Τριάντα χρόνια μετά τη γέννησή της και δύο από τον πρόωρο θάνατό της από κατάχρηση αλκοόλ και ουσιών, στις 23 Ιουλίου του 2011, η έκθεση με τίτλο «Εϊμι Γουάινχαουζ: Μια οικογενειακή ζωή» εγκαινιάστηκε πριν από λίγες ημέρες στο Εβραϊκό Μουσείο της βρετανικής πρωτεύουσας. Σύμφωνα με την επιμελήτρια Ελίζαμπεθ Σέλμπι, στόχος της έκθεσης είναι να παρουσιάσει μια εικόνα της Εϊμι πέρα από την τραγωδία και τα πρωτοσέλιδα που απεικόνιζαν μια «εκτός ελέγχου» και «διαρκώς λειώμα» ποπ σταρ: «Επιθυμία μας είναι να δείξουμε μια διαφορετική εικόνα από αυτή που επίμονα πρόβαλλαν τα media».

Μοιάζει ιδιαίτερα ταιριαστό το γεγονός ότι το Εβραϊκό Μουσείο βρίσκεται στην καρδιά του Κάμντεν Τάουν στο βόρειο Λονδίνο, την μποέμ/εναλλακτική γειτονιά που μαζί με το Ιστ Εντ υπήρξαν οι περιοχές της βρετανικής πρωτεύουσας όπου έζησε, βόλταρε, αγάπησε, τραγούδησε σ’ όλη τη διάρκεια της σύντομης ζωής της. Με άξονα αυτή τη διαδρομή, η έκθεση φιλοδοξεί να είναι όχι μνημόσυνο, αλλά γιορτή του πάθους της για τη μουσική, τη μόδα, το Λονδίνο αλλά και την οικογένειά της –τυπικά εβραϊκή στις στενές σχέσεις μεταξύ των μελών της. Η ίδια άλλωστε είχε δηλώσει το 2005 ότι «για μένα το να είσαι Εβραίος δεν σημαίνει να ακολουθείς όλες τις εβραϊκές ιεροτελεστίες, αλλά να ανήκεις σε μια δεμένη και αγαπημένη οικογένεια».

Σημαντικό ρόλο στη συγκέντρωση των ευρημάτων και την επιμέλεια της έκθεσης έπαιξε ο αδελφός της Εϊμι, Αλεξ, ο οποίος πρόσφατα δήλωσε ότι η (χαμένη) μάχη της αδελφής του με τη βουλιμία, η οποία είχε εξασθενίσει τον οργανισμό της, συνέβαλε σημαντικά στον θάνατό της. Ο Αλεξ Γουάινχαουζ είναι επίσης ο δημιουργός του Ιδρύματος Εϊμι Γουάινχαουζ, το οποίο συστάθηκε μερικούς μήνες μετά τον θάνατο της και οι δραστηριότητές του εστιάζουν στην επιμόρφωση ανηλίκων για τους κινδύνους από την κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών.

Μεγάλο μέρος του υλικού που παρουσιάζεται στην έκθεση –παλιές φωτογραφίες, βιβλία, διάφορα προσωπικά αξεσουάρ –βρέθηκε από τον πατέρα της σε μια βαλίτσα που η ίδια η Εϊμι Γουάινχαουζ του είχε ζητήσει να κρατήσει λίγες μέρες πριν από τον θάνατό της. Η αγάπη του πατέρα της για τη μουσική –και κυρίως την τζαζ –ήταν ένα από τα κίνητρα να ασχοληθεί κι εκείνη με το τραγούδι, ξεκινώντας τον κύκλο επιρροών –ένα χαρμάνι τζαζ, 60s, R&B, χιπ – χοπ και σόουλ μουσικής –που καθόρισε το ύφος της. Η έκθεση του Εβραϊκού Μουσείου, άλλωστε, αποτελεί ένα καλειδοσκόπιο των διαφορετικών πολιτισμικών αναφορών που αντλούσε από ένα ευρύ φάσμα στοιχείων ποπ κουλτούρας.

Τον τελευταίο καιρό έχει γίνει επίσης γνωστό ότι βρίσκεται στο στάδιο της έρευνας ένα ντοκιμαντέρ με θέμα τη ζωή της Εϊμι Γουάινχαουζ, το οποίο θα παρουσιάσει για πρώτη φορά οπτικό υλικό που δεν έχει προβληθεί ποτέ. Υπεύθυνοι για τη δημιουργία της ταινίας είναι ο σκηνοθέτης του βραβευμένου ντοκιμαντέρ για έναν άλλο πρόωρα χαμένο σούπερσταρ που έζησε σε γρήγορες πίστες (κυριολεκτικά εκείνος), τον Αϊρτον Σένα, και ο Τζέιμς Γκέι – Ρις, παραγωγός της ταινίας «Exit through the gift shop» με θέμα το έργο του διάσημου «καλλιτέχνη δρόμου» Banksy.