«Ο Ανδρέας Παπανδρέου αγωνίστηκε για τη Δημοκρατία. Γι’ αυτό συγκρούστηκε με το κράτος της δεξιάς και με ό,τι κρατούσε σε καθεστώς εξάρτησης την Πατρίδα μας». Αυτά ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου σε ανακοίνωσή του σχετικά με όσα ανέφερε στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας ο βουλευτής και πρώην υπουργός Μάκης Βορίδης για τον ρόλο του Ανδρέα Παπανδρέου στην οικονομική κρίση.

«Τα στελέχη της ΝΔ, το σύνολο των μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, με την ψήφο τους για τον προϋπολογισμό στη Βουλή, αναγνώρισαν ότι, το έλλειμμα του 2009, ήταν 15,6%. Για την ιστορία, ο νυν Πρωθυπουργός το είχε αναγνωρίσει νωρίτερα.

Με την ψήφο τους, δηλαδή, αναγνώρισαν ποιος οδήγησε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού» είπε ο κ.Παπανδρέου και συμπλήρωσε:.

«Σήμερα, μπορούν να υποστηρίζουν ό,τι θέλουν και να αναζητούν υπευθύνους όπου τους βολεύει.

»Η αλήθεια είναι ότι, την ώρα των μεγάλων αποφάσεων για τη σωτηρία της χώρας, κάποιοι απουσίαζαν και κάποιοι έδωσαν τη μάχη και ανέλαβαν ευθύνες που δεν τους αναλογούσαν, για να μπορούν σήμερα να ομιλούν όλοι εκ του ασφαλούς.

Όσο για τον Ανδρέα Παπανδρέου, είναι βέβαιο ότι, κανείς δεν μπορεί να περιμένει τη δικαίωσή του από τους προαναφερθέντες. Πώς θα μπορούσε άλλωστε;

Όλοι γνωρίζουν ότι, ο Ανδρέας Παπανδρέου αγωνίστηκε για τη Δημοκρατία. Γι’ αυτό συγκρούστηκε με το κράτος της δεξιάς και με ό,τι κρατούσε σε καθεστώς εξάρτησης την Πατρίδα μας.

Προς τι, λοιπόν, η έκπληξη από τη στάση τους;

Όλα αυτά θα έπρεπε να ανήκουν στους ιστορικούς.

Η χώρα χρειάζεται υπευθυνότητα, σοβαρότητα και ενωτικό λόγο. Δυστυχώς, ακούστηκαν πολλά μεγάλα λόγια για ενότητα αυτό το Σαββατοκύριακο, αλλά πίσω από τα λόγια φανερώθηκαν διχαστικές διαθέσεις.

Και αυτές δεν υπηρετούν τη χώρα.

Σήμερα χρειάζεται το θάρρος να αναγνωρίζει κανείς απλές αλήθειες, επάνω στις οποίες θα μπορέσουμε να κτίσουμε μια νέα εθνική ενότητα – για να αντιμετωπισθούν οριστικά όσα κρατούσαν τη χώρα πίσω.

Αν κάτι πρέπει να μείνει από όλα αυτά, είναι η πανηγυρική επαναβεβαίωση της ανάγκης για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις παντού. Για εμβάθυνση της Δημοκρατίας, διαφάνεια, κοινωνική δικαιοσύνη, ισονομία και κράτος δικαίου.

Ό,τι δηλαδή δεν επιθυμούσε και φαίνεται ακόμα να μην επιθυμεί η συντήρηση».