Χρειάστηκε να περάσουν 28 χρόνια από τη θριαμβευτική επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στην Α’ Αθήνας, το 1981 (και μάλιστα με δέκα μονάδες διαφορά), για να ανακτήσει και πάλι την πρώτη θέση τον Οκτώβριο του 2009.

Η ΝΔ, ξεπερνώντας το 40% ήδη από τις ευρωεκλογές του 1984, διατήρησε και διεύρυνε έκτοτε την υπεροχή της, με κορυφαία στιγμή τον Απρίλιο του 1990, όταν ξεπέρασε το όριο της απόλυτης πλειοψηφίας (συγκεντρώνοντας 51,3%). Ταυτόχρονα, ανατρέποντας μια παράδοση δεκαετιών,

η ΝΔ επικράτησε το 1986 στον Δήμο Αθηναίων με τον Μιλτιάδη Εβερτ, επιτυχία που επαναλήφθηκε και στις πέντε δημοτικές εκλογές που ακολούθησαν, διαδοχικά με τον Αντώνη Τρίτση, τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Νικήτα Κακλαμάνη.

Η υπεροχή που απέκτησε η ΝΔ από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 περιόρισε έκτοτε το ΠΑΣΟΚ σε ιδιαιτέρως χαμηλά ποσοστά, κατά κανόνα μεταξύ 30% και 35%, με κυριότερη εξαίρεση την ευκαιριακή προσέλκυση ενός κρίσιμου τμήματος μεσαίων και ανώτερων στρωμάτων το 2000, άμεση προέκταση του κυβερνητικού έργου της πρώτης τετραετίας Σημίτη.

Η ανατροπή που καταγράφηκε στις εκλογές του 2009, οφειλόμενη κυρίως στην κατάρρευση της ΝΔ, επιβεβαιώθηκε πάντως και στις δημοτικές εκλογές, τον επόμενο χρόνο. Η εκλογή Καμίνη (με την υποστήριξη ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και Δράσης) διαμόρφωσε ένα νέο πολιτικό τοπίο στην Α’ Αθήνας, το οποίο είναι απολύτως άδηλο πώς θα αποτυπωθεί στην κάλπη της 6ης Μαΐου.

Η μάχη της Αθήνας δεν αφορά όμως μόνον τα κόμματα αλλά και τα πρόσωπα, αφού για τους υποψηφίους των δύο μεγάλων κομμάτων η εκλογή στην Α’ Αθήνας αντιμετωπίζεται ως οιονεί διαβατήριο για υπουργικό αξίωμα. Εν τούτοις η διαμόρφωση μιας σταθερής εκλογικής βάσης, σε προσωπικό επίπεδο, αποδεικνύεται αρκετά επίπονο έργο με δεδομένη την έντονη κινητικότητα των δημοτών της Αθήνας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα 15 συνολικά πρόσωπα που έχουν εκλεγεί βουλευτές με τη ΝΔ από το 2000 και μετά, μόνον ο Προκόπης Παυλόπουλος διατηρεί χωρίς διακοπή τη βουλευτική του έδρα. Στην κατηγορία αυτή των προβεβλημένων θα πρέπει ενδεχομένως να προστεθούν και οι τρεις πρώην δήμαρχοι Αθήνας (Αβραμόπουλος, Μπακογιάννη, Κακλαμάνης), δύσκολα όμως εντοπίζονται άλλα στελέχη που να ευδοκίμησαν στην Α’ Αθήνας, αφού άλλοι παραμερίστηκαν από το κόμμα (Γιώργος Βουλγαράκης), άλλοι αποχώρησαν οικειοθελώς (Αννα Ψαρούδα – Μπενάκη) και άλλοι απομακρύνθηκαν από το εκλογικό σώμα (Γιώργος Αλογοσκούφης).

Παραπλήσια είναι όμως και η εικόνα για τα 15 συνολικά πρόσωπα που εξελέγησαν βουλευτές κατά την ίδια περίοδο με το ΠΑΣΟΚ. Από αυτούς μόνον 3 (Κώστας Σκανδαλίδης, Χρήστος Παπουτσής και Νάσος Αλευράς) διατήρησαν χωρίς διακοπή τη βουλευτική τους έδρα. Από τους υπόλοιπους ορισμένοι έχουν πλέον αποστασιοποιηθεί από το ΠΑΣΟΚ (όπως, π.χ., ο Γιάννος Παπαντωνίου, ο Γεράσιμος Αρσένης, ο Στέφανος Μανίκας, ο Σπύρος Κουβέλης και η Πέμη Ζούνη) και μόνον η Αννα Διαμαντοπούλου και ο Παντελής Οικονόμου είναι και τώρα υποψήφιοι στην Α’ Αθήνας.

Ας σημειωθεί, τέλος, ότι από όλους τους εκλεγμένους βουλευτές με τα υπόλοιπα κόμματα μόνον η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη διαθέτει μια αδιάλειπτη, από το 2000, δωδεκαετή παρουσία στη Βουλή.