Η απόκτηση συμπληρωματικής μόρφωσης ή εκπαίδευσης.

Ακόμη κι αν δεν δούμε ποτέ τα 220 μύρια του Σουλτάν, τα 25 της πριγκίπισσας Βαζέλ, τα 15 της αραβικής Οντότητας του Βλάχου, τα 10 του Ξενιάδη ή τα 7 του Φλωρίδη, όλες αυτές οι επενδυτικές ιστορίες που ζήσαμε από το περασμένο καλοκαίρι ήταν άκρως διδακτικές. Και τι δεν μάθαμε! Οτι στη Σαουδική Αραβία οι αργίες είναι περισσότερες από τις εργάσιμες και οι δημόσιες υπηρεσίες της πιο αργές κι από τις ελληνικές. Οτι η παράδοση επιτάσσει, όταν ο βασιλιάς έχει συνάχι, κανένας από τους 4.500 πρίγκιπες να μην ξεμυτίζει από το παλάτι – ακόμα κι αν ο Τσάκας πάει να του φάει τον Παναθηναϊκό. Οτι μόνο τρεις άνθρωποι σε όλο τον κόσμο κατέχουν διδακτορικό στην Τραπεζική, και μάλιστα ο ένας από αυτούς το πήρε από πανεπιστήμιο που δεν υπάρχει. Ή ότι στην Τουρκία δεν έχει εφευρεθεί ακόμη το ποινικό μητρώο. Αν – όπως λένε – η γνώση είναι ο μεγαλύτερος πλούτος, τα λεφτά τα πήραμε και με το παραπάνω.

Τελευταία Νέα