Ο ελληνικός νόμος είναι σαφής και ορίζει πως η διάθεση ωαρίων θα πρέπει να γίνεται χωρίς χρηματικό αντάλλαγμα και να τηρείται αυστηρά η ανωνυμία της δότριας. Ως εξαίρεση αναφέρεται η καταβολή χρημάτων για τις διάφορες ιατρικές, εργαστηριακές και νοσηλευτικές δαπάνες, αλλά και η κάλυψη των εξόδων σε περίπτωση μετακίνησης και διαμονής μακριά από το σπίτι της. Υπογραμμίζεται μάλιστα ότι η δωρεά πρέπει να γίνεται για ανθρωπιστικούς και όχι για οικονομικούς λόγους.

Σε χώρες όμως όπως η Γερμανία, η Γαλλία και το Βέλγιο, το νομικό πλαίσιο δεν είναι τόσο ευνοϊκό, με αποτέλεσμα τα υπογόνιμα ζευγάρια να αναζητούν λύση σε χώρες του εξωτερικού.

«Αγκάθι» για τη χώρα μας είναι και η αδρανοποίηση της Αρχής Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, της οποίας αρμοδιότητα ήταν μεταξύ των άλλων και ο έλεγχος των ιδιωτικών κέντρων εξωσωματικής γονιμοποίησης. Συνεπώς, εν απουσία ενός «μεγάλου αδελφού», οι ιδιωτικές κλινικές δραστηριοποιούνται χωρίς εποπτεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Τελευταία Νέα