Προγραμματισμένος να πετύχει, εγωιστής στο μπάσκετ, μετρημένος και λιγόλογος εκτός γηπέδων, απόλυτα αφοσιωμένος στον στόχο, έτοιμος για αστεία με τους φίλους του, ο Νίκος Γκάλης ακόμη και σήμερα σπάνια κάνει δημόσιες εμφανίσεις –στοιχείο που ενισχύει τη θρυλική διάσταση της προσωπικότητάς του.

Ηρθε στην πατρίδα με καλά φυλαγμένη στις αποσκευές του την εικόνα που έλαβε από τα χέρια της πολυαγαπημένης του μητέρας, Στέλλας. Δεν αποχωρίστηκε ποτέ το δώρο της μάνας.

Αυστηρός με τους συμπαίκτες του, έκανε τεστ με μάξιμουμ δύο τελικές πάσες. Αν η ασίστ γινόταν καλάθι, καλώς.

Αν όχι, ουδείς είχε τρίτη ευκαιρία. Αλλωστε, ο Νικ είχε τον τρόπο για να σκοράρει ο ίδιος.

Τα πρώτα χρόνια του στον Αρη ταίριαξαν μαζί του οι νεαροί της ομάδας. Τους προτιμούσε για συγκατοίκους στις αποστολές.

Χημεία βρήκε και με τον Λάζαρο Λέσιτς. Δεχόταν και του έκανε πλάκες.

Από το 1986 κολλητός του έγινε ο Γιώργος Ραμπότας. Ο γυμναστής της ομάδας τον βοήθησε να ξεπεράσει τον χαμό της πρώτης συζύγου του, Τζένης Ρήγα.

Μονίμως απών ήταν από τα γλέντια της Πέμπτης ο Γκάλης, κρατούσε δυνάμεις για το ματς του Σαββάτου.

Περιορισμένη η προσωπική ζωή αφού προτεραιότητα είχε ο στόχος.

Η συμμετοχή σε διαφήμιση γαλακτοβιομηχανίας έκανε πάταγο. Ενα πλάνο από το φιλμάκι ήταν η αφορμή για να προστεθεί στο… βιογραφικό του το ταλέντο του ταβλαδόρου, χόμπι που ασκούσε κυρίως στον ελεύθερο χρόνο του με την Εθνική.

«ΕΙΜΑΙ ΕΓΩΙΣΤΗΣ». Ακριβές ψυχογράφημά του προκύπτει από την ανάλυση του κειμένου, με το οποίο ανακοίνωσε το τέλος της καριέρας του. Μεταξύ των άλλων έγραψε: «Ποτέ δεν έχω παρακαλέσει άνθρωπο, ποτέ δεν ζήτησα χάρη από κανέναν. Είμαι εγωιστής, αλλά δεν είναι εγωιστικό να πιστεύω μέχρι και αυτή τη στιγμή ότι είμαι ελεύθερος και δεν ανήκω σε κανέναν. Γιατί έχω λόγο και τιμή. Φεύγω από το άθλημα που αγάπησα πικραμένος, με μόνη ικανοποίηση ότι ακόμη και σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι μπορώ να αλλάξω τις ισορροπίες».

Και πρόσθεσε: «Ζητώ συγγνώμη αν πίκρανα κάποιους και δεν κρατώ κακία σε κανέναν».

Ο εγωισμός του τον οδήγησε να απαιτεί από τον προπονητή του στο κολέγιο Σίτον Χολ να παίζει στην πρώτη πεντάδα, μολονότι πρωτοετής.

Τον ανίκητο εγωισμό του Γκάλη ενεργοποίησε ο Θεόφιλος Μητρούδης με πρόταση να αναλάβει προπονητής στα τμήματα υποδομής του Αρη το 1992.

Ανάλογα λειτούργησε η απόφαση του Κώστα Πολίτη να μην τον δηλώσει στην πεντάδα του αγώνα της 18ης Οκτωβρίου 1994 του Παναθηναϊκού απέναντι στους Αμπελοκήπους.

Εύστοχα σκιαγράφησε τον χαρακτήρα του άσου ο πολύ έμπειρος στα γήπεδα του μπάσκετ Θόδωρος Ροδόπουλος: «Ετσι είναι ο χαρακτήρας του, είναι πολύ καλό παλικάρι. Είναι πιο προσιτός από ό,τι δείχνει».

«Ηταν και είναι απόμακρος, διότι φυλάγεται από κάποια πράγματα. Στην Ελλάδα εύκολα ισοπεδώνονται καταστάσεις», παρατήρησε ο προπονητής που έβαλε στον Γκάλη πρόβλημα με πολύπλοκες άμυνες ζώνης αρχές της δεκαετίας του 1980.

Αλλωστε δεν φυλάγεται μόνο από τους κινδύνους αποκαθήλωσης. Ζητεί και επιτυγχάνει απόλυτη μυστικότητα σε κινήσεις υποστήριξης προσώπων που ζητούν τη βοήθειά του.

«Και δεν είναι λίγα αυτά τα πρόσωπα», λένε φίλοι του που τηρούν τον απαράβατο όρο. «Ο Γκάλης έχει ευαισθησίες άγνωστες στο ευρύ κοινό», προσθέτουν.

Η ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ. Βήμα προς την ολοκλήρωση ήταν ο γάμος του με την Ελένη Παναγιώτου. Η κόρη τους προτίμησε το τένις ως πρώτη αθλητική ενασχόληση και έχει αρχίσει σιγά σιγά να αντιλαμβάνεται το αποτύπωμα που άφησε ο πατέρα της στη σύγχρονη Ελλάδα.

Μάλιστα, η εξάχρονη Στέλλα Γκάλη αδημονεί να παρακολουθήσει εν δράσει τις μαζορέτες στην αποψινή εκδήλωση.

Ο Γκάλης λοιπόν θα επιστρέψει ως οικογενειάρχης στο Αλεξάνδρειο, στο γήπεδο όπου έπαιξε πρώτη φορά σε επίσημο ματς στις 2 Δεκεμβρίου 1979 απέναντι στον Ηρακλή σαν αμερικανάκι.

Οι πιο φιλόδοξοι διακρίνουν στο πρόσωπό του τον μοχλό αναγέννησης της ομάδας σε θέση παράγοντα.

Πολύ καλή ιδέα, αρκεί να μην κινδυνεύσει με αποκαθήλωση ο αγαπημένος Νικ όλων των Ελλήνων.