Αγγουράκια, ντομάτες, ντοματίνια, πιπεριές, ραπανάκια, κολοκυθάκια, πράσα, σέλινα, καρότα, μελιτζάνες, παντζάρια, πατάτες, φρέσκα σκόρδα, κρεμμυδάκια, φασολάκια, μπάμιες. Τραγανά, γεμάτα φρεσκάδα και νοστιμιά, με πλούσια χρώματα, αισθησιακά αρώματα και μοναδικά σχήματα, τα λαχανικά είναι οι πρωταγωνιστές του καλοκαιριού τραπεζιού, με αδιαφιλονίκητη βασίλισσα την ντομάτα. Τρώγονται σε άπειρες παραλλαγές, ωμά ή μαγειρεμένα, βραστά, σοτέ, στον ατμό, ψητά στον φούρνο ή στο γκριλ. Γίνονται σαλάτες, μαγειρεύονται λαδερά στην κατσαρόλα, με κρέας, κοτόπουλο ή ψάρι, τουρλού στον φούρνο, γεμιστά και ογκρατέν· μπαίνουν σε πίτσες, πίτες, τάρτες και ομελέτες, ενώ κάποια από αυτά, όπως το καρότο, χρησιμοποιούνται σε κέικ ή γίνονται γλυκά του κουταλιού, όπως το ντοματάκι, το μελιτζανάκι και η κίτρινη κολοκύθα.

Συμβολίζουν την κουζίνα των διακοπών και του ήλιου προσφέροντας στον οργανισμό ενέργεια, χωρίς όμως να του προσθέτουν περιττά κιλά. Ισα ίσα. Τα λαχανικά έχουν χαμηλή θερμιδική αξία, μηδενική περιεκτικότητα σε λίπος, οπότε μειώνουν την αποθήκευση λίπους στο σώμα μας, ενώ παράλληλα είναι πλούσια σε νερό και φυτικές ίνες δημιουργώντας αίσθημα κορεσμού. Είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, τα οποία μάλιστα δεν περιέχονται σε άλλες τροφές. Σπουδαία πηγή βιταμινών (π.χ. η C αφθονεί στην πιπεριά, η Β-καροτίνη στα καρότα, οι Β1 και Β2 στα φρέσκα φασολάκια, η ΡΡ στα φασολάκια και στα μπιζέλια), τα λαχανικά προσφέρουν επίσης πολλά μέταλλα και ιχνοστοιχεία (ασβέστιο, σίδηρος, νάτριο, χλώριο, χαλκός, μαγνήσιο κτλ.) ενώ κάποια από αυτά (φασολάκια, αρακάς, λάχανο) περιέχουν πρωτεΐνες και υδατάνθρακες (πατάτες και γλυκοπατάτες).

Ποικιλία χρωµάτων

Βασικό είναι επίσης να καταναλώνουμε καθημερινά λαχανικά διαφόρων αποχρώσεων διότι (όπως και τα φρούτα), εκτός από τα θρεπτικά στοιχεία, περιέχουν επίσης μια σειρά από «μη θρεπτικές» ουσίες, ονομαζόμενες και φυτοχημικές, οι οποίες είναι εξαιρετικά ωφέλιμες για την υγεία μας και είναι επιπλέον υπεύθυνες για το χρώμα τους.

Πράσινο. Λαχανικά όπως το μπρόκολο, το κουνουπίδι και τα λαχανάκια Βρυξελλών έχουν αντικαρκινογόνο δράση. Τα πράσινα φύλλα περιέχουν πολύ σίδηρο, φολικό οξύ, αλλά και βιταμίνη C που διευκολύνει την απορρόφηση του σιδήρου.

Κίτρινο – πράσινο. Το χρώμα τους οφείλεται στη λουτεΐνη και στη ζεαξανθίνη (σπανάκι, καλαμπόκι, αβοκάντο), αντιοξειδωτικές ενώσεις που ανήκουν επίσης στα καροτενοειδή και συγκεντρώνονται επιλεκτικά στον αμφιβληστροειδή, μειώνοντας τον κίνδυνο οφθαλμολογικών ασθενειών.

Κίτρινο – πορτοκαλί. Περιέχουν φλαβονοειδή, ενώσεις με αντιιικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες, που προστατεύουν από τη γήρανση.

Πορτοκαλί. Το καρότο και η κολοκύθα περιέχουν καροτενοειδή ή προβιταμίνη Α που συμμετέχουν στη σύνθεση ορμονών, φροντίζουν το δέρμα και γενικά το ανοσοποιητικό σύστημα.

Κόκκινο. Το χρώμα της ντομάτας οφείλεται στο λυκοπένιο, ένα καροτενοειδές με έντονη αντιοξειδωτική δράση που θεωρείται ασπίδα έναντι κάποιων μορφών καρκίνου.

Μοβ. Μελιτζάνες, μπρόκολο και πιπεριές οφείλουν τις αποχρώσεις τους στις ανθοκυανίνες, ουσίες γνωστές για την αντιοξειδωτική τους δράση που σχετίζεται με την καταστολή του καρκίνου.

ΩΜΑ

Οσο λιγότερο ψημένα είναι τα λαχανικά τόσο πιο υγιεινά είναι, διότι διατηρούν όλες τις θρεπτικές ουσίες τους. Για τον ίδιο λόγο πλύντε τα καλά με άφθονο νερό και ψιλοκόψτε τα λίγο πριν από το σερβίρισμα.

ΒΡΑΣΤΑ

Σύμφωνα με έρευνες των τελευταίων χρόνων, ειδικά τα καρότα που βράζονται ή ψήνονται ελαφρώς είναι πιο ωφέλιμα από τα ωμά γιατί μετά το μαγείρεμα εμφανίζουν πολύ περισσότερες αντιοξειδωτικές ουσίες. Αντίστοιχα, η σάλτσα ντομάτα περιέχει πολύ περισσότερο λυκοπένιο από ό,τι η ωμή ντομάτα.