Με καθυστέρηση τριών ετών ο γεωργιανός επιχειρηματίας Κάχκα Μπεντουγκίτζε αρχίζει να υλοποιεί το σχέδιό του για τη συνένωση των μεγάλων του κλάδου των ελληνικών ιχθυοκαλλιεργειών. Οι εταιρείες Δίας Ιχθυοκαλλιέργειες στην οποία ελέγχει το 85% του μετοχικού κεφαλαίου και η Σελόντα των αδελφών Στεφανή στην οποία μετέχει με 19% βρίσκονται σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις με αντικείμενο τη συγχώνευσή τους.

Υστερα από την έντονη φημολογία των τελευταίων ημερών, οι δύο εταιρείες υποχρεώθηκαν να ενημερώσουν τις χρηματιστηριακές Αρχές για τις διεργασίες. Τόνισαν ότι καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την ολοκλήρωση των συζητήσεών τους το συντομότερο δυνατόν αλλά επισήμαναν επίσης ότι «στο παρόν στάδιο, η κατάληξη αυτών των διαπραγματεύσεων είναι αβέβαιη».

Ηταν το καλοκαίρι του 2010 όταν ο βιολόγος στο επάγγελμα και διατελέσας υπουργός Οικονομικών της Γεωργίας μέσω του Linnaeus fund που είχε στήσει στην Ολλανδία επένδυσε πάνω από 30 εκατ. ευρώ και απέκτησε στρατηγικά ποσοστά σε Νηρέα, Σελόντα και Δία. Στην αρχή σε συνεννόηση με τις διοικήσεις και στη συνέχεια επιθετικά αφού Νηρέας και Σελόντα προτίμησαν να αγνοήσουν τα σχέδιά του. Αντιθέτως, η οικογένεια Πιτάκα της Δίας Ιχθυοκαλλιέργειες συμμάχησε με τον Γεωργιανό ο οποίος μέσω αύξησης κεφαλαίου, δημόσιας πρότασης και μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου απέκτησε τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας. Ολο αυτό το διάστημα που μεσολάβησε υπήρξαν συζητήσεις με την οικογένεια Στεφανή που έχει το 52% της Σελόντα αλλά και με τον κ. Αριστείδη Μπελλέ του Νηρέα (εκεί ο Γεωργιανός κατέχει το 23,6%) για να δημιουργηθεί ένα ενιαίο σχήμα που θα είναι σε θέση να ελέγχει την προσφορά και τη ζήτηση στον κλάδο βάζοντας φρένο στις πωλήσεις κάτω του κόστους που κατά καιρούς προχωρούσαν μικροί και μεγάλοι του χώρου για να αποκτήσουν ρευστότητα. Οι δύο μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου ήταν επιφυλακτικές. Ο κ. Μπελλές είχε ξεκαθαρίσει ότι μπορούν μόνοι τους οι Ελληνες να κάνουν τη συγκέντρωση στον κλάδο, ενώ ο Ι. Στεφανής είχε δηλώσει πως έβλεπε θετικά τις πρωτοβουλίες του Γεωργιανού αλλά υποστήριζε ότι δεν έχει εφαρμόσιμο σχέδιο.

Αναλυτές του κλάδου εκτιμούσαν ότι είναι θέμα χρόνου κάποιος από τους Σελόντα και Νηρέα να ενδώσει στις «ορέξεις» του Γεωργιανού αφού έχει χρήματα και κυρίως οι τράπεζες στις οποίες τα ανοίγματα των εταιρειών του κλάδου είναι τεράστια πίεζαν προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο κλάδος των ελληνικών ιχθυοκαλλιεργειών είναι leader στον παγκόσμιο χώρο με ετήσια δυναμικότητα 120.000 τόνων σε τσιπούρα και λαβράκι και ο πρώτος σε αξία εξαγώγιμος κλάδος της Ελλάδας με 400 εκατ. ευρώ. Οι εταιρείες που τον απαρτίζουν διαθέτουν τεχνογνωσία μοναδική και θυγατρικές στο εξωτερικό αλλά είναι υπερδανεισμένες –τα δάνεια ξεπερνούν τον τζίρο –για αυτό και οι τράπεζες βλέπουν με θετικό μάτι τις συνενώσεις που θα μειώσουν το κόστος και θα δημιουργήσουν βιώσιμα σχήματα.

Το 2012 η Σελόντα είχε τζίρο 133 εκατ. ευρώ, ebitda 14,4 εκατ. ευρώ και ζημιές 11 εκατ. ευρώ. Ο δανεισμός (βραχυπρόθεσμος και μακροπρόθεσμος) έφτασε τα 164 εκατ. ευρώ. Η Δίας είχε τζίρο 107 εκατ. ευρώ, αρνητικά ebitda 14,9 εκατ. ευρώ και ζημιές 26,7 εκατ. ευρώ. Ο συνολικός τραπεζικός δανεισμός ξεπερνούσε τα 111 εκατ. ευρώ.

Αν υλοποιηθεί η συγχώνευση, ο νέος όμιλος θα περάσει στην πρώτη θέση του κλάδου με ετήσια παραγωγική δυναμικότητα κοντά στους 50.000 τόνους και σύνολο εργαζομένων 1.435.

Τελευταία Νέα