Κανονικά θα μιλούσαμε για άλλα: τον καιρό, τις δυσκολίες της διαδρομής, τις επιδόσεις. Ηξερα ότι οι φίλοι μου είχαν κατακτήσει τις ανηφόρες. Είχα δει ονόματα και χρόνους στην ιστοσελίδα της διοργάνωσης. Αργότερα όμως στην τηλεόραση, πλάι στη γνώριμη κίτρινη γραμμή τερματισμού του Μαραθωνίου της Βοστώνης, είδα φορεία και αίμα στην άσφαλτο.

Εψαξα στο facebook, έστειλα μηνύματα, τηλεφώνησα όπου μπορούσα. Εκεί είχα αφήσει τη δεύτερη οικογένειά μου, τον σύλλογο στίβου Greater Boston Track Club, την ομάδα με την οποία αγωνίστηκα τρεις φορές στον Μαραθώνιο της Βοστώνης. Την ομάδα που ανέδειξε κορυφαίους δρομείς στην ιστορία των ΗΠΑ όπως τους Σάλαζαρ και Ρότζερς. Στη Βοστώνη ταξίδεψε για τον αγώνα και ο τωρινός προπονητής μου και παλιός πρωταθλητής του Μαραθωνίου Νίκος Πολιάς, μαζί με άλλους φίλους.

Τα e-mails έρχονταν κατά ριπάς. «Καθόμασταν σε ένα εστιατόριο μετά τον αγώνα και ακούσαμε δύο εκρήξεις. Είμαστε με τον Κρις, τον Ματ, τον Μπράιαν. Ολοι ΟΚ», έγραψε ο Νταν. «Μας έχουν κλειδώσει στο ξενοδοχείο», έλεγε το μήνυμα που έστειλε ο Τομ Ντερντέριαν, ο παλιός προπονητής μου, ο οποίος κάθε χρόνο παρακολουθεί τον αγώνα από το κέντρο Τύπου. «Είμαι καλά», έγραψε ο Μπρέναν. «Ευτυχώς δεν πήγαμε να παρακολουθήσουμε τον αγώνα», μου είπε η Τζένιφερ. «Ναι, Γιάννη, ευτυχώς είμαστε εντάξει» ήταν το μήνυμα του Πολιά. «Μην πλησιάσετε τον τερματισμό ή την οδό Νιούμπερι. Βρίσκεται εκεί ένα ύποπτο φορτηγάκι», ανήρτησε ο Ροντ στο facebook. «Φίλοι και οικογένεια είμαι καλά. Δεν μπορώ να στείλω μηνύματα τώρα. Σας αγαπώ», έγραψε η Κάιλ.

Στον Μαραθώνιο πάντα αγωνιάς. Ως δρομέας δεν ξέρεις ποτέ ποια θα είναι η έκβαση. Είναι ένα σκληρό και απρόβλεπτο αγώνισμα για το οποίο απαιτούνται μήνες προετοιμασίας. Ως θεατής βασανίζεσαι στην αναμονή. Δεν βλέπεις τους δικούς σου. Δεν ξέρεις τι τους έτυχε. Περιμένεις σε κάποιο σημείο ή στον τερματισμό για να κλέψεις μια ματιά. Να μετρήσεις τις δυνάμεις τους, την κόπωσή τους, την προσπάθεια. Δεν περιμένεις όμως να συμβεί ό,τι έγινε χθες στη Βοστώνη. Δεν περιμένεις νεκρούς από εκρήξεις.

Οποιος κι αν ευθύνεται δεν επέλεξε τυχαία πεδίο δράσης. Ο αγώνας της Βοστώνης είναι ο πιο ιστορικός στον κόσμο. Μια διοργάνωση που προχωρά ακάθεκτη στον χρόνο. Ούτε η στιγμή των εκρήξεων φαίνεται πως ήταν τυχαία. Οι πιο γρήγοροι δρομείς ήδη γευμάτιζαν. Οι πρώτοι έδιναν συνέντευξη Τύπου. Ο στόχος ήταν η μάζα. Το μπουλούκι των απλών, ερασιτεχνών δρομέων που χθες ασθμαίναν για την υπέρβαση. Οι βόμβες δεν τραυμάτισαν μόνο αυτούς. Σήμερα όλοι οι δρομείς αισθάνονται πληγωμένοι.

ελληνεσ αθλητεσ. Σύμφωνα με τον ΣΕΓΑΣ, στον αγώνα είχαν δηλώσει συμμετοχή οι αθλητές Ανδριόπουλος Δημήτρης, Αθανασόπουλος Λεωνίδας, Χριστοδουλοπούλου Αλεξάνδρα, Ντοντ Φρανκ, Γκέκας Νικόλαος, Γκόρος Ανδρέας, Καραγκάνης Γιώργος, Κωνσταντίνου Κωνσταντίνος, Παναγιωτίδης Πάνος, Πολιάς Νικόλαος, Πριμικήρη Ηρώ, Ρήγας Κώστας, Ριτσώνης Νικόλαος, Τουλάς Χρήστος, Βερώνη Αννα, Ζαβολέας Κυριάκος, Παπανικολάου Κωνσταντίνος.

Τελευταία Νέα