν του λόγου το αληθές: αν αυτά τα τμήματα ήταν το σύνολο της Επικρατείας ο Μιχαλολιάκος τώρα θα κυβερνούσε…

Ευτυχώς δεν μας συνέβη αυτό –και μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα η κυβέρνηση ξεκίνησε, με μεγάλη καθυστέρηση, πόλεμο με τη Χρυσή Αυγή.

Πώς μπορεί, όμως, να ανακοπεί η εγκληματική δράση της όταν στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. είναι θαυμαστές της; Οταν αστυνομικοί φτάνουν να δίνουν σε πολίτες το τηλέφωνο της Τοπικής Οργάνωσης της Χρυσής Αυγής για να τους βοηθήσει να διεκπεραιώσουν προβλήματα με τον αλλοδαπό που κοιμάται στην αυλή τους; Οταν αστυνομικοί κάνουν τα στραβά μάτια με χρυσαυγίτες οι οποίοι κάνουν «σκούπες» στο κέντρο της Αθήνας; Ή τους ενθαρρύνουν να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους «για το καλό της πατρίδας»;

Κύριε Δένδια, αν δεν θέλετε «να τρομοκρατούν την ελληνική κοινωνία οι επίγονοι των Ναζί» θα πρέπει να στείλετε αμέσως στη Δικαιοσύνη –μαζί με τον φάκελο της Χρυσής Αυγής –και τους φακέλους εκείνων των αστυνομικών οι οποίοι παρέβησαν το καθήκον τους λόγω συμπάθειας στον Μιχαλολιάκο και στα τάγματα εφόδου. Γιατί αλλιώς, ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες;