Να βουλιάξει στον Βόσπορο η Χουρέμ;

Κυρία Φοίβη,

Οποτε ταξιδεύω στην Πόλη, ακούω από πολλούς το ίδιο ανόητο σχόλιο «Πάλι θ’ αφήσεις συνάλλαγμα σ’ αυτούς;» και θυμώνω. Δεν έχω ρίζες από κείνα τα μέρη, αλλά λατρεύω την Κωνσταντινούπολη. Με ταξιδεύουν οι μυρωδιές της, οι παλιοί μαχαλάδες, τα πέτρινα σοκάκια, η βουή της Πλατείας Ταξίμ, οι σαλεπιτζήδες, οι τσαγερίες με τους ναργιλέδες. Διασκεδάζω με τους εμπόρους στα παζάρια που προσπαθούν να με κλέψουν με κείνη την ανατολίτικη νωχέλεια στα μάτια, μεθάω με τα μπαχάρια της, γεύομαι τις νοστιμιές της που θυμίζουν Ελλάδα στο λίγο πιο… βαρύ.

Τα ήθη και τα έθιμα εξάλλου είναι σχετικά με τα δικά μας, στην οικογένεια, την κοινωνία, όπως και τα μουσικά ακούσματα, οι χοροί, οι ενδυμασίες, τα φέσια. Γνωρίζω την Ιστορία, την αφερέγγυα συμπεριφορά των γειτόνων μας ακόμα και σήμερα, αλλά δεν μπορώ να δικαιολογήσω το απύθμενο μίσος και την προκατάληψη που κουβαλάνε ορισμένοι, κληρονομιά αιώνων από πάππου προς πάππου. Ευτυχώς, η νεολαία μας είναι αλλιώς.

Δεν δικαιολογώ βέβαια τις βαρβαρότητες των σκληροπυρηνικών φονταμενταλιστών, με κύρια αιτία τη θρησκεία, μείζον θέμα στην προσέγγιση των δύο λαών. Αναφέρομαι σε μέρος της Τουρκίας που έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην παιδεία, την κουλτούρα κ.λπ. Εμείς, ως μη βάρβαροι, όπως είπε μια σπουδαία φωνή, θα έπρεπε πρώτοι να τους πλησιάσουμε, μελετώντας την ιστορία τους, τη συμπεριφορά τους, την προέλευσή τους.

Ευτυχώς, τώρα στα Πανεπιστήμια υπάρχουν ευκαιρίες γι’ αυτά, όπως και για την εκμάθηση της γλώσσας, με αρκετή προσέλευση. Εκείνο που με κάνει ν’ αναρωτιέμαι όμως, είναι γιατί δεν μας ενοχλεί καθόλου το περίσσιο… χρήμα που αφήνουμε σε χώρες όπως η Γερμανία, ξεχνώντας τι μας έκανε στο κοντινό παρελθόν και συνεχίζει να μας βασανίζει μέχρι σήμερα. Στην Αγγλία, πάλι, λένε πως τα χρήματα Ελλήνων στα νοσοκομεία, τις αγορές, τα πανεπιστήμια φτάνουν για να κτιστεί ένα δεύτερο Μπιγκ Μπεν.

Στην Αγγλία, που μας θεωρούν πολίτες δεύτερης διαλογής.

Στην Αγγλία, που για να νοικιάσεις δωμάτιο για το παιδί σου πρέπει να καταθέσεις και το… στεφανοχάρτι σου!

Τα Πανεπιστήμια στην Αγκυρα, την Κωνσταντινούπολη, την Αδριανούπολη σάς πληροφορώ είναι πολύ αξιόλογα και αυστηρά, αλλά εμείς επιμένουμε «αγγλικά», ακόμη και τις κάποιες σαβούρες ανωτάτων σχολών εκεί. Δεν φταίει μόνο η γλώσσα. Απλά μας αρέσει να μπερδευόμαστε με τη Δύση, εκεί που μας ταπεινώνουνε και μας τσαλαπατάνε, ξεχνώντας πως ο Βόσπορος είναι πιο κοντά μας από τον Τάμεση. Και πιο ωραίος!

Τέλος, λοιδορούμε τα τουρκικά σίριαλ με τη μεγάλη τηλεθέαση, απείρως πιο προσεγμένα από μερικά δικά μας αν αφαιρέσεις τα… κλάματα και απαλλαγμένα από χυδαίες εκφράσεις και εμετικά ξεβρακώματα.

Ευχαριστώ, Κατερίνα, Πλάκα

Αχ τι μας θυμίσατε, αγαπητή Κατερίνα. Τότε που και ο Στέλιος Καζαντζίδης –μουσικός αγαπημένος στην Πόλη –τραγουδούσε σε μουσική Θόδωρου Δερβενιώτη και στίχους Κώστα Βίρβου: «Στην Κωνσταντινούπολη όποιος κι αν θα πάει, / όσα δουν τα μάτια του δεν τα λησμονά. / Πέραν, Πριγκιπόνησο, Γαλατά Σεράι, / αναμνήσεις όμορφες, μέρη μαγικά. / Του Βοσπόρου τα νερά, τ’ όμορφο Φανάρι / στην ψυχή μου τα ‘κλεισα και δεν τα ξεχνώ. / Πόλη, την καρδούλα μου σκλάβα μού ‘χεις πάρει / κι όποτε σε σκέπτομαι πάντοτε πονώ». Τώρα το πολύ πολύ να ακούτε από κανένα σαλονάκι τους φάλτσους αναστεναγμούς και τις τσιρίδες (αναλόγως τα κέφια) της Χουρέμ, τις κλαγγές από τη χατζάρα του Σουλεϊμάν, την παράφωνη απογοήτευση της Χατιτζέ από το κέρατο του βεζίρη άντρα της.

Το φαρδύ, φαρδύ μου πνεύμα…

Αγαπητή κυρία Φοίβη, καλησπέρα,

Εβλεπα σε μια πρωινή ενημερωτική τηλεοπτική εκπομπή κάποιους κυρίους από τα κόμματα της συγκυβέρνησης να υποδέχονται την είδηση του νέου χαρατσιού για τα ακίνητα, και αυτό μέσω της ΔΕΗ, σαν κάτι κοινό και απλό. Σαν να μην πρέπει εκείνοι να πληρώσουν.

Ενας μάλιστα εξ αυτών έλεγε πως «αυτό το χαράτσι είναι δικαιότερο»! Ετσι ακριβώς, κυρία Φοίβη. Οταν δε τον ρώτησαν, στο πάνελ, γιατί δικαιότερο, είπε: «Επειδή υπολογίζεται με βάση τα τετραγωνικά». Ρωτώ λοιπόν, αγαπητή: Πώς θα μπορούσε δηλαδή να υπολογίζεται το χαράτσι στα ακίνητα; Με βάση το κομμάτι; Να πληρώνουμε όλοι το ίδιο, με μεγάλα ή με μικρά ακίνητα; Τότε μόνον θα ήταν άδικο;

Χαιρετώ, Σάββας Αρσενίου

Μην τους κακίζετε, αγαπητέ Σάββα, τους πολιτικούς μας. Είναι σαν την Εκκλησία. Δεν ξέρουν από υπολογισμούς, ούτε από χαράτσια, ούτε από στενότητα. Μόνον από φαρδύτητα. Πνεύματος…