Κάποιες βραδιές είναι φωτεινές για τους μικρούς ήρωές τους. Για ομάδες που ζουν τη γιορτή της μιας βραδιάς και έχουν να τη θυμούνται χρόνια.

Μια τέτοια θα βιώσει το μεταπροσεχές Σάββατο ο Αστέρας Τρίπολης. Μεγαλεία, ειδικά για μια ομάδα που μέχρι το 2004 έπαιζε στα μικρά γήπεδα (π.χ. του Ρουφ) των ερασιτεχνικών κατηγοριών. Η άνοδος του Αστέρα, εκπληκτική, κατά βάση συντελέστηκε γιατί η διοίκηση είχε γεμάτο πορτοφόλι και έκανε σωστές κινήσεις και επενδύσεις.

Χθες η ΑΕΚ στο μπάσκετ θύμισε ότι υπάρχει. Μια χούφτα οπαδών πανηγύρισαν στα Τρίκαλα την άνοδο της ομάδας στην Α2. Ναι, αυτή η κατηγορία δεν ταιριάζει στην άλλοτε Βασίλισσα της Ευρώπης, αλλά ας δεχθούμε πως πρόκειται για νέα αρχή. Τη φανέλα της ΑΕΚ φόρεσαν ο Αμερικάνος και ο Γκούμας, ο Γκέκος και ο Σταμέλος, ο Τρόντζος και ο Ράμπις. Κατέκτησε τίτλους και διακρίσεις και στις ημέρες μας έφτασε να βολοδέρνει στη Β’ Εθνική, πληρώνοντας λάθη και παραλείψεις ετών. Παίκτες χαμηλού βεληνεκούς κατάφεραν να ξαναφέρουν την ομάδα στο προσκήνιο.

Οπως στον αφρό βρίσκεται και ο Απόλλων στο ποδόσφαιρο, μια ομάδα που στα παλιά τα χρόνια πήρε το προσωνύμιο Ελαφρά Ταξιαρχία. Καλπάζει από επιτυχία σε επιτυχία, φαίνεται να εξασφάλισε την άνοδο στη Σούπερ Λίγκα και ο μεγαλομέτοχος Βελλής νιώθει ικανοποιημένος από την εξέλιξη αυτή, καθόσον πριν από μια πενταετία ο Απόλλων έδινε μάχες στα αθηναϊκά γήπεδα και έμοιαζε ολότελα ξεχασμένος.

Και ο Εργοτέλης, ωστόσο, βρήκε τον δρόμο του, έστω κι αν χρειάστηκε να αλλάξει τεχνικό και να φύγει ο Γκόγκιτς. Το 2-0 επί του Ολυμπιακού Βόλου έδωσε ώθηση στην ομάδα που σφύζει από ζωή και ταλέντο. Σε ένα πρωτάθλημα που φέρνει ανατροπές και προκαλεί όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αφού δίνει δικαίωμα σε πολλούς να ελπίζουν για άνοδο ή παραμονή στη Φούτμπολ Λιγκ.