Αναζήτηση
Η κίνηση Σάββατο βράδυ έξω από το κέντρο «Βοτανικός» μαρτυρούσε ότι κάτι διαφορετικό γινόταν. Στον χαρακτηρισμένο από άλλα είδη μουσικής χώρο –μέχρι πρότινος εμφανιζόταν η Νατάσα Θεοδωρίδου με την Ελενα Παπαρίζου –δεν παρκάριζαν πολυτελή αυτοκίνητα ούτε έμπαιναν λουστραρισμένες φιγούρες με κοστούμια και βραδινά φορέματα.
Ο ενδυματολογικός κώδικας έδινε ξεκάθαρα το στίγμα: ήταν η μαραθώνια –ή μεγάλη όπως την χαρακτηρίζει ο οικοδεσπότης B.D Foxmoor, κατά κόσμον Μιχάλης Μυτακίδης –γιορτή του χιπ χοπ. Οι Active Member γιόρτασαν τα 20 χρόνια τους στη μουσική σκηνή με ξεχωριστούς καλεσμένους και ενθουσιώδες κοινό.
Ως τις 22.30 ο χώρος είχε γεμίσει και η εμφάνιση του συγκροτήματος στη σκηνή πυροδότησε την έκρηξη χειροκροτημάτων. Το intro κομμάτι που επέλεξαν για την εισαγωγή τους είναι γραμμένο από τον Ramon –τον Σωτήρη Μυτακίδη, γιο του Μιχάλη και της Γιολάντας. Και ίσως αυτό να αποκτά τη σημασία του αν πίσω από αυτό υποδηλώνεται η συνέχεια του low bap συγκροτήματος.
«Ποτέ δε γειτονέψαμε, χώρια παλέψαμε, τα ίδια δε γυρέψαμε, λίγοι αντέξαμε. / δεν έπαψα να καίγομαι – πόσο το χαίρομαι, είμαι low bap και φαίνομαι, δεν υποφέρομαι» άρχισε να ψιθυρίζει ο B.D Foxmoor και να προκαλεί καινούργιες δονήσεις στο κοινό που άρχισε να σηκώνει τα χέρια ψηλά και τραγουδάει μαζί τους.
Τριγύρω αναρτημένα πανό με στίχους από τραγούδια των Active Member δήλωναν όχι μόνο την ταύτισή τους με το γκρουπ αλλά και τη διαδρομή που έκαναν για να φτάσουν μέχρι τον Βοτανικό Σάββατο βράδυ: «Πόσο τους καίει που η τρελοί ακόμη αντέχουν. Λαμία», «Μη μας αφήσεις μόνους μας εδώ με τις κουφάλες. 20 χρόνια Low Bap Αίγιο». Πάνω στη σκηνή σε πρώτο πλάνο οι στίχοι που συμπύκνωναν τον λόγο για τον οποίο οι περισσότεροι ήταν εκεί: «Τραγούδα μου να φύγει το σκοτάδι». Εκείνο που εύκολα μπορούσες να διακρίνεις, ακόμη και αν δεν ήσουν υποψιασμένος θαμώνας, ήταν η πίστη και η αγάπη για τον όπως έλεγαν τριγύρω «τίμιο χιπχοπά» που δηλώνονταν όχι μόνο μέσα από τα παρατεταμένα χειροκροτήματα αλλά και από τον συνεχή διάλογο ανάμεσα στη σκηνή και την αρένα: όταν από το μικρόφωνο ακουγόταν «για κάθε πρόσφυγα, φώναξέ μου ένα οοοοο» ή απάντηση ήταν ηχηρή και τέλεια συγχρονισμένη: «είμαι εδώ ρε σου λέω, είμαι εδώ!».
Δεν ήταν λιγότερος ο ενθουσιασμός για τους διάσημους από την εν λόγω μουσική σκηνή καλεσμένους: τον ελληνοαυστραλό Λούκα Λέσον, τον Ρόντνεϊ Π., τον σταρ του χιπ χοπ Skitz και τον εγχώριο Νίκο Ξύδη (τον γιο της Ελένης Βιτάλη).
Αλλη μια στιγμή της βραδιάς που την έκανε ξεχωριστή και δήλωσε τη «χαρά της γιορτής» με θεατρικό τρόπο ήταν το «Mosh pit» –ένα άνοιγμα εκείνων που βρίσκονταν μπροστά στη σκηνή και εξελισσόταν σε «εικονικό ξυλοδαρμό» υπό τους στίχους «κάνε ό,τι νά ‘ναι, να ξεφύγω απ’ τη φωτιά, άσε με λάσκα / έκανα λάθος που δεν φόρεσα μια μάσκα».
