Πριν από περίπου ένα χρόνο, το σχέδιο για την Ελλάδα που αποφασίστηκε στη Σύνοδο Κορυφής προέβλεπε κούρεμα του χρέους κατά 21% και αποκρατικοποιήσεις αξίας 50 δισ. ευρώ. Τελικά το κούρεμα έφθασε στο 53,5% και μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει ούτε μία ιδιωτικοποίηση, πέρα από την πώληση των τεσσάρων Airbus της Ολυμπιακής.

Οπως και τότε, έτσι και σήμερα η κυβέρνηση τρέφει υψηλές προσδοκίες από την αναπτυξιακή δυναμική των αποκρατικοποιήσεων, ιδιαίτερα από την αξιοποίηση της τεράστιας δημόσιας περιουσίας. Ηδη, σενάρια για τη δημιουργία (ακόμη μία φορά) της «αθηναϊκής Ριβιέρας», από το Φάληρο μέχρι το Καβούρι και το Σούνιο, βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Αναμφισβήτητα, η δυναμική ανάπτυξης της περιοχής μπορεί να δώσει την ώθηση που απαιτείται για να ξεκολλήσει η οικονομία από το τέλμα.

Για να αρχίσει όμως το έργο πρέπει να ξεπεραστούν νοοτροπίες και αντιλήψεις βαθιά ριζωμένες στο ελληνικό πολιτικό σύστημα. Δεν είναι μόνο οι ιδεολογικές αγκυλώσεις κομμάτων της Αριστεράς που αντιδρούν αξιωματικά σε κάθε ιδιωτικοποίηση. Πρωτίστως είναι η αντίσταση του πολιτικού συστήματος να παραδώσει εξουσία. Και στην περίπτωση αυτή το πολιτικό σύστημα εκφράζεται από τους δήμους.

Υπερασπίζοντας τάχα το δικαίωμα των πολιτών στις ελεύθερες παραλίες, ουσιαστικά προστατεύουν τα κάθε λογής λαμόγια που λυμαίνονται την παραλία μέσω των κέντρων διασκέδασης, εστιατορίων κ.λπ. Υπερασπίζονται όλο αυτό το πλέγμα της διαπλοκής και της διαφθοράς που εξυφαίνεται γύρω από τις δημοτικές υπηρεσίες, πολεοδομίες, εφορίες κ.λπ., το οποίο γεννά άφθονο μαύρο χρήμα.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να συγκρουστεί με όλες αυτές τις δυνάμεις, ενώ πολλοί από τους δημάρχους που είναι έτοιμοι να σηκώσουν παντιέρες για ελεύθερες παραλίες ανήκουν ή στηρίζονται από τα κόμματα που συγκροτούν την κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση θα πρέπει να.. φάει τα παιδιά της. Ομως, κόρακας κοράκου μάτι βγάζει;

Τελευταία Νέα