Η Μπάγερν χτύπησε τρεις φορές την ήδη νεκρή Μπαρτσελόνα (3-0) και έκλεισε ραντεβού με την Ντόρτμουντ στον πρώτο γερμανικό τελικό στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ, στις 25 Μαΐου, στο Γουέμπλεϊ.

Η φετινή κυριαρχία του γερμανικού ποδοσφαίρου σφραγίστηκε με εντυπωσιακό τρόπο στο Καμπ Νου, με την Μπάγερν να σημειώνει ρεκόρ επίτευξης τερμάτων στα ημιτελικά και η Μπάρτσα να υποχρεώνεται στην πιο βαριά ήττα στην ιστορία της στην Ευρώπη με συνολικό σκορ 7-0 !

Η Μπάγερν θα αγωνιστεί για τρίτη φορά τα τελευταία τέσσερα χρόνια στον τελικό και για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν. Τις δύο προηγούμενες, το 2010 και πέρυσι, ηττήθηκε από τις Ιντερ και Τσέλσι αντίστοιχα.

Ο εμφύλιος σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ δεν είναι φαινόμενο μοναδικό. Το 2000 είχαμε τον ισπανικό (Ρεάλ – Βαλένθια), το 2003 τον ιταλικό (Μίλαν – Γιουβέντους) και το 2008 τον αγγλικό (Μάντσεστερ Γ. – Τσέλσι).

Δύο γερμανικές ομάδες έχουν αναμετρηθεί επίσης σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης τη σεζόν 1979-1980 όταν για το Κύπελλο UEFA η Αϊντραχτ αντιμετώπισε την Γκλάντμπαχ.

Στο Καμπ Νου χθες το θέαμα που παρουσίασε η Μπαρτσελόνα ήταν άθλιο, ενώ τα ερωτηματικά αιωρούνταν πάνω από κάθε φίλαθλο και τους περίπου 1.000 διαπιστευμένους δημοσιογράφους που βρέθηκαν στο Καμπ Νου όταν είδαν τον Λέο Μέσι να παίρνει θέση στον πάγκο.

Πώς είναι δυνατόν να μην παίζει ο Αργεντινός στο πιο καθοριστικό παιχνίδι της σεζόν, αν και είχε αγωνιστεί στο ματς με την Μπιλμπάο έχοντας μάλιστα καλή απόδοση; Πώς γίνεται να προπονείται ο Μέσι τη Δευτέρα, ακόμα και όταν οι συμπαίκτες του είχαν ρεπό, και ξαφνικά να εμφανίζεται τραυματίας; Κι αν ήταν τραυματίας, γιατί δεν τον απέκλεισε από την αποστολή ο Βιλανόβα;

Η απουσία του Μέσι από την ενδεκάδα δεν συνιστά πάντως σε καμία περίπτωση δικαιολογία.

Η διαφορά δυναμικότητας της Μπάγερν με τους Καταλανούς ήταν χαώδης.

Μέσα σε λίγους μήνες οι παίκτες της κορυφαίας ομάδας του κόσμου έμοιαζαν να ξέχασαν την μπάλα.

Το «εγώ» του Ινιέστα παρουσιάστηκε μεγαλύτερο από το σπουδαίο ταλέντο του, ο Φάμπρεγας δεν ήξερε για μία ακόμα φορά σε ποια θέση έπαιζε, ο Μπάρτρα στο τρίτο γκολ έμεινε στο χορτάρι και ο αντίπαλός του Μίλερ πέταξε στα ουράνια, ο Ντάνι Αλβες έμοιαζε να παίζει σε κάποια παραλία του Ρίο και δύο φορές του θύμισε ο Ριμπερί ποιος ήταν ο ρόλος του. Ηταν αργά όμως γιατί στην πρώτη σέντρα (72′) ο Πικέ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της ομάδας του και στη δεύτερη (76′) έκανε το χρέος του ο Μίλερ. Είχε προηγηθεί το γκολ του Ρόμπεν (49′) με την κλασική κίνησή του, συγκλίνοντας προς τα αριστερά και εξαπολύοντας κεραυνό.

Το τερατούργημα της Μπάρτσα, που τελευταία φορά έχασε και στα δύο παιχνίδια με αντίπαλο την Νταντί Γιουνάιτεντ το 1987 (!), είναι αποκλειστικό δημιούργημα του Τίτο Βιλανόβα ο οποίος δεν σεβάστηκε τους 80.000 φίλους της ομάδας και απέσυρε στις αρχές της επανάληψης τους Τσάβι και Ινιέστα, προκαλώντας την ολοκληρωτική κατάρρευση.

Ακόμα και ο σλοβένος ρέφερι Νταμίρ Σκόμινα έμοιαζε να βιάζεται να σφυρίξει τη λήξη του αγώνα.

Απέναντι σ’ αυτό το μουμιοποιημένο ποδόσφαιρο η Μπάγερν παρέταξε δύναμη, κομψότητα, τεχνική, ταχύτητα, αντοχή και ένα καταπληκτικό κοουτσάρισμα από τον Γιουπ Χάινκες με το οποίο «φώναζε» στην Μπαρτσελόνα «εδώ είμαι και είμαι διαθέσιμος».

Η Μπαρτσελόνα ξεκίνησε τον αγώνα κυνηγώντας το θαύμα της ανατροπής του 4-0 του Μονάχου και κορυφαίος παίκτης της στο πρώτο ημίχρονο ήταν ο Ζεράρ Πικέ. Οποιαδήποτε ανάλυση θα ήταν περιττή.

«Πιθανόν να έχετε δίκιο πως είναι μία από τις χειρότερες βραδιές μας. Στο πρώτο ημίχρονο προσπαθήσαμε, αλλά όταν πέτυχαν το πρώτο γκολ καταρρεύσαμε. Πρέπει να συγχαρούμε την Μπάγερν που ήταν ανώτερη», είπε ο Πικέ και πρόσθεσε πως «ακόμα κι αν έπαιζε ο Μέσι, λίγα πράγματα θα μπορούσε να αλλάξει».

Αντίθετη άποψη έχει ο πρόεδρος της Μπάρτσα Σάντρο Ροσέλ, ο οποίος θεωρεί πως η απουσία του Μέσι έπαιξε τον ρόλο της. Ο Ροσέλ πάντως έσπευσε να παραδεχθεί την ανωτερότητα της Μπάγερν, την οποία θεωρεί αυτή τη στιγμή κορυφαία ομάδα στην Ευρώπη και προβλέπει πως θα κατακτήσει το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ.