Το 1963 η εµπειρία της καλής ζωής στην Αθήνα είχε τη θέα από ψηλά του ανοιχτού ορίζοντα προς τη θάλασσα, γεύση από χάµπουργκερ, δροσιά από τη βουτιά σε µια µεγάλη πισίνα µε τιρκουάζ πλακάκια πορσελάνης και την αίσθηση ευδαιµονίας του πρωινού ξυπνήµατος σε ένα ευρύχωρο δωµάτιο εξοπλισµένο µε άνετο κρεβάτι, ραδιόφωνο, χώρο µπάνιου και διακοσµηµένο µε έπιπλα και υφάσµατα που έφερναν τον διεθνή αέρα στην πρωτεύουσα.
Είχε επίσης την αίσθηση προσµονής. Για τις αφίξεις διάσηµων ηθοποιών από το Χόλιγουντ, ξένων καλλιτεχνών, καθώς και σηµαντικών προσωπικοτήτων. Αριστοτέλης Ωνάσης, Φρανκ Σινάτρα, Ινγκµαρ Μπέργκµαν, Ούρσουλα Αντρες, Αντονι Κουίν, Ζυλ Ντασσέν, Μελίνα Μερκούρη, Μαρία Κάλλας, Πιερ Καρντέν και η απαρίθµηση φηµισµένων ονοµάτων συνεχίζεται στο παρόν.
Η νέα αντίληψη για τον τουρισµό συνδυάστηκε µε τη φιλοσοφία του ιδρυτή της αλυσίδας των µεγάλων ξενοδοχείων Κόνραντ Χίλτον: «Η διάδοση του αµερικανικού τρόπου ζωής συµπίπτει στον ίδιο χώρο όπου συµβαίνουν διεθνείς επιχειρηµατικές συµφωνίες και οι επιχειρηµατίες συναντώνται µε τους καλλιτέχνες». Ο ίδιος ο αµερικανός µεγιστάνας παρέστη στις τριήµερες εορταστικές εκδηλώσεις των εγκαινίων και είχε δηλώσει: «Συµφωνώ µε όσους πιστεύουν ότι το ξενοδοχείο Χίλτον Αθηνών είναι το ωραιότερο Χίλτον του κόσµου». Λίγες ηµέρες νωρίτερα, στις 17 Απριλίου, είχαν γίνει τα εγκαίνια του Χίλτον στο Λονδίνο.
Αρχιτεκτονική γοήτρου
Η ιστορία του Χίλτον Αθηνών ξεκινά όταν στις αρχές του 1957 η τότε κυβέρνηση αποδέχεται την πρόταση του εφοπλιστή Απόστολου Πεζά, καθώς και του Κόνραντ Χίλτον για την ανέγερση ενός µεγάλου πολυτελούς ξενοδοχείου στην Αθήνα. Λίγους µήνες αργότερα η Κυβερνητική Οικονοµική Επιτροπή αποφάσισε την παραχώρηση στον κ. Πεζά έκτασης 16.000 πήχεων αντί 750.000 δολαρίων. Αφορούσε το οικόπεδο επί των οδών Βασ. Σοφίας και Βασ. Κωνσταντίνου. Σε εκείνο τον χώρο φιλοξενούνταν έως τότε στρατιωτικές υπηρεσίες (υλικό πολέµου), οι οποίες θα µεταφέρονταν αλλού.
Θα ήταν το πρώτο µεγάλης κλίµακας κτιριακό έργο στη µεταπολεµική Ελλάδα. Ενα έργο που στόχο είχε την αναβάθµιση του τουρισµού της χώρας. Την εποχή εκείνη αποτελούσε το µεγαλύτερο ξενοδοχειακό συγκρότηµα στα Βαλκάνια.
Η κατασκευή του κόστισε 420 εκατ. δραχµές (ή 14 εκατ. δολάρια). Χρησιµοποιήθηκαν 33.000 κυβικά µέτρα σκυρόδεµα για την αποπεράτωσή του.
Το δωδεκαώροφο Χίλτον διέθετε 480 δωµάτια συνολικά, όλα κλιµατιζόµενα.
Αρχιτέκτονες του ξενοδοχείου ήταν οι Εµµανουήλ Βουρέκας, Προκόπης Βασιλειάδης και Σπύρος Στάικος, οι οποίοι συνεργάστηκαν µε αµερικανούς τεχνικούς συµβούλους. Παρά τον επιθετικό όγκο του, ο οποίος αντιδρά στην οριζόντια διάταξη των υπόλοιπων κτιρίων, η καµπύλη που επελέγη ως λύση στο δύσκολο οικόπεδο ευνοεί την κίνηση και εντείνει τον ρυθµό.
Στην αισθητική αναβάθµιση του κτιρίου συµβάλλει και η πρόταση του Γιάννη Μόραλη, ο οποίος ανέλαβε τη διακόσµηση των όψεων δουλεύοντας µε λευκό πεντελικό µάρµαρο. Ο καλλιτέχνης συνδυάζει τη µοντερνιστική προσέγγιση που ευνοεί την καθαρή, αυστηρή οργάνωση του χώρου χωρίς κοσµητικές φλυαρίες, µε αρχαιοελληνικές µνήµες, για να επισφραγίσει την ελληνικότητα της πρότασής του. Ο Μόραλης επιλέγει αυτή τη λύση από συνειδητό προσανατολισµό σε µια δωρική διατύπωση που δεν θα απειλεί αλλά θα προωθεί την καθαρή γραµµή του κτιρίου.
Διαµονή πολυτελείας
και διεθνές στυλ
Το Χίλτον δεν ήταν µόνο το πρώτο δείγµα µιας «αρχιτεκτονικής γοήτρου» που ξεσήκωσε συζητήσεις στον αθηναϊκό Τύπο των αρχών της δεκαετίας του ’60 σχετικά µε την έννοια του αττικού τοπίου και το ζήτηµα των αναλογιών του λόφου της Ακρόπολης µε το νέο ψηλό κτίριο του πολυτελούς ξενοδοχείου. Συζήτηση στην οποία πρωτοστάτησαν τότε ο αρχιτέκτονας Δηµήτρης Πικιώνης, µέλη του Εικαστικού Επιµελητηρίου, καθώς και η Κοσµητεία Εθνικού Τοπίου και Πόλεων.
Tο νέο απόκτηµα διέθετε όλες τις ανέσεις. Καταστήµατα των µεγαλύτερων αεροπορικών εταιρειών, τράπεζες, κοσµηµατοπωλεία, µπουτίκ, βιβλιοπωλεία, και φυσικά κοµµωτήριο γυναικών αλλά και κουρείο ανδρών στεγάζονταν, µεταξύ άλλων, στο Χίλτον Αθηνών. Επίσης, διέθετε αίθουσες εκδηλώσεων, όπως η αίθουσα χορού Τερψιχόρη (µεγάλης χωρητικότητας), χώρους εστίασης (Ατενέ Σούπερ Κλαµπ, Βυζαντινόν κ.λπ.), και βέβαια µπαρ µε χαρακτηριστικό τον Γαλαξία στην οροφή του κτιρίου.
Πρωινό στο Βυζαντινόν…
Το εστιατόριο Βυζαντινόν γίνεται κοµµάτι της ιστορίας αυτής της πόλης. Από την πρώτη ηµέρα της λειτουργίας του, το 1963, αναδείχθηκε σε στέκι της «καλής αθηναϊκής κοινωνίας» και καθιερώθηκε ως σηµείο συνάντησης.
Οι περισσότεροι Αθηναίοι θυµούνται ότι στο Βυζαντινόν δοκίµασαν για πρώτη φορά χορταστικά αµερικανικά µπέργκερ, κλαµπ σάντουιτς, παγωτό µπανάνα σπλιτ. Επίσης, στις κλασικές αγαπηµένες γεύσεις συγκαταλέγονταν η απολαυστική κρεµµυδόσουπα µε φρυγανιά και το σιντριβάνι σοκολάτας.
Το επόµενο στάδιο µύησης στον µοντέρνο κοσµοπολίτικο τρόπο ζωής για τους Αθηναίους ήταν το ξηµέρωµα της Πρωτοχρονιάς. Τους έβρισκε για πρωινό στον µπουφέ του εστιατορίου Βυζαντινόν. Η πρακτική αυτή ξεκίνησε στην Αµερική από τα µεγάλα καζίνα, τα οποία διέθεταν και ξενοδοχεία, µε σκοπό να χορτάσουν την πείνα των παικτών τους. Μετά τις µεγάλες «αγρυπνίες» τζόγου καθιέρωσαν το «πρωινό του ξενύχτη», µε διευρυµένο ωράριο και λιχουδιές για κερδισµένους και χαµένους. Η ιδέα προσαρµόστηκε στους ξενύχτηδες της Πρωτοχρονιάς και το πρώτο πρωινό πέντε αστέρων στρώθηκε το 1964 στο Χίλτον.
Από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του το Χίλτον Αθηνών διαδραµάτισε σηµαντικό ρόλο και στα πολιτιστικά πράγµατα της πόλης εγκαινιάζοντας τη συνεργασία του µε τη Μαριλένα Λιακοπούλου, η οποία ίδρυσε την Γκαλερί Χίλτον διοργανώνοντας µια σειρά από ιστορικές εκθέσεις την περίοδο 1968-1972. Το 1970 η Μαρία Καραβέλα, µεσούσης της χούντας, έκανε µια περφόρµανς στην Γκαλερί Χίλτον: χρησιµοποίησε την καρέκλα του ανακριτή, ενώ είχε γράψει τη λέξη «Βοήθεια» µε κόκκινη µπογιά στον τοίχο.
H Κλειώ Μποσταντζόγλου, που το 1962 άνοιξε την μπουτίκ Cleo’s Art Souvenirs, προτείνει στους διεθνείς ενοίκους του Χίλτον χειροποίητα νεοελληνικά αντικείμενα τέχνης και ρούχα. n
